رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی آخرین وضعیت سه اقدام مهم اقتصادی این کمیسیون و دولت سیزدهم را تشریح کرد.

محمدرضا پورابراهیمی در رابطه با گرانی کالاهای اساسی و رویکرد مجلس یازدهم دولت سیزدهم نسبت به این موضوع، اظهار داشت: برای کالاهای اساسی ما در سال‌های اخیر و در طول دولت دوازدهم به این شکل موضوع را مطرح کردیم که اگر دولت امکان استمرار فضای نظارتی برای اینکه قیمت کالاهایی که با ارز ترجیحی خریداری شده و وارد کشور می‌شود و با همان قیمت هم باید در اختیار مردم قرار گیرد را دارد، ما موافق ارز ترجیحی هستیم؛ اما اگر قرار باشد که ارز ترجیحی بدهیم و در مقابل مردم در بازار کالا را با قیمت ارز آزاد خریداری کنند این مابه تفاوت که سالانه حدود ۳۰۰ هزار میلیارد تومان می‌‌شود این توزیع رانت و فساد در اقتصاد کشور است و مردم از آن بهره‌ای نمی‌برند. رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در دولت دوازدهم نتوانستیم با دولت در این موضوع به یک تفاهم مشترک برسیم، در دوره سیزدهم این موضوع در دستور کار قرار گرفت اکنون در کمیسیون اقتصادی ما شروع کردیم و کمیسیون‌های دیگر هم به میزان سهم خود در حوزه تصمیم گیری شروع کرده‌اند.پورابراهیمی «تضمین دولت برای نظارت و کنترل قیمت‌ها» را شرط ادامه ارز ترجیحی دانست و عنوان کرد: جمع‌بندی بحث ما این است که ما باید نرخ ارز ترجیحی را در اقتصاد کشور برای رعایت حال مردم در شرایط تورمی داشته باشیم اما نحوه اعمال آن برای ما مهم است. اگر نحوه اعمال با همین روندی که تا به امروز بوده ادامه پیدا کند؛ شرط این است که دولت تضمین کند این وضعیتی که در بازار کالاهای اساسی داریم باید جمع بشود و این از نظر ما قابل قبول نیست. وی افزود: لذا اگر دولت می‌تواند مدیریت کند، ادامه ارز ترجیحی از نظر ما بلامانع است اما اگر دولت نمی‌تواند و این تبدیل شده به رانت و فساد که مردم از آن بهره نمی‌برند؛ خب چه کار بیهوده‌ای است که ما آن را ادامه بدهیم.رئیس کمیسیون اقتصادی درخصوص جایگزین پیشنهادی برای روش کنونی، گفت: روش دوم ما این است که ارز ترجیحی وجود داشته باشد اما نحوه توزیع منابع آن بر اساس روش‌هایی مانند کارت‌هایی باشد که برای مردم هم به عدالت نزدیک‌تر است هم می‌توانند از این منابع استفاده کنند. وی درخصوص عملکرد این کارت‌های اعتباری نیز بیان کرد: این کارت‌ها بر اساس سرانه مصرف تعریف می‌شود، یک چیزی شبیه به کارت سوخت بنزین که امروز مردم در حال استفاده از آن هستند که مثلاً یک سهمیه ۶۰ لیتری در اختیار فرد یا خودرو قرار می‌گیرد مصرف در همان مقدار براساس قیمت ترجیحی محاسبه می‌شود اما اگر خواست بیشتر از آن استفاده کند، طبیعتا می‌تواند مبلغ بالاتری بپردازد و آن اندازه استفاده کند. اکنون یک مدل شبیه به این را پیشنهاد کردیم و دولت هم در حال بررسی است.پورابراهیمی در ادامه تصریح کرد: البته در بعضی از کالاها نیز نظر ما این است که ارز ترجیحی آن‌ها بماند چون امکان سیاست نظارتی بر آنها وجود دارد مانند، دارو و نان که باید این مسیر ادامه داشته باشد اما در بعضی از کارها که امکان تبدیل آن به مابه‌التفاوت از طریق کارت‌های اعتباری برای مردم وجود دارد حتما باید شکل بگیرد. طبیعتاً اگر هم سیاست دولت این است که کالاها را با قیمت ارز ترجیحی با روشی که خودش تعریف می‌کند با همان قیمت ارز ترجیحی به مردم تحویل بدهد با آن هم ما مخالفتی نداریم اما اینکه ما ارز ۴۲۰۰ تومانی بدهیم و کالایی که وارد می‌شود با ارز ۲۴ یا ۲۵ هزار تومان به مردم برسد حتماً این تولید فساد و رانت است و مشکل ایجاد می‌کند مردم هم از آن نفعی نمی‌برند.

