کارشناس تعلیم و تربیت در گفت وگو با امتیاز تشریح کرد؛

تشکیل بیش از ۶۶۰۰ تعاونی

صفحه 4

 

 

بر اساس آمارها مصرف آب ؛

زیبایی در ورزش

  حسین محمدی

همه تاکنون با تعبیرهایی مثل «بازی زیبایی بود» یا «خیلی زیبا بازی کردند» مواجه شده ایم. آیا زیبایی با ورزش و بازی ورزشی ارتباطی دارد؟ شاید در نگاه اول صحبت از زیبایی در ورزش غریب بنماید اما مسلماً در بررسی عمیق‌تر چنین نیست.

یک بازی خوب را در نظر بگیریم: اصولی کلی هست که باید رعایت شود؛ اما این اصول فقط راهنماها و قواعدی برای محدود کردن برخی تندروی هاست. پس بازیکن به اندازه کافی آزادی دارد که بتواند اثری هنری خلق کند. به همین خاطر گاهی بازی‌هایی می‌بینیم که دیدن آنها چیزی است مثل گوش دادن به موسیقی. یعنی یک یا چند بازیکن در مقابل هم قرار گرفته‌اند و مشغول فعالیتی هستند به نام بازی ورزشی. 

گاهی بازی آنها به گونه‌ای است که دیدن آن برای ما لذت بخش و مفتون کننده است. گاهی دو تنیسور طوری بازی می‌کنند که می‌توان ساعت‌ها بدون خستگی به بازی آنها نگاه کرد؛ همانگونه که می‌توان ساعت‌ها به مینیاتورهای ایرانی نگاه کرد.

همچنین، اگر دیدن بازی ورزشی را با دیدن یک فیلم مقایسه کنیم این مسئله روشن‌تر خواهد شد. در فیلم تعدادی بازیگر از روی فیلمنامه‌ای بازی می‌کنند و ما از دیدن کار آنها لذت می‌بریم. در یک بازی ورزشی هم می‌توان گفت قواعد بازی همان نقش فیلمنامه را دارند و بازیکن از روی آنها هنر خود را به نمایش می‌گذارد.

 ما از دیدن بازی آنها لذت می‌بریم، همانطور که از دیدن بازی بازیگر لذت می‌بریم. بنابراین روشن است که در ورزش زیبایی وجود دارد. اگر تاکنون به آن پرداخته نشده است یک دلیل ساده دارد: چنان واضح و روشن است که به فراموشی سپرده شده است. حال که می‌دانیم می‌توان از منظر زیباشناختی به ورزش نگاه کرد لازم است تا کمی در این نوع نگاه خاص دقیق شویم.

اغلب تصور می‌شود که زیبایی در نظم است اما این دیدگاهی ناپخته است. زیبایی قابل تعریف نیست و همیشه هم با نظم تعریف نمی‌شود. خلق زیبایی یادگرفتنی نیست و ما معمولاً آن را کار نبوغ هنرمند می‌دانیم. اینکه آن را به نبوغ هنرمند مستند می‌کنیم در واقع سرپوشی است برای جهل ما. چون نمی‌دانیم منشاء زیبایی چیست و سازوکار خلق آن کدام است به سادگی می‌گوییم که نبوغ هنرمند خالق آن است. البته این به این معنا نیست که هنر هیچ قاعده‌ای ندارد یا به طور کلی آموزش پذیر نیست. هر هنرمندی پیش‌تر برخی آموزش‌ها را دریافت کرده است و برخی شگردهای هنری را فراگرفته است، اما اگر فقط به همین اصول و شگردها اکتفا کند اثر هنری‌ای که پدید می‌آورد بسیار پیش پا افتاده خواهد بود.

 

انتخابات در ایران آزاد و مستقل است

صفحه 2

 

 

 

وعده گاریدو به پرسپولیسی‌ها؛ 

کارشناس تعلیم و تربیت در گفت وگو با امتیاز تشریح کرد؛

اهمیت تربیت دینی دانش‌آموزان امروزی

یک کارشناس تعلیم و تربیت در گفت وگو با امتیاز با اشاره به اهمیت موضوع تربیت اسلامی گفت: این موضوع بسیار مهم و گسترده و وسیع است به‌ویژه اکنون که باید بیش از پیش مورد توجه باشد و البته یکی از موضوعاتی که در سند تحول بنیادین نیز مورد تأکید قرار گرفته، بحث تربیت انسانی الگو و صالح است که در نهایت به حیات طیبه برسد.

