آه از رفتگان بی بازگشت

 محمد هدیاتی

هوشنگ ابتهاج کارش را زمانی آغاز کرد که عرصه هنر صحنه دو تقابل مهم بود. تقابل شعر نو و کلاسیک، و دیگری تقابلِ سهمگین ادبیات متعهد با آنچه که ادبیات برای ادبیات، یا هنر برای هنر خوانده می شد. این زمینه بر زندگی و آثار ابتهاج سایه افکند. نزاع اول که بخصوص در دهه بیست و سی بسیار داغ بود فضای ادبی و روشنفکری را چندپاره کرده بود. ابتهاج در این نزاع تقریبا حد وسط را گرفت. شعر نو سرود با نظرگاهی کلاسیک و از این رو چندان هم‌مسیرِ نیما و شاملو نبود. هرچند در نهایت بسیاری او را شاعری سنتی می دانستند و در تحلیل شعرش گفته‌اند که هیچ نتوانست جهان بینی شعریِ شعر کلاسیک را پشت سر بگذارد و با منطق واقعی شعر نو خو بگیرد. شعرش را بسیار نزدیک به حافظ می دانند؛ البته در سطحی پایین تر. در نزاع دوم اما، رسالتش را در ادبیات متعهد جست، هرچند با وسواس بسیار نسبت به ملاحظات زیبایی شناختی. گفتن از مصائب اجتماعی در شعر ابتهاج با باوری راسخ به امید و به توان دگرگونی پیوند یافته است. باید تلاش کرد و ساخت. باید زنده بود: بسان رود که در نشیب دره سر به سنگ می زند/ رونده باش/ امید هیچ معجزی ز مرده نیست/ زنده باش

عاشقانه هایی زیبا سرود، با موسیقی شعر حیرت انگیز. شعرهایی گاه محزون که از فراقی تماشایی می گفتند و شوق وصال. مسائل اجتماعی را در اشعارش برجسته کرد، از استبداد گفت و عدالت. در واقع تنوع مضامین در شعر او در میان شاعران معاصر کم نظیر است. این ها همه هست. ابتهاج اما به خاطر  یک خصیصه دیگر هم دوست داشتنی است. او اسیر جو زمانه نشد و ایده ها و پرنسیبش را تا به آخر حفظ کرد. با همان شور و تعهد اجتماعی والا. این اواخر در مصاحبه با نشریه ای که گردانندگانش مروج نئولیبرالیسم هستند اعلام کرد که کماکان ایده های سوسیالیستی در زمینه عدالت را مرجج می‌ داند و به سلامت تئوریک سوسیالیسم را باور دارد. این گفته با انتقادکسانی مواجه شد که سایه را مانده در افکاری قدیمی می دانند و گرفتار در سودای نوستالژی. 

نکته دیگر پیوند سایه بود با موسیقی. درباره موسیقی شعر خاص خود بسیار گفته اند، اما منظور در اینجا مشخصا موسیقی به مثابه یک نوع هنری است. دوستی و پیوند ابتهاج با محمدرضا لطفی زمینه ساز ساخت تعدادی از زیباترین آهنگ ها و ترانه های موسیقایی ایران شد. 

با مرگ او در 94 سالگی ایران یکی از مهم ترین شاعران و شمایل فرهنگی اش را از دست داد. 

در سوگ سایه

 ناصر تبریزی

شاعر وطن پرست و آزاده ایران، در غم غربت و دوری از زادگاه مادری خویش چه غریبانه ما را تنها گذاشت.

سایه رفت …، مگر می‌شود بی‌سایه ماند، هر چه فکر می‌کنم ذهنم نمی‌کشد، ابتهاج، سایه حقیقی ادبیات ایران بود. شعر و ادب پارسی بدون او چگونه می تواند باشد؟ چه غریبانه رفت….انگار سالها پیش سرنوشت غمبار غربت خود را در ارغوان می جست…

«ارغوان، شاخه همچون جدا مانده من

آسمان تو چه رنگ است امروز؟

آفتابی است هوا؟

یا گرفته است هنوز؟»

من در این گوشه که از جهان بیرون است

آفتابی به سرم نیست….:

آری این همه سالیان دراز… غم دوری وطن او را رها نکرد …

«…. نفسم می گیرد

که هوا اینجا زندانی است

ره چنان بسته که پرواز نگه

در همین یک قدمی می ماند….»

