اراده یک ملت

   یدالله جوانی 

پس از اقدام تروریستی و جنایتکارانه رژیم صهیونیستی در حمله به بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق و به شهادت رسیدن هفت نفر از مستشاران نظامی جمهوری اسلامی در آن کشور، رهبر حکیم انقلاب اسلامی و فرماندهی معظم کل قوا در چندین نوبت به تنبیه و مجازات رژیم صهیونیستی اشاره کرده و در یک مورد هم از قطعیت این تنبیه سخن گفته و این گونه بیان داشتند: «رژیم خبیث که سرتاسر خبث و شرارت و خطاست، یک خطای دیگری بر خطاهای خودش اضافه کرد و آن حمله به کنسولگری ایران در سوریه بود... اشتباه کرد در این قضیه، باید تنبیه بشود و تنبیه خواهد شد.» وقتی که سران رژیم صهیونیستی و حامیان غربی این رژیم منحوس و اشغالگر، متوجه جدیت ایران در تنبیه و مجازات شدند، به شدت نگران عواقب و پیامدهای اقدام ایران شده و در مقابل سه راهبرد را اتخاذ کردند.

۱ـ منصرف کردن ایران از اقدام علیه رژیم غاصب؛

۲ـ مجاب‌سازی ایران برای اقدام غیر مستقیم(از طریق گروه‌های همسو، نه مستقیم از خاک ایران)؛

۳ـ ناموفق کردن اقدام ایران برای رساندن پرتابه‌هایش به داخل سرزمین‌های اشغالی.

این سه راهبرد به ترتیب دنبال شد، اما در مقابل جمهوری اسلامی، تصمیم خود را گرفته بود تا به صورت مستقیم و از خاک ایران، اهداف مشخصی را متناسب با اقدام رژیم صهیونیستی، در داخل خاک سرزمین‌های اشغالی مورد تهاجم قرار دهد. اقدام جمهوری اسلامی، یک کنش راهبردی، در مقابل یک رژیم هسته‌ای با چندین پشتیبان هسته‌ای بود. این اقدام از طرفی با اعلام رسمی و آشکار و از طرف دیگر در اوج آمادگی رژیم و حامیان غربی و منطقه‌ای آن انجام گرفت.  هرچند طراحی عملیات نظامی «وعده صادق» از سوی فرماندهان نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، یک شاهکار بی‌نظیر در حوزه طرح‌ریزی عملیات است، اما آنچه عملیات وعده صادق را به یک رویداد مهم تاریخی تبدیل کرد، چیزی فراتر از خود این عملیات پیچیده و موفق است. عملیات وعده صادق توانست فصل جدیدی در معادلات و تحولات داخلی کشور، منطقه و عرصه بین‌المللی ایجاد کند. هدف قرار دادن موفق پایگاه‌های اطلاعاتی و نظامی مؤثر در حمله به کنسولگری با استفاده از ده‌ها فروند پهپاد و موشک‌های کروز و بالستیک، با شکست سامانه‌های پدافندی آمریکا، اروپا و کشورهای منطقه و خود رژیم، ارزش کار نظامی ایران و قدرت جمهوری اسلامی را برای جهانیان نمایان کرد. اما فراتر از جنبه‌های نظامی عملیات وعده صادق، آن قدرت اراده‌ای است که پشت این عملیات وجود دارد و آن را به مرحله اجرا در آورد. در هر نوع اقدام علیه دشمن، دو چیز لازم است، یکی توانایی لازم برای انجام کار و اقدام و دیگر که مهم‌تر از اولی است، وجود اراده لازم برای اجرای آن عملیات که در صورت فقدان اراده، با وجود توانمندی‌های هرچند بالا، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از فرماندهان ارشد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، با اشاره به عملیات وعده صادق و پیامدهای آن، به نکته راهبردی موضوع این یادداشت، اشاره‌ای صریح داشته و فرمودند: «موضوع تعداد موشک‌های شلیک شده و یا موشک‌های به هدف اصابت کرده که طرف مقابل روی آنها متمرکز شده، موضوع دست دوم و فرعی است، موضوع اصلی ظهور قدرت اراده ملت ایران و نیروهای مسلح در عرصه بین‌المللی و اثبات آن است، که ناراحتی طرف مقابل نیز از همین موضوع است.» آری، در زمانه ما، جنگ اصلی، جنگ اراده‌هاست و ملت ایران، جمهوری اسلامی و رهبر حکیم انقلاب اسلامی، در صحنه‌های گوناگون نشان داده‌اند که هرگز مغلوب اراده دشمن و مرعوب تهدیدات آن نمی‌شوند. ملت ایران با انقلاب اسلامی و ۴۵ سال مقاومت و ایستادگی در برابر زورگویی‌های همه زورگویان و مستکبران عالم، نشان داد که از اراده‌ای پولادین برخوردار است و هیچ نیرویی قادر به ایجاد خلل در اراده ملت ما نخواهد بود.