این کارشناس تعلیم و تربیت ادامه داد: آموزش و پرورش قدیم نهادی بود که حضور دانش‌آموز بیشتر مدنظر بود و بُعد آموزش علوم مورد اهتمام قرار داشت و کمتر شاهد تربیت دانش‌آموزان در ابعاد مختلف بودیم. پس از انقلاب اسلامی و جدی بودن بحث آموزش و پرورش در حکومت اسلامی یکی از موضوعات مهم که مطرح شد، تربیت اسلامی دانش‌آموزان و تأسیس نهاد مقدس امور تربیتی به فرمان امام خمینی (ره) و به دست شهیدان رجایی و باهنر بود.

وی افزود: یکی از شعارهای انقلاب اسلامی این بود که افرادی در طراز انقلاب اسلامی تربیت شوند و انسان‌هایی به لحاظ علمی و اخلاقی در طراز انقلاب باشند، بنابراین نهاد امور تربیتی تأسیس و سپس به معاونت پرورشی و فرهنگی ارتقا یافت و در حوزه پرورشی و فرهنگی ورود پیدا کرد و بکارگیری نیروهای متخصص تربیتی شروع شد و مربیان و معاونان پرورشی در مدارس مشغول به کار شدند.

این کارشناس تعلیم و تربیت گفت: یکی از موضوعات بسیار مهم که باید در سند تحول بنیادین هم اتفاق افتد، این است که سرلوحه و محور برنامه‌های آموزش و پرورش چه در کتب درسی، چه تربیت معلم، چه در نظارت بخش‌های مختلف برای هم آموزش دهندگان و هم آموزش دیدگان یعنی دانش‌آموزان این است که باید تفکر، تفکر اسلامی باشد و انسان‌سازی بر مبنای اسلام و مسلمان‌سازی کودکان و دانش آموزان در مدارس صورت گیرد.

فاطمه عبداللهیان ادامه داد: گاهی برخی اولویت را در بعد علمی می‌دانند، این در حالی است که نظام اسلامی اولویت را تربیت می‌داند و در کنار آموزش، تربیت هم مورد اهتمام باشد چراکه آموزش و پرورش دو بال در کنار یکدیگر هستند که مکمل یکدیگر بوده و لذا اگر یکی از این دو نباشد آن هدف مهم و تربیت انسانی صالح و الگو محقق نمی‌شود.

این کارشناس تعلیم و تربیت در پایان گفت وگو با امتیاز با بیان اینکه باید موضوع تربیت اسلامی در دستور کار قرار گیرد، گفت: خوشبختانه این امر در حال انجام است و همان‌گونه که رهبری فرمودند آنچه که امروز باید بیش از همه مورد توجه باشد اعتقاد اسلامی و عمل اسلامی است که در دانش‌آموز باید اجرا شود. این بدین معناست که ایجاد تدین و ایمان عمیق در دانش‌آموزان مهم است و خلأهایی در این بخش و بین خانواده‌ها وجود دارد که باید جبران شود.

 

چند سال است که ایران به‌عنوان دومین دارنده منابع گازی دنیا برنامه تبدیل‌شدن به قطب گازی منطقه را دارد و هرچند در سال‌های اخیر این برنامه فرازونشیب‌های بی‌شماری را پشت سر گذاشت، اما اکنون با آغاز واردات گاز از ترکمنستان، به این رؤیا نزدیک شده است.

در ماه‌های نخست فعالیت دولت سیزدهم، سوآپ گاز طی قراردادی با جمهوری آذربایجان با حجم سالانه ۱.۵ تا ۲ میلیارد مترمکعب آغاز و با توافق طرف‌ها یک سال پیش، حجم سوآپ گاز حدود دو برابر شد.

جواد اوجی، وزیر نفت به‌تازگی اعلام کرده که قرارداد واردات گاز ایران از ترکمنستان به‌زودی امضا می‌شود. ترکمنستان چهارمین کشور دارنده منابع گازی جهان است و ایران هم ظرفیت دریافت روزانه ۴۰ تا ۵۰ میلیون مترمکعب گاز را به‌منظور واردات و انتقال در مرزهای خود دارد؛ ازاین‌رو بنا داریم سهم تجارت گازی (سوآپ، ترانزیت، خرید و فروش) خود در منطقه را افزایش دهیم که این موضوع می‌تواند برای هر دو کشور مزایای بسیاری داشته باشد.

مزایای همکاری‌های گازی بین ایران و ترکمنستان

این موضوع سبب بهبود و توسعه روابط سیاسی، اقتصادی و تجاری بین دو کشور ایران و ترکمنستان در نتیجه دیپلماسی فعال، جلوگیری از حذف ایران از تعاملات و مبادلات انرژی منطقه، کمک به تبدیل‌شدن کشور به قطب انرژی، بهبود سهم ایران در تجارت جهانی گاز طبیعی، افزایش پایداری شبکه گاز در نواحی شمال شرقی کشور، تأمین پایداری سوخت نیروگاه‌ها و صنایع توسط استان‌های شمال شرق کشور و کاهش هزینه انتقال گاز از نواحی جنوبی کشور به نواحی شمال و شمال شرقی کشور می‌شود.

