سرمایه‌داری و امور خیریه

 هومن جعفری

 

کمپانی Mastercard برای جام جهانی 2018 وعده داده که به ازای هرگلی که مسی و نیمار در جام جهانی بزنند به 10 هزار کودک گرسنه در آمریکای لاتین غذای رایگان می‌رساند. 

پس گرسنگان باید دست به دعا بر می داشتند تا این دو ستاره بیشتر و بیشتر گل بزنند. بقای آن ها به ساق های  مسی و نیمار هم گره خورده بود. این پدیده نشانگانی است از آن بلایی که عصر ما بر سر انسان دوستی و اساسا امر خیر آورده است.

پیوند دادن انسان دوستی و امور خیریه به اموری که عملا هیچ ربطی به آن ندارند، و در نهایت به سود، همان چیزی است که اسلاوی ژیژک مرحله جدید سرمایه داری، یعنی سرمایه داری فرهنگی می خواند. از نظر او در روزگار ما، امور خیریه دیگر خاص چندنفر «آدم خوب» نیست، بلکه نقش بسیاری در اقتصاد معاصر دارد.. اینجا با نوعی تجاری شدن یا در معنای درست کالایی شدن فعالیت های خیرخواهانه مواجهیم. ژیژک معتقد است که در سرمایه داری فرهنگی، که به طور مشخص ویژگی جوامع ما پس از 1968 است، تمایز پیشین بین دو فعالیت مصرف و امور خیریه تحلیل رفته است. پیشتر فرد خرید و  مصرف می کرد و در زمان دیگری ممکن بود به امور خیریه هم بپردازد. اکنون این دو کنشِ مجزا در آن واحد انجام می شوند. 

اگر فرد تا پیش از این ممکن بود که در مصرف مفرطش نوعی عذاب وجدان داشته باشد و شاید به سرنوشت فقرا و گرسنگان بیندیشید، اکنون سرمایه داری با ترفندهایی این عذاب وجدان را برداشته است. بر روی بسیاری از محصولات نوشته شده است که بخشی از سود حاصل از فروش این محصول به کودکان گرسنه در آفریقا می رسد، بنابراین شما خیلی راحت خرید می کنید، لذت می برید و در عین حال حسی از اخلاقی بودن هم دریافت می کنید یا برای مثال قهوه استارباکس قیمت محصولتش را بالا برده است آن هم با این استدلال که ما به فکر کشاورز بومی در آمریکی لاتین هستیم و محصول را از او گران می خریم تا وی هم سود ببرد. در نتیجه شما علاوه بر مصرف این قهوه احساس می کنید که در سرنوشت کارگرانِ «زحمت کش» هم تاثیر مثبتی دارید.

دیگر چیزی به نام فعالیت خیرخواهانه ناب وجود ندارد. همه چیز به میانجی شرکت ها و سازورکارهایی انجام می شود که عملا معنای همه چیز را تغییر داده اند. اینگونه است که گرسنگان برای داشتن لقمه نانی باید چشم بدوزند به ساق های فوتبالیست ها.

وزیر راه و شهرسازی از تمدید مهلت نهایی پالایش طرح نهضت ملی مسکن تا ۱۵ تیر خبر داد و گفت: بعد از ۱۵ تیرماه سامانه طرح‌های حمایتی مسکن برای متقاضیان جدید باز می‌شود.

به گزارش امتیاز و به نقل از وزارت راه و شهرسازی، رستم قاسمی در نشست با مدیران کل راه و شهرسازی استان‌ها در خصوص بررسی روند اجرای عملیات طرح نهضت ملی مسکن و گزارش آن به رییس‌جمهوری اظهار کرد: در دو هفته آینده جلسه شورای‌عالی مسکن به ریاست رییس‌جمهوری برگزار خواهد شد که در آن جلسه عملکرد وزارت راه و شهرسازی در مورد اجرای طرح نهضت ملی مسکن به تفکیک استان‌ها گزارش می‌شود.

وزیر راه و شهرسازی با تاکید بر اینکه در حال حاضر هیچ محدودیتی برای بهره‌مندی از توان پیمانکاران و انبوه‌سازان خوش‌نام در اجرای طرح نهضت ملی مسکن وجود ندارد، افزود: در بیشتر استان‌ها پالایش‌ها در مرحله نهایی شدن است که باید این کار سرعت بیشتری یابد.

