ناکارآمدی در ابطال انتخابات فدراسیون ها و یک پیشنهاد ساده

 ️ صبا حکمت

با توجه به ابطال انتخابات چند فدراسیون ورزشی و عدم قبول پذیرش اشتباه از جانب مسئولان امر، اکنون هیچ رئیس فدراسیونی خاطر جمع نیست و شمشیر داموکلسی به نام دیوان همواره بالای سر روسا قرار دارد و هر لحظه‌ای که می‌گذرد امکان دارد حکمی بیاید و بلافاصله همه چیز را تغییر بدهد.

مشخص نیست که دفتر امور مشترک و امور مجامع که زیر نظر مستقیم معاونت قهرمانی فعالیت می‌کنند، چرا درباره اشتباهات رخ داده در انتخابات فدراسیون‌ها اظهار نظری نمی‌کنند و تنها می‌گویند که رأی دیوان لازم الاجراست و تمکین می‌کنیم. سوالی که در سال‌های اخیر شکل گرفته این است که چه کسی مقصر اصلی لغو مجامع و یا ابطال انتخابات است؟ طبیعتاً وقتی حکمی صادر می‌شود و انتخاباتی ابطال می‌شود، یک نفر می‌بایست مقصر باشد اما در وزارت ورزش که رئیس مجامع است کسی به این بخش توجه نمی‌کند. همان‌هایی که روند را بررسی می‌کنند و نتیجه انتخابات را تأیید می‌کنند، همان‌ها هم با رأی دیوان به سراغ فدراسیون‌ها می‌روند و برکنارشان می‌کنند و گویی نه خانی آمده و نه خانی رفته است. هزینه های هدر رفته نیز از جیب فدراسیون ها می رود و کسی پاسخگوی تضییع بیت المال نیست.

آیا مقامات عالی کشوری و نظارتی و حتی خود وزارت ورزش و جوانان نمی‌خواهند مسبب اصلی کار را مشخص و برای آن چاره‌ای اندیشه کنند تا دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم؟ چند انتخابات دیگر باید برگزار و ابطال شود تا آقایان چاره‌ای بیاندیشند؟

انتخابات کاراته پس از ۱۸ ماه و انتخابات سوارکاری قریب به یک سال از برگزاریش گذشته بود که حکم ابطال آمد. با این شیوه دیگر هیچ فدراسیونی از ابطال مصون نیست و هر لحظه همچون فدراسیون سوارکاری امکان دارد به آنها زنگ بزنند که ما با سرپرست جدید در حال آمدن هستیم و باید فدراسیون را ترک کنید.

از طرفی تغییرات به وجود آمده نیز چنگی به دل نمی زند و نوعی پسرفت محسوب می شود. سلطانی جانشین نامنی شد، فردی که سالهاست کارشناس بوده و مرادی که مسئول چاپ تعرفه‌های مجامع بود نیز مدیرکل یکی از استان‌ها شده و به نظر نمی‌رسد این تغییر و تحولات در جهت مثبت ایجادشده باشد. درگذشته که از مدیران برای دفتر مشترک استفاده می‌شد، نتایج انتخابات را مشاهده می‌کنیم اکنون با کارمندان باید دید چه اتفاقی رخ می‌دهد.

از طرفی لغو انتخابات جدیدا به لغو فرایند انتخابات کشیده شده و برای هر فدراسیون چند بار ثبت‌نام می‌کنند و اکنون هم که فرایند را سامانه‌ای کرده‌اند و با توجه به سامانه‌های وزارت ورزش ازجمله اتوماسیون اداری و ... خدا می‌داند چه اتفاقی رخ می‌دهد و چه بلای جدیدی بر سر فدراسیون‌ها و جامعه ورزش می‌آید.

در پایان پیشنهاد می کنیم به جای آنکه قانونی مثل تعارض منافع را پس از آشکار شدن  نسبت های خانوادگی پیگیری کنند و فدراسیون ها هم وقعی ننهند، بهتر است در همین ابتدای ثبت نام، نسبت ها را بررسی کنند و از شکل گیری روابط فامیلی ممانعت به عمل آورند. اگر از قوانین در ابتدا سفت و سخت محافظت می شد مسلما وضع ورزش کشور به چنین روزی نمی افتاد.

گامی مؤثر در توسعه پایدار حمل‌ونقل و بهبود کیفیت هوا

4

 

 

 

واکاوی اولین نشست خبری خانم سخنگو در استقلال؛ 

 ️ نگار علی- روزنامه‌نگار

پیش از آن‌که زوم و تیمز بر صدر بنشینند، پیش از آن‌که واژه‌ی «ویدیوکال» در زبان روزمره جا بیفتد، اسکایپ بود.

آبیِ آرامش‌بخشی که صدای دوستان دور را به خانه می‌آورد، آیکونی کوچک که روی دسکتاپ می‌درخشید و زنگی خاص که نوید گفت‌وگو می‌داد، بی‌هزینه و بی‌مرز. اسکایپ، به‌معنای واقعی، انقلاب کرده بود. صدایی در دنیای نوپا و پرهزینه‌ی اینترنت که می‌گفت: «تو می‌توانی با جهان حرف بزنی، حتی اگر یک ریال هم نداشته باشی.»

در روزگاری که تماس بین‌المللی همچون رؤیایی دور بود، اسکایپ شبیه جادو بود؛ کافی بود به اینترنت متصل باشی، تا جهان را روی مانیتورت ببینی. برای بسیاری از ما، اسکایپ اولین تجربه‌ی گفت‌وگوی تصویری واقعی بود، اولین لبخند مادر از هزار کیلومتر دورتر، اولین قرار مجازی، اولین کلاس آنلاین.

