سازمان مدیریت میادین میوه و تره بار شهرداری تهران بسیاری از محصولات را با قیمت پایین‌تری نسبت به سطح شهر عرضه می‌کند.

همچنان سازمان مدیریت میادین میوه و تره بار در راستای حمایت از خانوار و کسب رضایت شهروندان، بسیاری از محصولات را با قیمت پایین‌تری نسبت به سطح شهر عرضه می‌کند و براساس نرخنامه امروز سازمان میادین قیمت میوه به شرح ذیل است.

هرکیلوگرم انار ۱۵ هزار تومان

هرکیلوگرم انواع آلود ۲۳ هزار تومان

هرکیلوگرم انگور کندری ۲۱ هزار تومان

هرکیلوگرم انگور مهری ۲۱ هزار تومان

هرکیلوگرم انگور بی دانه سفید ۲۴ هزار تومان

هرکیلوگرم انگور بی دانه قرمز ۲۸ هزار تومان

هرکیلوگرم توت فرنگی ۳۵ هزار تومان

هرکیلوگرم جانا ۹ هزار و ۸۰۰ تومان

هرکیلوگرم خربزه بذر مشهدی ۹ هزار و ۲۰۰ تومان

هرکیلوگرم زنجبیل تازه ۵۶ هزار تومان

هرکیلوگرم سیب گلاب ۲۴ هزار و ۵۰۰ تومان

هرکیلوگرم شلیل انجیری ۲۴ هزار تومان

شهردار تهران با تأکید بر اینکه بزرگترین کار ما این بود که مشغول به کار شدیم و هرچه سخن گفتند هیچ نگفتیم، خاطرنشان کرد: این سکوت به این معنا نبود که پاسخی نداشتم بلکه مشغول به کار بودیم. در همان ۱۰ روز اول، با تلاش معاونت اقتصادی اعلام کردیم که از تنش اقتصادی خارج می شویم و از این تنش خارج شدیم.

علیرضا زاکانی با حضور در نودمین جلسه شورای شهر، گزارشی از اولین سال حضورش به عنوان شهردار تهران ارایه کرد.

شهردار تهران در ابتدای این جلسه گفت: این افتخار را داریم که در سالگرد خدمتگزاری مردم چند کلامی را در خصوص اقدامات طی شده سخن بگوییم.

شهردار تهران ضمن تقدیر از حسن اعتماد و همکاری اعضای شورای اسلامی شهر تهران برای پیگیری برنامه های شهر، خاطرنشان کرد: ما در حالی کار را شروع کردیم که هم شهر، هم شهروند و هم مدیریت شهری حال مناسب و خوشی را که انتظار هست، نداشتند.

وی ادامه داد: علت این موضوع، عدم عمل و جهت گیری نامناسبی بود که مدیران شهری گذشته داشتند؛ این به مکتب و انقلاب ما برنمی گشت بلکه به عمل ما برمی گشت. 

زاکانی با بیان اینکه شهر ما از ترافیک، آلودگی هوا، کمبود مسکن و فرسودگی کالبدی رنج می برد، تاکید کرد: با کمبود سرانه ها مردم مشکلات را تحمل می کردند. شهروندان از بی توجهی ها دلخوری داشتند؛ آنچه که در شهر مهم است شهروند است که باید در ایمنی، آسایش، امنیت و زمینه رشد روحی و حرکت در مسیر پیشرفت قرار بگیرد تا با اطمینان این مسیر را دنبال کند اما مردم ناراضی بودند.

وی افزود: مدیریت شهری به یک روزمرگی دچار بود و به تعبیر خودشان، علت آن تنش مالی بود که شهرداری دو سال و نیم از آن رنج می برد و سه ماه را هم با قرض حقوق پرداخته بودند. توجه به مردم در طول یک سال اخیر مورد توجه ما قرار گرفت.