وی گفت: پالایش نهایی متقاضیان طرح نهضت ملی مسکن تا ۱۵ تیرماه تمدید شده است و استان‌ها باید توجه داشته باشند متقاضیانی که با مکاتبه نسبت به تعیین تکلیف مدارک خود اقدامی نکنند با هماهنگی شورای استان از ادامه طرح کنار گذاشته شوند تا متقاضیان بیشتری امکان حضور در اجرای طرح را پیدا کنند.

فصل نقل و انتقالات تابستانی با اعداد و ارقام عجیب و غریبی همراه است.

بازار نقل و انتقالات تابستانی فوتبال ایران در جریان است و تیم‌های لیگ برتری مشغول خرید و ترمیم تیم‌شان هستند. در این میان از لابلای اخبار اعداد و ارقامی درز می‌کند که کمی جای تعجب دارد.

بعد از آنکه مدیرعامل پرسپولیس تلویحا تایید کرد که یحیی گل محمدی برای یک فصل ۲۰ میلیارد دستمزد می‌گیرد حالا معلوم شده قرارداد چند بازیکن دیگر هم نزدیک به همین عدد در گردش است. برخی مدعی شده بودند که احسان پهلوان با قراردادی ۱۹ میلیاردی به فولاد پیوسته است. مدیران تیم‌های دیگر هم تایید کردند که قرارداد بازیکنان درجه یک در فوتبال ایران چیزی بین ۱۵ تا ۲۰ میلیارد است.

از جمله علی طهماسبی، مدیر تیم فوتبال هوادار درباره عدد و ارقامی که به عنوان دستمزد در فصل نقل و انتقالات برای بازیکنان اعلام می‌شود می‌گوید: الان معمولا بازیکنان به سه دسته درجه یک، درجه دو و درجه سه تقسیم می‌شوند. بازیکنان درجه یک بیش‌تر از ۱۵ میلیارد تا شاید نزدیک به ۲۰ میلیارد تومان دستمزد می‌گیرند. بازیکن درجه دو هم بین ۱۰ تا ۱۵ میلیارد تومان دستمزد می‌گیرد و بازیکنان درجه سه که ما به دنبال آن‌ها هستیم حدود پنج میلیارد تومان دستمزد دریافت می‌کنند. پرداخت همین مبالغ هم برای ما واقعا سخت است. چون یک باشگاه خصوصی هستیم. اگر قرار باشد درباره علل افزایش نرخ بازیکنان صحبت کنیم باید ساعت‌ها درباره این موضوع بحث و تبادل نظر شود. بودجه باشگاه‌های خصوصی مثل ما آنقدر نیست که بتوانیم ۲۰ میلیارد تومان به یک بازیکن بدهیم. رقم‌ها نجومی بالا رفته و در این بین برخی باشگاه‌ها توان پرداخت این پول‌ها را دارند. تیم‌های صنعتی بی‌پروا هزینه می‌کنند و باعث ایجاد چنین مبالغی می‌شوند.

اما سوال اینجاست که آیا بهترین فوتبالیست‌های ایرانی شاغل در لیگ ۲۰ میلیارد می‌ارزند؟ بهترین مهاجم ایرانی لیگ در فصل گذشته بازیکن سپاهان بود که در ۳۰ بازی لیگ ۹ گل به ثمر رساند. یعنی حتی نتوانست تعداد گل‌هایش را دورقمی کند. بهترین پاسور ما هم تنها ۱۴ پاس گل داده که اصلا قابل قیاس با استاندارد‌های جهانی نیست.

به هر روی هواداران فوتبال حق دارند که فوتبال با کیفیت ببینند و فوتبال با کیفیت تنها با خرج کردن پول زیاد به پای بازیکنان معمولی حاصل نمی‌شود.

عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی گفت: برای تولید یک هندوانه 10 کیلویی 3 هزار لیتر آب نیاز است اگر این هندوانه را به قیمت هر کیلو 10 هزار تومان هم صادر کنیم یعنی در واقع 3 هزار لیتر آب را با قیمت 100هزار تومان صادر می‌کنیم و این به صلاح کشور نیست

جلال محمودزاده، درباره تشکیل وزارتخانه مستقل آب اظهار داشت: تشکیل یک وزارتخانه جدید در تناقض با قانون است، زیرا بر اساس قوانین موجود و اسناد بالادستی باید بدنه دولت را کوچک کنیم. موضوع دیگر اینکه بیش از 80 تا 85 درصد آب شیرین کشور را در بخش کشاورزی مصرف می‌کنیم یعنی اگر توزیع آب کشاورزی را به وزارت کشاورزی محول کنیم و مدیریت آب شرب هم در اختیار وزارت نیرو باشد بهتر است تا اینکه یک وزارتخانه جدید تشکیل دهیم که بخش کشاورزی و شرب دچار مشکل شوند.