ترکمنستان، به‌عنوان یکی از دارندگان بزرگ گاز دنیا، در سال‌های آینده با مازاد تولید گاز به دلیل رشد کمتر مصرف نسبت به تولید روبه‌رو خواهد بود. به‌دلیل موقعیت جغرافیایی و نبود امکان اتصال به بازارهای مهم گاز دنیا، اصلی‌ترین مشتری گاز ترکمنستان کشور چین است. بااین‌حال، مقام‌های ترکمنستان علاقه فراوانی به گسترش تجارت گاز با ایران و روسیه دارند و به‌دلیل تحریم‌های غرب علیه روسیه، خرید گاز این کشور بسیار محدود خواهد بود. ازاین‌رو، ایران می‌تواند یکی از مشتریان اصلی گاز ترکمنستان باشد.

حل‌وفصل اختلاف‌های دو کشور درباره بدهی گازی ایران به ترکمنستان، سرفصل تازه‌ای از روابط دو کشور در حوزه گاز است و می‌توان اهدافی را از امضای یک قرارداد احتمالی درزمینه خرید گاز بین ایران و ترکمنستان متصور بود. یکی از راهبردهای اصلی کشور به‌منظور تبدیل‌شدن ایران به قطب انرژی منطقه، باید واردات حداکثری گاز از ترکمنستان باشد. با توجه به همسایگی ایران و ترکمنستان، زمینه‌های مشترک تاریخی – فرهنگی و راهبرد تنوع سبد صادراتی ترکمنستان، تجارت گاز در تحکیم روابط میان دو کشور حائز اهمیت است.

مطابق قراردادهای دو کشور، همچنین زیرساخت خطوط لوله موجود، این کشور می‌تواند سالانه بین ۱۵ تا ۲۰ میلیارد مترمکعب گاز به ایران صادر کند، اما به‌دلیل مشکل‌های متعدد ازجمله چالش‌های بین‌المللی و ناهماهنگی‌ها میان مقام‌های تصمیم‌گیر در صنعت نفت کشور، در کنار مسائل بانکی، ایران نتوانسته از ترکمنستان واردات گاز داشته باشد. اقداهای وزارت نفت به‌منظور سوآپ گاز ترکمنستان به آذربایجان در سال گذشته و توافق برای دوبرابرکردن حجم این قرارداد سوآپ در سال ۱۴۰۳، افق‌هایی را برای توسعه همکاری مجدد با ترکمنستان گشوده است.

افزون‌براین، ایران ظرفیت بالایی برای صادرات فرآورده به چین در اختیار دارد. پالایشگاه‌های ترکمنستان اغلب قدیمی و فاقد توان کافی برای تأمین نیازهای ترکمنستان هستند. طبق آمارهای موجود، توان پالایشی ترکمنستان روزانه ۲۰۵ هزار بشکه و نیاز این کشور به فرآورده‌ها روزانه ۲۷۳ هزار بشکه خواهد بود. ازاین‌رو، تبادل فرآورده و گاز نیز فرصت دیگری است که می‌تواند در تبادلات ایران و ترکمنستان مورد توجه قرار بگیرد.

پیشنهادهای عمده درباره همکاری‌های انرژی با ترکمنستان شامل واردات حداکثری گاز ترکمنستان، ترانزیت و سوآپ فرآورده‌های نفتی و پتروشیمی و استفاده از مشارکت بخش خصوصی به‌ویژه در حوزه محصولات پتروشیمی ترکمنستان، ایجاد اتاق تسویه دوجانبه بین دو کشور به‌منظور مصون‌سازی تبادلات مالی از تحریم، صدور خدمات فنی و مهندسی در حوزه‌های مختلف ازجمله توسعه میدان‌های نفت و گاز و پروژه‌های عمرانی می‌شود.

درباره پیشنهاد واردات حداکثری گاز باید گفت ترکمنستان تا سال ۲۰۳۰، ۴۷ میلیارد مترمکعب ظرفیت مازاد برای صادرات گاز خواهد داشت. پیشنهاد می‌شود ایران در گام نخست (میان‌مدت)، ظرفیت واردات تا ۱۵ تا ۲۰ میلیارد مترمکعب را فعال کند، همچنین، واردات گاز روسیه از مسیر ترکمنستان را با توسعه زیرساخت خط لوله جدید در دستور کار قرار دهد. در گام دوم (بلندمدت) نیز ایران باید با حضور در توسعه میدان‌های گازی ترکمنستان، همانند چین، راهبرد توسعه میدان و خرید گاز از ترکمنستان را دنبال کند و بر ظرفیت وارداتی خود بیفزاید.