شهردار تهران ادامه داد: هزار و ۱۰۰ هکتار منطقه کن که عمده آن باغات است و ۷۰ هکتار اصل محله است، قرار شد مورد بازبینی قرار بگیرد. این باغات از گهربارترین و ارزشمندترین نقاط تهران به شمار می روند. تأکید بر این بود که قواعد برای زمین های یک هکتار به بالا اجرایی شود و بنابر نقشه سال ۱۳۵۴ بیش از ۶۶ درصد زیر دو هزار متر بود و قاعده گذار متوجه نبود که ۹۹ درصد مردم از این قاعده متضرر می شوند و ۱۵ هزار نفر در معرض آسیب و خطر قرار می گیرند. به طوری که با اندک حادثه ای، هیچ کسی دسترسی به آنها نخواهد داشت.

وی ادامه داد: کن با همان فرسودگی باقی ماند و علت آن بد مسکنی و کمبود مسکن و نوع نگاهی بوده که از قبل رسوخ کرده است. قرار شد ما تصمیم بگیریم که پس از کمیسیون ماده پنج، در جمع مردم حضور پیدا کردیم و مردم اعلام کردند که ۳۵ سال است دنبال راهکار هستند. مهمترین مسیری که سال گذشته تا امروز طی کردیم توجه به مردم بود و شورای ششم و مدیریت شهری سیاست توجه مردم را در دستور کار قرار داد. معتقدیم جز با تحول، نمی توان انباشتگی مشکلات شهر را رفع کرد. 

زاکانی با بیان اینکه شهر باید نوسازی شود و نمی توان کاریکاتوری آن را رشد داد، گفت: ما به گذشته نگاه کردیم و هرکه کار خوب انجام داده بود تقدیر کردیم و از اقدامات بد عبرت گرفتیم. از داشته های گذشته استفاده می کنیم و از کاستی ها تجربه کسب می کنیم و توجه خود را به نقاط قوت معطوف می کنیم. ما در مورد آینده صحبت می کنیم چون گذشته سرمایه ماست.

شهردار تهران با تأکید بر اینکه بزرگترین کار ما این بود که مشغول به کار شدیم و هرچه سخن گفتند هیچ نگفتیم، خاطرنشان کرد: این سکوت به این معنا نبود که پاسخی نداشتم بلکه مشغول به کار بودیم. در همان ۱۰ روز اول، با تلاش معاونت اقتصادی اعلام کردیم که از تنش اقتصادی خارج می شویم و از این تنش خارج شدیم.

وی با بیان اینکه طعنه های زیادی شنیدیم اما تحمل کردیم و ۱۰ روزه مشکل شهر را حل کردیم، یادآور شد: امروز یک سال و چهار روز است که در خدمت شهر هستیم و یک روز هم قرض نگرفتیم و بیست و هشتمین روز هر ماه حقوق کارکنان را تسویه کردیم.

به گزارش شهر، زاکانی با تأکید بر اینکه شهر نیازمند تحول همه جانبه است، یادآور شد: شهر به رشد موزون نیاز دارد و برای این موضوع نیاز داریم که پیشرفت را هدف گذرای کنیم و امکان ندارد با انبوه مشکلات بتوانیم بدون زیر بار کار رفتن، این موارد را برطرف کنیم. می توان کار کرد و ما مسئولیت پذیری پیشه کردیم و در تمام حوزه های شهری که مواردی از آن به ما ارتباطی نداشت، مسئولیت پذیرفتیم.

وی افزود: اگر مدیریت برگرفته از شهر باور شود می تواند کوه را جابجا کند؛ لذا اعلام کردیم که مدیریت شهری ششم مسئولیت پذیر است و به همین  دلیل به دنبال مسائل اجتماعی رفتیم. برخی گفتند اگر به این سمت بروید در باتلاق گیر می کنید اما سرافرازیم و امروز ۲۱ هزار معتاد متجاهر ساماندهی شدند چون این افراد پاره تن ما هستند و با نگاه اعتقادی جلو رفتیم.

زاکانی با بیان اینکه به سراغ معتادانی رفتیم که هیچ نهادی به آنها توحه نمی کرد، گفت: سه هزار و ۳۰۰ تخت فعال داریم و هزار و ۸۰۰ تخت نیز در هفته آینده به تخت ها اضافه خواهد شد. هیچ نهادی در این زمینه به اندازه شهرداری تلاش نکرده است. ما منیت را زیر پا گذاشتیم و تمام دستگاه ها را سهیم کردیم.