وی خاطرنشان کرد: مشکل ما عدم بهره‌وری در بخش کشاورزی است و این باعث شده در شرایط اقلیم خشک و نیمه خشک کشور آب زیادی را به صورت آبیاری سنتی از دست بدهیم و از طرفی هم برنامه‌ریزی خوبی برای کشت محصولات نداریم، چون مدیریت بخش آب کشاورزی در اختیار وزارت جهاد نیست. مثلا برای تولید یک هندوانه 10 کیلویی 3 هزار لیتر آب نیاز است اگر این هندوانه را به قیمت هر کیلو 10 هزار تومان هم صادر کنیم یعنی در واقع 3 هزار لیتر آب را با قیمت 100هزار تومان صادر می‌کنیم و این به صلاح کشور نیست.

مدیرعامل بنیاد نیکوکاری یاس اعلام کرد: تا پایان سال گذشته در مجموع 29 مدرسه با عنوان «کیمیای دانش» در مناطق کمتربرخوردار کشور احداث و تحویل آموزش و پرورش شده است.

به گزارش روابط عمومی گروه مالی گردشگری، فائض فرخی گفت: برنامه ساخت 100 مدرسه به ازای تعداد شعب بانک گردشگری ادامه دارد و در سال 1401 نیز سه مدرسه و مرکز آموزشی جدید احداث خواهد شد.

وی با بیان اینکه خدمات بنیاد یاس، متنوع بوده و به طور عمده در مناطق کمتر برخوردار کشور است، افزود: ساخت مدرسه، سرپرستی مراکز توانبخشی، تامین جهیزیه، آزادی زندانیان و توزیع بسته‌های کمک معیشتی، بخشی از فعالیت‌های بنیاد یاس به شمار می رود.

فرخی ادامه داد : بنیاد یاس همچنین سرپرستی 2 مرکز توانبخشی «جنوب کرمان» و «شهید فیاض‌بخش» کرمان  را در شهرهای جیرفت و کرمان برعهده دارد که حدود 200 کودک و نوجوان را سرپرستی می‌کند.

وی اضافه کرد: در مراکز یادشده علاوه بر نگهداری و مراقبت از معلولان ذهنی و جسمی، خدمات دیگری همچون گفتار درمانی، کار درمانی، فیزیوتراپی، ارتوپد فنی، روانشناسی، مددکاری و پزشک متخصص به‌صورت تمام‌وقت زیرنظر مربیان و کارشناسان خبره این امور انجام می‌شود.

فرخی، توانمندسازی زنان از جمله زنان سرپرست خانوار را از دیگر از خدمات بنیاد یاس برشمرد و گفت: با همکاری بنیاد یاس حدود 50 نفر از زنان سرپرست خانوار، توانمند شده و مشغول به کار شده اند ضمن اینکه تحت پوشش بیمه درمانی هم قرار گرفته اند. 

مدیرعامل بنیاد یاس  از دیگر فعالیت های این بنیاد را تامین جهیزیه برای سر و سامان دادن به زندگی جوان‌ها و حفظ نظام خانواده در مناطق مختلف کشور از جمله مناطق محروم ذکر کرد و افزود: در سال گذشته بیش از 26 میلیارد ریال برای تامین جهیزیه تخصیص یافت .

فرخی ادامه داد: همچنین با شیوع کرونا در کشور، بنیاد یاس در زمینه کمک به تامین امکانات درمانی و تجهیزات بیمارستانی استان‌های مختلف اقدام کرده و علاوه بر آن، هزاران بسته معیشتی را بین نیازمندان توزیع کرده است. 

لازم به ذکر است که تمام کمک های بنیاد یاس نیازسنجی می‌شود و این نیازسنجی‌ها از طریق بیش از 300 نفر همرسان در سراسر کشور صورت می گیرد.

بنیاد خیریه نیکوکاری یاس که زیرنظر گروه مالی گردشگری فعالیت می‌کند، مسئولیت اجرای امور خیریه را با حمایت و مشارکت بانک گردشگری برعهده دارد.

بنیاد نیکوکاری یاس فاطمه النبی(س) از سال 1393 تاسیس شده و وابسته به گروه مالی گردشگری است و تمام فعالیت‌های انجام شده در بنیاد یاس طبق سیاست‌های هیات امنا گروه مالی گردشگری و حمایت بانک گردشگری صورت می گیرد.