ارزش ویلا‌های چالوس و نوشهر در تابستان امسال تقریبا با خانه‌های مناطق ۱۸ و ۲۰ تهران برابر بود و برای خرید یک متر ویلا در رامسر باید به‌طور متوسط ۱۸ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان پول خرج کنید

ارزش یک ویلا در شمال کشور تقریبا با یک خانه در منطقه ۱۹ یا ۱۲ تهران برابر است. همچنین با نصف پول مورد نیاز برای خرید خانه‌ای در منطقه پنج پایتخت به‌عنوان منطقه محبوب‌ خریداران مسکن می‌توانید ویلایی در شهر رامسر خریداری کنید. بررسی اطلاعات منتشر شده از سوی سایت دیوار نشان می‌دهد تابستان امسال رامسر، چالوس، نوشهر، تنکابن و بندرانزلی به‌ترتیب گران‌ترین ویلا‌های شمال کشور را در خود جا داده‌اند. برای خرید هر مترمربع ویلا در رامسر باید به‌طور متوسط ۱۸ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان پول داشته باشید. متوسط قیمت ویلا در چالوس، نوشهر، تنکاین و بندانزلی هم به‌ترتیب متری ۱۵، ۱۴، ۱۱.۵ و ۱۱ میلیون تومان است. به این ترتیب ویلا‌های رامسر تقریبا نصف قیمت خانه‌های منطقه پنج تهران ارزش دارند و ارزش ویلا‌های چالوس و نوشهر تقریبا اندازه خانه‌های مناطق ۱۸ و ۲۰ تهران است.

موج افزایش قیمت در بازا ر ویلا‌ شمال کشور

به گزارش فرارو، قیمت خانه در مناطق شمالی تهران ظرف یک‌سال گذشته نهایتا ۳۱ درصد بالا رفته، اما قیمت ویلا‌های شمال در همین مدت بین ۳۵ درصد تا ۱۸۸ درصد افزایش پیدا کرده است. تنها در مازندران شاهد رشد ۹۹ درصدی قیمت ویلا‌ها بوده‌ایم. کمترین رشد قیمت ویلا‌های شمال در بابل اتفاق افتاده و بیشترین مقدار رشد قیمت را در رامسر شاهد بوده‌ایم. در آمل، نوشهر، بابلسر، چالوس، محمودآباد و بندرانزلی رشد قیمت ویلا‌ها بالای ۱۰۰‌درصد گزارش شده است. به‌جز بندرانزلی، در بقیه نقاط گیلان، میزان افزایش قیمت ویلا نهایتا ۷۷ درصد است که در آستارا اتفاق افتاده است. در این شهر باید برای خرید یک متر ویلا به‌طور متوسط ۱۱ میلیون پول پرداخت کرد، اما هنوز هم گران‌ترین ویلا‌های مازندران در رامسر، چالوس و نوشهر قرار گرفته‌اند که برای هر متر آن‌ها به‌طور متوسط باید به ترتیب ۱۸، ۱۵ و ۱۴ میلیون تومان پول داد.

تابستان امسال متوسط قیمت خرید یک ویلا در استان گیلان متری شش میلیون تومان گزارش شده است در حالی‌که یک سال پیش می‌توانستید برای این کار متری ۳.۷ میلیون تومان پول بدهید. با این‌حال اگر معیار مقایسه را ماه‌های آخر تابستان یعنی مرداد و شهریور فرض کنیم، قیمت‌ها کمی کاهش پیدا کرده است. گزارش تهیه شده توسط سایت دیوار نشان می‌دهد قیمت خرید ویلا از مرداد تا شهریور امسال در برخی از شهر‌های استان گیلان شهر‌های آستارا، آستانه اشرفیه و سیاهکل آب رفته؛ میزان این کاهش در آستارا ۱۵.۶ درصد، در آستانه ۱۳.۵ درصد و در سیاهکل ۱۸ درصد گزارش شده است.