سایه! در عمر پر بار خود، هر چه سرود،  در مرثیه تنهایی خود و هموطنانش بود…

«…. اندر این گوشه خاموش فراموش شده

کز دم سردش هر شمعی خاموش شده

باد رنگینی در خاطر من

گریه می انگیزد

ارغوانم آنجاست

ارغوانم تنهاست….»

شاعر وطن پرست و آزاده ایران، در غم غربت و دوری از زادگاه مادری خویش چه غریبانه ما را تنها گذاشت،او درد های جانکاه خود را با بغض تکان دهنده ای به مخاطبان خود منتقل می کرد،….ابتهاج رها شد…… ما ماندیم و ادبیاتی که مهمترین رکن هویت شعر ایران را از دست داده است، سوگ ما نه در نبود سایه، نه برای رفتنش…. که به طور قطع برای این است که سرزمین ایران باید سالهای بسیار درازی در انتظار ظهور عاشقی دیگر در اندازه های ابتهاج سپری کند…

خوشا به حال لطفی و استاد شجریان!

مبارکتان باشد بار دیگر جمعتان جمع شد…

بار دیگر محفلی عاشقانه بر پا شده…..

سایه عاشقانه می سراید……

لطفی مستانه می نوازد…

و صدای آسمانی شجریان نوازشگر، دلنواز روح های بلند و آزاده شده است...

دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با ارسال نامه سرگشاده ای، از صدا و سیما خواستند برای پخش و بازپخش بازی های این دو تیم مجوز کتبی بگیرد!

مدیران عامل دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برای گرفتن امتیاز از تلویزیون متحد شدند.

گرفتن حق‌پخش واقعی از صداوسیما یکی از آرزوهای تیم‌های لیگ برتری است. در تمام دنیا حق‌پخش تلویزیونی بزرگترین منبع درآمد باشگاه‌های فوتبال است. اما در ایران به دلیل ساختارهای عجیب و غریب حاکم بر رسانه ملی و فوتبال کشور تا کنون حق‌پخش واقعی به تیم‌های فوتبال داده نشده.

اکنون و چند ساعت پیش از آغاز لیگ برتر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در نامه‌ای مشترک خطاب به پیمان جبلی رئیس سازمان صدا و سیما خواهان رعایت برخی از حقوق حقه دو باشگاه شدند.

در این نامه ضمن اشاره به توافقات دو باشگاه با سازمان لیگ جهت بهره‌برداری از ظرفیت‌های رسانه‌ای دو باشگاه و واگذاری دو باشگاه به مردم در فرابورس و جهت جلوگیری از تضییع حقوق سهام‌داران، از جبلی رییس سازمان صدا و سیما موارد زیر به طور مشخص درخواست شده است:

۱- عدم پخش گزیده بازی‌ها و گل‌های به ثمر رسیده دو تیم در بخش‌های خبری و برنامه‌هایی مثل فوتبال برتر، شب‌های فوتبالی، ورزشگاه و...

۲- عدم پخش زنده یا غیر زنده بازی‌های دو تیم در پلتفرم تلوبیون و تلویزیون‌های اینترنتی

در پایان این نامه آمادگی دو باشگاه جهت مذاکره در راستای واگذاری حقوق ذکر شده به صدا و سیما در ازای تحصیل منافع برای باشگاه‌ها اشاره شده است.

مصطفی آجورلو و رضا درویش قانع شده اند فعلا امکان دریافت پول بابت حق پخش تلویزیونی را ندارند ولی می خواهند بابت آن دسته از محتوای برنامه های ورزشی تلویزیون که به استقلال و پرسپولیس مربوط است از صدا و سیما پول بگیرند.

 

 

 

آیین گرامیداشت روز خبرنگار با عنوان «روایت اول» ساعت 11 روز یکشنبه 23 مردادماه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اهالی فرهنگ و رسانه در محل تالار وحدت تهران برگزار می‌شود.

سخنرانی شماری از چهره‌ها و شخصیت‌های برجسته فرهنگی و رسانه‌ای و برگزاری نمایشگاه عکس عاشورایی ازجمله برنامه‌های جانبی این مراسم خواهد بود.

همچنین قرار است از خانواده خبرنگاران درگذشته بر اثر ویروس کرونا و مقام شهیده «شیرین ابوعاقله» نیز تجلیل به‌عمل آید.

معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از عموم خبرنگاران، مدیران و فعالان رسانه‌ای دعوت به‌عمل می‌آورد با حضور گرم خود، رونق‌بخش این محفل فرهنگی و رسانه‌ای باشند.