وی ادامه داد: دستگاه قضایی با تمام قامت و دیگر نهادها و دستگاه های مربوطه همه آمدند و منیت ها کنار گذاشته شد. اگر با افتخار می گوییم سه هزار و ۳۰۰ تخت آماده داریم اساس را روی خدمت و توجه به مردم قرار دادیم.

شهردار تهران با بیان اینکه اصل را بر سرمایه اجتماعی، رضایت مردم و جلب رغبت مردم برای مشارکت قرار دادیم، اظهار کرد: راه طی شده را بر اساس تحول سخت و کالبدی قرار دادیم و برای سال ۱۴۱۰ چشم اندازی تعریف کرده ایم که تهران الگوی جهان اسلام شود.

وی تصریح کرد: تحول به تحول روحی به عنوان شهروند الگو و تحول فناوری برای شهر هوشمند مورد توجه قرار گرفت.

زاکانی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه ۹۶ درصد از مدیران از بدنه شهرداری انتخاب شدند، گفت: ما وظیفه داشتیم حقوق و مسکن کارکنان را دنبال کنیم و زمانی که حقوق ۱۰ درصد افزایش یافت ما ۱۶ درصد را نیز از مسیر دیگری دنبال کردیم چون حقوق آنها پیش از این تضییع شده بود. تلاش کردیم خود را فدای آتش نشانان کنیم تا آنها خود را فدای ملت کنند.

معاون گردشگری گفت: ظرفیت قانونی واگذاری زمین‌ها برای ساخت زائرسراها ایجاد شد و ادارات‌ میراث‌فرهنگی از این ظرفیت برای ارائه خدمات به زوار در سال آینده استفاده کنند.

علی‌اصغر شالبافیان در جلسه ستاد مرکزی هماهنگی خدمات سفر که با حضور اعضای ستاد با موضوعات اربعین، تعطیلات آخر تابستان و ماه صفر در سالن خلیج‌فارس معاونت گردشگری برگزار شد، گفت: امسال با توجه به کم شدن شیوع ویروس کرونا و شور و اشتیاق مردم برای سفر به عراق برای حضور در مراسم اربعین با شرایط ویژه‌ای روبرو هستیم و تعداد زائران نسبت به سال ۹۸ افزایش چشمگیری خواهد داشت.

معاون گردشگری کشور افزود: برای مراسم اربعین امسال پیش‌بینی می‌شود پنج میلیون نفر به عراق سفر کنند. به‌طور یقین برای این خدمات‌دهی، کمبودهایی خواهیم داشت و همه دستگاه‌ها به‌ویژه در حوزه‌های زیرساخت‌ها و حمل و نقل دغدغه رفع این مشکلات را دارند. مرزهایی که برای سفر زائران باز شد، یکی از جنبه‌ها و نقطه قوت ستاد اربعین در بحث زیرساخت‌ها بود.

شالبافیان تصریح کرد: با توجه به اینکه عمده تردد زائران از مرز مهران انجام می‌َشود، برخی از کمبودها طبیعی است. عمده موضوعات ما در اربعین بازگشت زوار است، به‌همین منظور از مدیران‌کل استان‌ها تقاضا می‌کنم تمهیدهای لازم را در این زمینه با توجه به دستور ضرغامی برای اقامت زائران در مسیر رفت و برگشت و سرویس‌های بهداشتی بین‌راهی بیاندیشند.

او ادامه داد: مدیرکل استان ایلام اقدامات لازم را در بحث اقامت زائران در مسیر بازگشت از مرز مهران انجام دهد تا آن‌ها به سلامت به محل سکونت خود بازگردند.

معاون گردشگری کشور گفت: ظرفیت قانونی واگذاری زمین‌ها برای ساخت زائرسراها با همکاری سازمان امور اراضی کشور ایجاد شده است و ادارات‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی از این ظرفیت برای ارائه خدمات شایسته به زوار در سال آینده استفاده کنند. در حال حاضر از این ظرفیت قانونی در مرز مهران برای راه‌اندازی زائرسرا استفاده شده و آستان قدس رضوی در این زمینه کمک کرده است.