کارشناس تعلیم و تربیت در گفت‌وگو با امتیاز:

تربیت تعامل بین دانش‌آموزان 

با یکدیگر و تعامل آنان 

با معلمان است

یک کارشناس تعلیم و تربیت در گفت‌وگو با امتیاز از ضرورت تعلیم و تربیت برای تکامل زندگی اجتماعی انسان سخن به میان آورد و اظهار کرد: تعلیم و تربیت یکی از بنیادهای زندگی اجتماعی انسان است و همواره در زندگی بشر مؤثر بوده. رابطه بین آموزش‌ و پرورش با رشد و گسترش فرهنگ و تکامل جوامع تا بدان حد است که می‌‏توان گفت به‌هر نسبت جامعه به پایه والاتری از فرهنگ و تکامل برسد، نقش آموزش‌ و پرورش آن نیز در پایه‌‏ای برتر قرار دارد.

وی افزود: از نظر امیل دورکیم، تربیت در جامعه محقق می‌شود یعنی تربیت تعامل بین دانش‌آموزان با یکدیگر و تعامل آنان به معلمان است. از منظر این دیدگاه، نظام آموزشی به‌عنوان یکی از مهم‌‏ترین بخش‌‏های نظام جامعه تلقی می‌‏شود که کارکردهایی همچون انتقال فرهنگ و جامعه‌‏پذیری برای حفظ نظام اجتماعی دارد. در این زمینه، مسائلی مانند تربیت اخلاقی، انضباط، القای ارزش‏‌ها و آموزش حرفه‏‌ای مسائلی مهم قلمداد می‌‏شوند.

علیرضا عصاره در ادامه به ارائه مدل فکری دورکیم درباره تعلیم و تربیت پرداخت و گفت: دورکیم آموزش‌ و پرورش را به‌عنوان بخشی از جامعه‌‏شناسی عمومی خود، در کانون توجه قرار می‌‏داد؛ زیرا از نظر او، آموزش‌ و پرورش یک امر واقع اجتماعی است و در این صورت، یکی از عناصر اصلی جامعه‏‌شناسی او محسوب می‏‌شود. برداشت دورکیم از آموزش‌ و پرورش، ناشی از مفهومی است که برای انسان قائل است.

این کارشناس تعلیم و تربیت افزود: به نظر دورکیم، آدمی در اصل، موجودی زیستی به دنیا می‏‌آید و بنا به این ضرورت که موجودی اجتماعی است و در جامعه زندگی خواهد کرد، ملزم به آموزش و یادگیری راه و رسم زندگی اجتماعی جامعه خویش است. پس از نظر او، آموزش‌ و پرورش وسیله سازمان‏دهی خود فردی و خود اجتماعی به‌صورت یک موجود باانضباط است که می‏‌توان آن را به «تشکیل شخصیت و تولد اجتماعی» تعبیر کرد.

علیرضا عصاره ادامه داد: در دنیای معاصر، حاکمیت عقلانیت صوری بر بیشتر ابعاد زندگی انسان که دربردارنده مفاهیمی همچون سود انگاری، محاسبه‌‏پذیری و تأکید بر کمیت به‌جای کیفیت است، منجر به نادیده انگاشتن عقلانیت ذاتی شده که مبتنی بر خِرَد، تفاهم و حاکمیت بر پایه اصول انسانی است و زندگی افراد را هر روز با مخاطرات و ناآرامی‌‏های جدیدی مواجه می‌‏سازد. یکی از عوامل مهم این مسائل عدم تناسب بین تعلیم و تربیت با اصول اخلاقی و ارزش‌‏های انسانی است.

این کارشناس تعلیم و تربیت در پایان گفت‌وگو با امتیاز عنوان کرد: بسیاری از روانشناسان معتقدند که برای یادگیری ارزش‏‌های انسانی متناسب تعلیم و تربیت توسط دانش‌آموز باید وی در قالب کلاس و در تقابل با دانش‌آموزان دیگر و در تعامل با معلم باشد تا از لحاظ تعلیم و تربیت و اصول اخلاقی به یک سطح رشد نماید.

 

رقابت در نابودی فضای سبز پارک های تهران

 نوبت به حصار کشی پارک لاله رسید