چه شد؟

اسکایپ به قله رسید. میلیون‌ها کاربر، صدها میلیون تماس، حتی واژه‌ای مخصوص خودش را در زبان ساخت: «اسکایپ کن!». اما در دل همین شکوه، فرسایش آغاز شد. با خرید ۸.۵ میلیارد دلاری توسط مایکروسافت، اسکایپ وارد بازی بزرگ‌ترها شد؛ جایی که نوآوری کمتر از سوددهی اهمیت دارد. به‌جای پالایش و ارتقاء، قابلیت‌های غیرضروری افزوده شد، طراحی‌ها سردرگم شدند و اسکایپ، پلتفرمی شد با هویت گم‌شده.

در ۲۰۱۶، مایکروسافت «تیمز» را رو کرد؛ سرویسی برای بازار تجاری که با حمایت کامل شرکت مادر، تمام منابع را به خود کشید. همان زمان، اسکایپ به حاشیه رانده شد. همه‌گیری کرونا، گرچه فرصتی بود برای احیا، اما در رقابت با زوم، دیگر اسکایپ آن انعطاف‌پذیری و چابکی سابق را نداشت. کاربرانش رفتند، توسعه‌دهندگانش کم شدند، و به‌تدریج، فقط یک خاطره باقی ماند.

چرا خاموش شد؟

اسکایپ، مرگ ناگهانی نبود؛ خاموشی تدریجی بود. معماری قدیمی

 peer-to-peer که زمانی برگ برنده‌اش بود، در دنیای موبایل‌محور امروز به مانعی بدل شد. مایکروسافت هم ترجیح داد انرژی‌اش را روی پلتفرم‌های پول‌سازتر متمرکز کند. آن‌چه باقی ماند، روحی سرگردان بود میان خاطرات کاربران وفادار و رقابتی که دیگر برایش خیلی سخت و خیلی جدید شده بود.

اما اسکایپ فقط یک اپلیکیشن نبود. اسکایپ یک لحظه‌ی تاریخی بود؛ لحظه‌ای که اینترنت معنای تازه‌ای یافت، که فاصله معنا نداشت و صدا، از مرزها گذشت. اسکایپ، گرچه خاموش شد، اما در حافظه‌ی نسلی جاودانه ماند که برای اولین بار، از پشت یک وب‌کم کوچک، جهان را نزدیک‌تر دید.

قصه‌ی اسکایپ، یادآور این حقیقت است که در دنیای فناوری، نوآوری به‌تنهایی کافی نیست؛ استمرار، سازگاری با زمان و گوش‌دادن به نیاز کاربران همان‌قدر حیاتی‌اند. اسکایپ نشان داد حتی درخشان‌ترین ایده‌ها هم اگر به‌موقع پوست نیندازند و خود را با تغییرات بازار و رفتار کاربران هماهنگ نکنند، به خاطره‌ای نوستالژیک تبدیل می‌شوند.

درس دیگر اسکایپ، هشدار درباره‌ی بلعیده شدن نوآوری‌ها توسط شرکت‌های بزرگ است؛ جایی که سود، اغلب بر اصالت و چشم‌انداز اولیه غلبه می‌کند. و در نهایت، اسکایپ یادمان می‌دهد که بعضی فناوری‌ها، فارغ از پایانشان، ردپایی انسانی و احساسی در زندگی ما باقی می‌گذارند، چیزی که نه خاموش می‌شود، نه فراموش.

استاندار تهران با تشریح وضعیت وخیم منابع آبی و مشکلات تولید برق ناشی از کمبود آب، از شهروندان خواست تا با رعایت الگوی مصرف و صرفه‌جویی جدی، به عبور از این بحران کمک کنند.

 استاندار تهران با تأکید بر شرایط ویژه ناشی از خشکسالی، کاهش بارندگی و گرمای زودرس، اظهار داشت: اگر همراهی مردم و مدیریت صحیح مصرف آب نباشد، ناچار به اعمال محدودیت‌های بیشتری هستیم.

محمدصادق معتمدیان، در اظهاراتی در جمع خبرنگاران نسبت به مصرف بی‌رویه آب در این استان هشدار داد و از شهروندان خواست در شرایط خشکسالی و محدودیت منابع آبی، مدیریت مصرف را جدی بگیرند.

استاندار تهران با اشاره به کاهش تراکم جمعیتی در این استان، گفت: ۶۳ درصد از مردم تهران بیش از دو برابر الگوی تعیین‌شده آب مصرف می‌کنند.

وی افزود: سرانه مصرف آب برای هر نفر در شبانه‌روز ۱۳۰ لیتر تعیین شده، اما در حال حاضر این میزان به بیش از دو برابر رسیده است.

معتمدیان با تأکید بر شرایط ویژه ناشی از خشکسالی، کاهش بارندگی و گرمای زودرس، اظهار داشت: اگر همراهی مردم و مدیریت صحیح مصرف آب نباشد، ناچار به اعمال محدودیت‌های بیشتری خواهیم بود.

وی همچنین به مشکلات تولید برق اشاره کرد و گفت: برخی نیروگاه‌های برق‌آبی به دلیل کمبود آب از مدار خارج شده‌اند و نیروگاه‌های دیگر نیز در حال نوسازی هستند، که این امر به ناترازی انرژی در کشور دامن زده است.

استاندار تهران از شهروندان خواست با صرفه‌جویی و رعایت الگوی مصرف، به عبور از این بحران کمک کنند.

او همچنین بر ضرورت اطلاع‌رسانی قبلی درباره هرگونه قطعی احتمالی آب یا برق تأکید و ابراز امیدواری کرد، با همکاری مردم، شرایط دشوار کنونی مدیریت شود.

این هشدار در حالی مطرح می‌شود که استان تهران در سال‌های اخیر با بحران شدید آب و انرژی مواجه بوده است.