شالبافیان ادامه داد: نکته بعدی که باید مد نظر قرار بگیرد، فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی به زائران درباره زمان بازگشت آن‌هاست که عجله نکنند. اطلاع‌رسانی به‌موقع دستگاه‌هایی مانند اورژانس و هلال احمر در ایام نوروز ۱۴۰۱ نشان داد که حوادث جاده‌ای به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. او تصریح کرد: استان‌های که درگیر اربعین نیستند، به‌عنوان استان معین مانند همدان و قم به استان ایلام کمک کنند. با توجه به حجم وسیعی از بازگشت زائران، پویش اسکان در استان‌های معین راه‌اندازی شود.

معاون گردشگری کشور درباره تعطیلات پایان ماه صفر گفت: ستاد خدمات سفر استان‌ها با جدیتی که در نوروز ۱۴۰۱ داشتند برای ارائه خدمات شایسته به زائران امام رضا (ع) به استان خراسان رضوی و استان‌های درگیر کمک کنند.

معاون گردشگری کشور تصریح کرد: شرکت مادر تخصصی توسعه ایران‌گردی و جهان‌گردی مسئولیت عملیات میدانی و احصای موضوعات مرتبط با تعطیلات پایان سفر را دارد.

شالبافیان در پایان از نماینده وزارت کشور در ستاد هماهنگی خدمات سفر درخواست کرد تا به شکل جداگانه برای شهرداری‌های سراسر کشور برای ارائه خدمات به زائران امام رضا (ع) ابلاغیه ارسال کند.

 ️ سول مطهری 

«نذر»، از اقسام عهد و پیمانی است که شخص میان خود و خدا می بندد و استقامت در پیمان، علاوه بر مدح عقلی، شرعاً نیز ممدوح است و انسان بدین وسیله خود را در معرض مغفرت و بخشایش الهی قرار می دهد. و شخص، وفای به نذر را اختیاراً بر ذمّه ی خود می آورد و روح تسلیم و فرمان برداری نسبت به مولا را نشان می دهد.

دبیر ستاد اربعین سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه نذر در حوزه زیارت هم می تواند به انواع نذرهایی که خیران و مردم متقبل می شوند اضافه شود، گفت: بهتر است در این زمینه اطلاع رسانی شود تا افرادی که تمایل دارند در این حوزه مشارکت کنند، بتوانند نذر خودشان را ادا کنند.

«نذر» عبارت است از عمل ثوابی که شخص مکلف، بر عهده ی خود واجب می سازد و این امر برای خداست. از دیرباز در میان اقوام و ملل گذشته این عمل رواج داشته و بصور مختلف انجام می گرفته. در ایران باستان و در میان اعراب جاهلی، نذر و قربانی برای بتها و آتشکده ها وجود داشته و ریشه های خرافی فراوانی داشته است. بیشترین مردم آن روز، برای رسیدن به آمال و آرزوهای خود، برای بتها و خدایان تقدیمی داشته اند که گاهی همراه با نذر بوده است.

امیرالمؤمنین علی(ع) در یکی از خطبه های خود درباره ی اعراب پیش از اسلام می فرماید: «خدا محمّد(ص) را به رسالت معبوث ساخت، تا جهانیان را بیم دهد و او را امین دستورهای آسمانی خود قرار داد. در آن حال، شما ای گروه عرب! بدترین دینها را داشتید و در بدترین سرزمینها زندگی می نمودید و در بین سنگهای خشن و مارهای گزنده می خوابیدید. از آب تیره می نوشیدید و غذای ناگوار می خوردید. خون یکدیگر را می ریختید و پیوندهای خویشاوندی را قطع می نمودید. بتها در میان شما برپا بود و گناهان، سراسر وجود شما را فرا گرفته بود».

خداوند به وسیله ی رسول اکرم مردم را هدایت و با معارف الهی آشنا ساخت.

نذر عبدالمطلب

همانطور که اشاره شد، نذر در قبل از اسلام نیز وجود داشته است. یکی از موارد درباره ی اجداد رسول خدا(ص) بوده که در حدیث «انا ابن الذّبیحین» اشاره شده است؛ منظور از ذبیح اول، حضرت اسماعیل(ع) و ذبیح دوم، عبداللّه پدر گرامی رسول خدا(ص) است. (با نقد و تحلیل هایی که وجود دارد).

داستان ذبح عبداللّه را بسیاری از مورخان شیعه و سنی، نقل کرده اند.