فوتبالی که فقط هوادار را دارد

 ️محسن بهره‌دار

 فوتبال ایران قانون های منحصر بفرد خودش را دارد که در هیچ کدام از کشورهای جهان از صاحب فوتبال تا درجه سه اش هیچکدام، هیچ شباهتی به فوتبال بحران زده و مافیایی فوتبال ما ندارد.

فوتبال که چند ایجنت، چند سایت و رسانه، یک عده خبرنگار با کمک فضای مسموم مجازی یک بازیکن بی نام و نشان را تا حد سوپراستار و مسی بالا می برند و در عرض سه هفته بازیکنی که آرزویش بازی در فلان تیم بوده هر دقیقه تیتر یک چند رسانه می‌شود و در فضای مجازی وایرال می شود.این بازیکن در این مدت قیمتش ۴ برابر می شود و بعد هر کس سهمش را بر می دارد.به این نوع فوتبال چه اسمی باید گذاشت؟

فوتبالی که دولتی شده و دو تیم محبوب پایتخت که سرآمد فوتبال کشور و آسیا هستند جز یک نام چیزی ندارند و با تغییر نام دولت ها، پست ها تقسیم می شوند و سهم فوتبال و هیئت مدیره این دو تیم هم به یک گروه خاص می رسد و مهم نبوده که آن شخص تا دیروز هوادار فلان تیم بوده و امروز مدیر و یا رئیس هیئت مدیره این تیم شده است‌.

براستی آیا این فوتبال مافیا زده دلال پرور که هیچ رهاورد مالی ندارد، چرا اینهمه خواهان دارد؟

چرا فوتبال یکبار برای همیشه خصوصی نمی شود و با همه این فسادها که هزاران پرونده درباره آن وجود دارد همچون کالچو پولی مقامات امنیتی و قضایی وارد نمی شوند و یکبار برای همیشه پای دلالان و مفسدان را از این بازی زیبا کوتاه نمی کند؟

فوتبال ایران که روزی پر از ستاره بود که از زمین های خاکی معرفی می شدند، حالا چنان به گرداب فساد دچار شده که دیگر حتی برای تولید داخلی هم محتوا تولید نمی کند و هیچ ستاره ای از درون آن معرفی نمی شود.

آری! این توهم نیست و فوتبال ما در یک کلام به غیر هواداران عاشق هیچ چیز ندارد که ندارد 

هواداری که همه لذت زندگیش در یک تیم فوتبال خلاصه شده که دیگران از قبل بازیگرها و نقش هایش را تقسیم کرده اند و ما باید بعنوان‌ تماشاگر با خرید بلیط فقط نقش سیاهی لشگرش را داشته باشیم.

درد یکی دو تا نیست. فوتبال که می توانست روزی برای ساعتها غمها و درد ها را به فراموشی بسپارد، اکنون خود درد بزرگی برای هوادار شده است‌. هواداری که شب و روزش این روزها بازیچه یک عده که رسانه دارند، شده است و متاسفانه اکثریت هواداران نسل جدید از نقش و قدرت رسانه بی خبرند و نمی دانند که جریان رسانه ای چقدر راحت می تواند زمین بازی را تغییر دهد و نقش برنده و بازنده را به آنی عوض کند‌

فوتبال ما سالهاست که نقش های مهمش به نابازیگرها داده اند که قدرت اداره خود را ندارند و در نقش خود مانده اند. افرادی که با دست خالی و تنها می آیند و خانوادگی و با بهترین ماشین  که به زور از میزش جدا کرده اند تا به امورات خود بپردازد را راهی ویلایش می کنند. هوادار دلشکسته و دل خسته در پی رویاهایش هر روز بیشتر از دیروز خبرها را پیگیری می کند تا شاید با یک خبر خوب اندکی غم نان را به فراموشی بسپارد.و در سوی دیگر از ما بهتران برای خدمت به فوتبال آماده رقابت برای پستی می شوند که نام رئیس بعدیش در اواخر فصل تابستان در جیب رفیق از ما بهتران از اکنون نوشته و آماده شده است. 

فوتبال ایران شبیه بازی الا کلنگ شده که یک قشر  بالا و یک قشر پایینند و قشری در میانه که همیشه زیر فشار آن دو است، هواداران هستند. هواداری که با ضرب چوب و کتک هم هیچوقت تیمش را نمی فروشد چون عاشقانه تیمش را دوست دارد. 

هوادار واقعی فقط تیمش را دوست دارد،  چون آدمها می آیند و می روند و تنها چیزی که تغییر نمی کند تیم است و هواداری از تیم..