برای سید

 سجاد عابدی

زیباترین فصل این فرهنگ، خالقان این حماسه عظیم اند که با صلابت اراده و نور ایمان، رهنورد راه مقدسی شدند که پاداش آن، جاودانگی و بقا بود.

سید عزیزم چگونه می توان نبودنت را باور کنم؟ می دانم اگر بارها و بارها رو به رویت می نشستم و جمله ای می گفتم بازهم با همان خنده های زیبا خجالت زده ام می کردید. دوباره کوچه کوچه دلم پر شده از عطر وجود شما.

کاش میشد در کنارتان بودم. کاش میشد فرار کرد از همه نیرنگ ها و ناپاکی ها و بدی های روزگار ما...

کاش میشد دوباره حضورتان دلگرمی شود برای شب های طولانی لبنان...

سید عزیزم دلم را به آسمان ها می سپارم تا نوشته هایش را به تو نشان دهد تا شاید دفتر قلبم را ورق بزنی و گوشه ای از آن را بخوانی پس برایت می نویسم ، از دل غریب خود برایت می نویسم ، آری خیلی دلم می خواست با تو بودم در میان ابرها ، پیش خدا بودم نمی دانی که چقدر برایت دلتنگم، اشک هایم سرازیر است سید، می خواهم با تو صحبت کنم اما با چه زبانی ؟! با این زبانم که پر از گناه است؟ نه نمی توانم! چگونه می شود مهمان آسمان باشم و با زبان زمینی خود صحبت کنم نمی دانم ، چه کنم ؟ 

سید تو می دانی تنها میدان های سرخ ،اندیشه مان بود و اینک در این قبیله ما بازمانده ترینیم . به جرم بی شهادتی ریاضت تدریجی مرگ را منتظریم و در تب و تاب وصل به شما لحظه شماریم ، واگر این نباشیم باید آنقدر بی تفاوت شویم که همه چیزمان را یک شبه فراموش کنیم  تا ما هم به نوایی برسیم و از راه کارهای تملق و چاپلوسی با فراموشی تفکر امام ، خادمین درگاه مصلحت اندیشان شویم . سید جان در روزگار فقر محبت ها نگاهمان لبریز از باده التماس به شماست اگر خوب گوش کنید خواهید دانست که دل شکسته ما بهترین تاری است که در فراقتان شب و روز را می نوازد . بعد از شما تحمل خیلی چیز ها سخت است به بهانه صبر ما را به «سکوت» مرگ آوری دعوت می کنند.

به قول حضرت ابراهیم حاتمی کیا: « صدا و دوربین خاموش ولی حرکت تو تا بیت‌المقدس ادامه خواهد داشت. اکنون من مانده‌ام و چشمان گریان آسیه سلام الله که مقابل شکنجه فرعون برای دست کشیدن از حق منتظر است و او جز هم‌نشینی خدا چیزی نمی‌بیند.»

شهادتت مبارک

امیدوارم رهروی مخلص و سربلند راهتان باشم

سید زنده است و راه جهاد تا ابد ادامه دارد...

جامعه‌شناس دینی در گفت‌وگو با امتیاز؛

عامل انحراف کوکان و نوجوانان از موضوعات دینی چیست؟

1

 

 

 

جامعه‌شناس دینی در گفت‌وگو با امتیاز؛

عامل انحراف کوکان و نوجوانان 

از موضوعات دینی چیست؟

یک جامعه‌شناس دینی در گفت‌وگو با امتیاز عنوان کرد: اولین اصل برای ترویج نماز پذیرش است، متأسفانه ما مدام تفاوت‌های نسل گذشته را با این نسل بررسی و اغلب آن‌ها را محکوم می‌کنیم. در گام نخست باید بپذیریم نسل گذشته یک سری ویژگی و نسل حاضر نیز یک سری ویژگی‌ دارد، نباید فکر کنیم نسل گذشته برتر است و در مقابل نسل جدید یاغی هست و حرف خود را راحت بیان می‌کند و این ویژگی اوست.

وی تصریح کرد: وقتی ارتباط ما با دانش‌آموز شکل می‌گیرد که احساس کند شنیده می‌شود، وقتی بین ما فاصله‌هایی باشد دنیاها به هم نزدیک می‌شود اگر این فاصله کم شود او به ارزش‌های من نزدیک می‌شود چراکه ارزش‌ها وجودی هستند. از طرف دیگر باید عنوان کرد که ما در زبان و بیان خود مشکل‌داریم، بیان امروز ما معلمان و اساتید مناسب جوان و نوجوان امروز نیست و آن‌ها اصلاً حرف ما را متوجه نمی‌شوند. این جامعه‌شناس دینی بیان کرد: به‌طور مثال تمیزی نمازخانه‌های مدارس باعث می‌شود تمایل بیشتری برای دانش‌آموزان ایجاد شود، چراکه یک دانش‌آموز نمازخوان با حسی که از بویی که خوشایند نبوده و در شامه‌اش از نمازخانه مدرسه مانده است، ممکن است نسبت به نماز جماعت تمایلش را از دست بدهد و ترجیح دهد نمازش را فرادا و در منزل بخواند و این موضوع قطعاً به فاصله‌گیری دانش آموزان از نماز می‌تواند ارتباط داشته باشد. علیرضا قبادی در ادامه افزود: گاهی رفتار ما سرشار از پاکی نیست درحالی‌که نماز دعوت به پاکی است، اگر رفتار ما با بدی‌هایی همراه شود، بچه‌ها در تعارض با نماز و این رفتار، متأسفانه نماز را حذف می‌کنند که این خصوصیت این نسل است. نکته‌ای که باید اضافه کنم اینکه مناسبات سیاسی و اجتماعی در جامعه بسیار رشد پیداکرده و افراد اهل نظر و درک بالا شده‌اند که بسیار ارزشمند است اما اگر در کنار آن نسبت به جنبه‌های اعتقادی که اصیل‌ترین ساحت تربیت است بی‌توجهی شود، بی‌تعادلی رخ می‌دهد و شاهد مطالبات بی‌تعادل در جامعه خواهیم بود. این جامعه‌شناس دینی در پایان گفت‌وگو با امتیاز عنوان کرد: در نهایت باید بگویم که نبود تربیت دینی در برخی از خانواده‌ها است؛ عدم توجه برخی از مادران به تربیت درست و دینی فرزندانشان عامل انحراف کوکان و نوجوانان از موضوعات دینی و مذهبی به ویژه نماز می‌شود.