در جریان دفن هدایا و اموال کعبه و جستجوی قریش، عبدالمطلب در کنار خانه ی کعبه، خواب حفر چاه زمزم را دید و پس از درگیری و رفع موانع، چاه را حفر نمود و هدایا از میان چاه بیرون آورد و همه را برای ساختن درهای کعبه و تزئینات آن به کار برد؛ بعد از آن بود که مردم مکه و حاجیان از آب سرشار زمزم بهره مند گشتند.

گویند وقتی که عبدالمطلب برای حفر زمزم، مخالفت قریش و اعتراضات آنان را دید، با خود نذر کرد که اگر خداوند، ده پسر به او عطا فرماید، یکی از آنها را در راه خدا، در کنار کعبه قربانی کند. این در زمانی بود که یک پسر بیشتر نداشت. خداوند این حاجت او را برآورده کرد. با گذشت چند سال، ده پسر پیدا کرد و با تولد آخرین آنها، به یاد نذر خود افتاد؛ لذا پسران خود را جمع کرد و داستان نذر خود را برای آنان گفت. فرزندان به او گفتند: «ما همه در اختیار شما هستیم!» عبدالمطلب بعد از دیدن آمادگی پسرانش، آنان را کنار کعبه برد و برای انتخاب یکی از آنان قرعه زد که به نام عبداللّه که نزد پدر، از همه محبوب تر بود، درآمد.

علیرغم مخالفت بزرگان قریش، عبدالمطلب گفت «نذری کرده ام که باید به آن وفا کنم» بعد از گفتگوی زیاد، قرار شد از شتران زیادی که عبدالمطب داشت بیاورند و بین آنها و نام عبداللّه قرعه بزنند که بالاخره عبدالمطلب به فدیه کردن صد شتر، به جای فرزندش رضایت داد و با ذبح شتران آنها را بین مردم مکه تقسیم نمود.

این نمونه ای از نذر در برابر شکر الهی بوده است.

نذر در قرآن

قرآن کریم در آیه ی 27 سوره ی بقره چنین آورده است:

«و ما انفقتم من نفقةٍ اَو نَذَرتم من رندر فان اللّه یعلمه و ما للظالمین من انصار؛ هر چه انفاق کنید و یا به نذر صدقه دهید، همانا خداوند می داند و ستمکاران را در دو جهان یار و معینی نخواهد بود.»

در آیه ی 7 سوره ی دهر، وفای به نذر را تأکید می کند: «یوفون بالنذر و یخافون یوماً کان شرّه مستطیراً؛ بندگان خدا، وفا به نذر کرده، می ترسند از روزی که شرّ آن گسترده است».

در تفسیر این آیه، مفسران بر این باورند که این آیه در مورد خانواده ی عصمت و طهارت، امیرالمؤمنین علی(ع) و صدیقه ی طاهره حضرت زهرا(س) و دو فرزند گرامی آن حسن و حسین - علیهاالسلام - نازل شده؛ آنگاه که حسن و حسین - دو نور دیده ی گرامی آنان - مریض شده بودند، همگی نذر نمودند که اگر خداوند عالم بر آنان شفا کرامت فرمود، سه روز روزه بگیرند. پس از آنکه حاجت شان برآورده شد، سه روز متوالی روزه گرفتند.

در این دو آیه، به وفای به نذر و خوف از شر روز رستاخیز اشاره شده، که بر وجوب وفای نذر دلالت می کند.

و در احادیث اسلامی نیز نمونه های بسیاری وجود دارد: مردی در زمان رسول خدا، نذر کرد که شتری را در بوانه نحر کند؛ لذا حضور پیامبر رسید و ایشان را از جریان مطلع ساخت؛ پیامبر فرمود: «آیا در آنجا در عصر جاهلیت، بتی وجود داشت که پرستش کنند؟ عرض کرد: خیر! فرمود: آیا در آنجا در یکی از اعیاد جاهلی، اجتماعی تشکیل می شده؟ عرض کرد: نه! در این حال فرمودند: به نذر خود جامه ی عمل بپوشان. نذر در دو مورد درست نیست: 1- گناه و نافرمانی خدا. 2- در چیزی که انسان مالک آن نیست».

در مورد دیگری، زنی به پیامبر عرض کرد: نذر کرده ام در محل خاصی، حیوانی را ذبح کنم. فرمود: آیا برای صنم نذر کردی؟ گفت: خیر! حضرت فرمود: به نذر خود عمل کن.»

پرسشهای پیامبر گرامی اسلام، گواه بر این است که ذبح باید برای خدا باشد، نه برای بت.

یکی از محرمات در خطبه ی زهرای مرضیه(س)، جزو محرمات آمده است: «والوفاء بالنذر تعریضاً للمغفرة؛ خدای متعال وفای به نذر را زمینه ای برای مغفرت خود قرار داده است».

نذر و اجزای آن

الف) نذر کننده: باید دارای شرایط تکلیف، مسلمان و دارای قصد و اختیار باشد.

ب) صیغه ی نذر: نذر، گاهی به خاطر شکر الهی است؛ مثل اینکه بگوید: «اگر فرزندی به من داده شود للّه علی کذا؛ برای خداست بر عهده ی من فلان کار...» و گاهی جهت دفع بلاست، مثل اینکه بگوید: «اگر مریض من خوب شد فللّه علی کذا» و گاهی برای جلوگیری از حرام یا ترک واجب است؛ مثل اینکه بگوید: «اگر فلان مرام را انجام دادم یا فلان طاعت را ترک کردم فللّه علی کذا» گاهی نیز بدون شرط است؛ مثل اینکه بگوید: «لله علی کذا...»

نذر، اگر همراه با شرط باشد، مسلمّاً صحیح است؛ امّا اگر بدون شرط باشد، در صحت آن، دو قول است که اکثراً در این منعقد است، قول دارند.

نذر، باید با لفظ جلاله ی «اللّه» باشد؛ پس اگر بدون نام خدا، بگوید: «بر عهده من است فلان کار...» بر او واجب نمی شود.

ج) متعلق نذر: معیار متعلق نذر، این است که طاعت خدا بود، هم چنین برای نذر کننده مقدور باشد، در صورت عاجز بودن او، نذر منعقد نمی شود و اگر بعداً نیز ناتوانی پدید آید، نذر ساقط است.

و اگر سبب نذر، طاعت خدا باشد و نذر را جهت شکرانه انجام می دهد، نذر لازم می شود؛ امّا اگر جهت جلوگیری از طاعت، نذر کرده باشد، لازم نمی شود.

نذری که ما را زودتر به حاجت میرساند

یکی از راهای رسیدن به حاجات  خود دعا کردن ونذر است. خداوند می فرماید همانا من سرنوشت هر بنده را به دعا گره زده ام. دعاهایی که سرنوشت شما را تغییر می دهد.با مادر سایت تالاب باشید با بهترین ها

نذر و شرایط نذر چیست؟

نذر آن است که انسان بر خود واجب کند که کار خیری را برای خدا به جا آورد و یا کاری که انجام ندادن آن بهتر است برای خدا ترک کند.به عنوان مثال نذر آن است که انسان در قالب این عبارت و صیغه بگوید: نذر کردم که اگر – مثلاً – مریض من خوب شد برای خدا، بر من واجب است که صد تومان به فقیر بدهم

مؤثرترین نذر

اما این که کدام نذر دارای تأثیر بیشتری است و زودتر ما را به حاجتمان می‌رساند، با تحقیقی که انجام شده این نتیجه قابل دسترسی است که نذر برای ائمه اطهار (ع) بسیار مؤثر است؛ مثلاً کسی نذر کند که اگر خدا حاجت او را برآورده کرد یک ختم قرآن بخواند و ثواب آن را به ساحت مقدس یکی از چهارده معصوم (ع) هدیه کند، یا نذر کند روزه بگیرد، یا چهل روز زیارت عاشورا بخواند.

نذر و قضای الهی

نذر علاوه بر این که خود کار خوبی است و از این جهت می‌تواند در تغییر سرنوشت انسان نقش داشته باشد، نوعی دعا و توسل به حساب می‌آید و از این جهت نیز می‌تواند باعث تغییر قضای الهی شود. علاوه بر این که آن چه در نذر آمده اگر از مصادیق عوامل تغییر دهنده قضا باشد؛ مثل صدقه و صله رحم خود می‌تواند در ردّ قضای الهی مؤثر باشد.

نذر برای ائمه اطهار (ع) بسیار مؤثر است؛ مثلاً کسی نذر کند که اگر خدا حاجت او را برآورده کرد یک ختم قرآن بخواند و ثواب آن را به ساحت مقدس یکی از چهارده معصوم (ع) هدیه کند، یا نذر کند روزه بگیرد، یا چهل روز زیارت عاشورا بخواند

شرایط نذر 

یکی از راه‌های برآورده شدن حاجات، نذر کردن است که دارای آداب خاصی است. از جمله این که در نذر باید صیغه خوانده شود، ولی لازم نیست به عربی باشد؛ مثلاً اگر بگوید نذر کردم اگر مریض من خوب شد برای خدا، بر من واجب است که صد تومان به فقیر بدهم، نذر او صحیح است.

از شرایط نذر آن است که نذر کننده باید مکلّف و عاقل باشد و با اختیار خود نذر کند. پس نذر انسان مجبور و یا کسی که مثلاً از روی عصبانیت و بی اختیار نذری می‌کند، صحیح نیست، و کاری را هم که می‌خواهد به عنوان نذر انجام دهد باید یک نوع رجحان و برتری داشته باشد و انجام آن به رایش ممکن و در حد توان او باشد.

نذر و عدم توانایی انجام عمل

 عدم توانایی بر انجام کار با توجه به زمان نذر دو صورت دارد.

اول : آن که از ابتدا قادر به انجام کار نباشد.

دوم :آن که در زمان نذر قادر به انجام باشد، ولی بعد از نذر کردن از انجام آن عاجز شده باشد.

در فرض اول مراجع معظم تقلید فرموده‌اند: انسان کاری را میتواند نذر کند که انجام آن به رایش ممکن باشد، بنابر این کسی که نمیتواند پیاده کربلا برود، اگر نذر کند که پیاده برود، نذر او صحیح نیست.

و در فرض دوم فرموده‌اند: اگر نذری غیر از نذر روزه کرده است باز هم نذرش باطل و چیزی بر او نیست. ولی اگر نذر کند که روزه‌ای بگیرد و بدون پیش بینی قبلی از انجام آن عاجز شود، باید آن را قضا کند و اگر ممکن نشدبه مقدار یک مدّ طعام به فقیر صدقه بدهد.

ذر خاص 

اگر نذر برای مورد خاصی (مثل بهزیستی) باشد باید در همان مورد خاص مصرف شود و اگر در امر خیر دیگری (مثل اقوام نزدیک) مصرف شود از عهده‌ی نذر کننده ساقط نمی‌شود و دوباره باید اداء کند.

البته باید توجه داشت که:

1- در تحقق نذر خواندن صیغه و به زبان آوردن آن لازم است، (هر چند عربی بودن لازم نیست)؛ پس اگر صیغه‌ی نذر خوانده نشود، نذر منعقد نمی‌شود و چیزی واجب نیست.

2- در نذر باید لفظ “برای خدا” گفته شود و قصد در دل، کافی نیست.

عدم اجابت نذر

البته این نکته هم قابل توجه است که گاهی ما حاجتی را می‌خواهیم، ولی هر چه تلاش می‌کنیم و نذرهای مختلف انجام می‌دهیم به حاجتمان نمی‌رسیم. باید دانست که این مسئله اهمیت نذر را کم نمی‌کند، بلکه بسیار مواردی وجود دارد که ما چیزی را برای خودمان ضروری و لازم می‌دانیم و دنبال به دست آوردن آن هستیم،

ولی چون به خیر و صلاح ما نیست و ممکن است در آینده به ضرر ما تمام شود، خدا حاجت ما را به تأخیر می‌اندازد تا موقع انجام آن برسد و چه بسا ما چیزی را دوست داریم، در حالی که به ضرر ماست و چه بسا از چیزی بدمان می‌آید ولی همان به نفع و صلاح ما می‌باشد. پس هر موقع خدا صلاح بداند حاجت و نیاز انسان را رفع می‌کند و تأخیر حاجت به معنای کم اهمیتی و بی تأثیر بودن نذر نیست.