شهریور امسال در حالی به‌پایان رسید که متوسط قیمت خرید ویلا در شهر صومعه‌سرا متری ۳.۴ میلیون تومان، در سیاهکل متری ۴.۸ میلیون تومان و در فومن متری ۴.۹ میلیون تومان بود. هر سه شهر پایین‌ترین متوسط قیمت ویلا را نسبت به سایر شهر‌های استان داشتند، اما در شهر‌های آستانه اشرفیه و آستارا، متوسط قیمت خرید ویلا در کانال پنج میلیون تومان ثبت شده است. متوسط قیمت خرید ویلا در شهریور ۱۴۰۰ در شهر رشت شش میلیون تومان اعلام شده است که باعث می‌شود این شهر رتبه سوم را در گیلان به خود اختصاص دهد. بندرانزلی با متوسط قیمت ۱۱ میلیون به ازای هر مترمربع گران‌ترین ویلا‌های استان گیلان را در خود جا داده است. رتبه دوم به رودسر می‌رسد که در آن برای خرید هر مترمربع ویلا باید حدود ۷.۶ میلیون تومان پول پرداخت کنید.

به‌این ترتیب خرید ویلا در بندانزلی از شهریور ۹۹ تا شهریور ۱۴۰۰ حدود ۱۱۶ برابر شده است که درصد بالایی به‌حساب می‌آید. در بین شهر‌هایی گیلان آستارا با ۷۷ درصد افزایش، رتبه دوم را در اختیار دارد. رشت با افزایش قیمت خرید ویلا ۵۷ درصد، صومعه‌سرا ۵۵ درصد و فومن با ۵۱ درصد افزایش قیمت، از جمله شهر‌هایی هستند که در یک سال گذشته بالای ۵۰ درصد افزایش قیمت را تجربه کرده‌اند، اما ویلا‌های آستانه اشرفیه و سیاهکل به‌طور متوسط حدود ۴۳ درصد رشد قیمت را پشت سر گذاشتند.

قیمت ویلا در استان مازندران

قیمت ویلا در مازندران تابستان امسال به‌طور میانگین حدود ۹۹ درصد رشد کرده است. در حالی که میانگین افزایش قیمت در مناطق شمالی شهر تهران از شهریور ۹۹ تا شهریور ۱۴۰۰ حدود ۳۱ درصد بالا رفته. بین شهر‌هایی که بیشترین تعداد آگهی خرید و فروش ویلا را روی سایت دیوار داشته‌اند، شهر‌های رامسر با ۱۸۸ درصد افزایش قیمت و چالوس با ۱۵۵ درصد افزایش قیمت، بالاترین درصد افزایش قیمت ویلا در مازندران را ظرف یک سال گذشته داشته‌اند.

بابلسر و محمود‌آباد از شهریور پارسال تا شهریور امسال با ۱۲۰ درصد از دیگر شهر‌هایی بودند که میزان افزایش قیمت در آن‌ها بیشتر از حد متوسط بود. برای خرید یک مترمربع ویلا در شهر بابلسر شهریور پارسال حدود چهار میلیون تومان به ازای هر متر مربع بودجه نیاز داشتید، اما در شهریور ۱۴۰۰ برای این کار باید به‌طور متوسط متری ۹.۲ میلیون تومان پرداخت می‌کردید. همچنین متوسط قیمت هر متر ویلا در شهر محمودآباد، شهریور پارسال معادل ۳.۶ میلیون تومان و شهریور امسال برابر با هشت میلیون تومان بود که نشان‌دهنده رشد ۱۲۰ درصدی قیمت است.

شهر‌های آمل و نوشهر از دیگر شهر‌هایی هستند که ویلا در این شهر‌ها ظرف یک سال گذشته بیش از ۱۰۰درصد افزایش پیدا کرده است. میزان افزایش قیمت هر مترمربع ویلا‌های شهر آمل در فاصله تابستان پارسال تا تابستان امسال حدود ۱۱۲ درصد و برای شهر نوشهر ۱۰۲ درصد بوده است. طی همین مدت ویلا‌ها در شهر‌هایی همچون بابل و فریدون‌کنار، حدود ۳۵ درصد افزایش قیمت داشته‌اند. در شهر نور حدود ۵۸ درصد، در شهر تنکابن ۶۸ درصد و در شهر قائمشهر شاهد رشد ۷۸ درصدی قیمت ویلا بوده‌ایم.

مقایسه قیمت ویلا در شمال ایران با ترکیه

نوسان فراوان نرخ ارز و قیمت سکه و طلا، تاثیر شیوع کرونا و ریزش‌های مکرر بورس، باعث شده بعضی مردم تصمیم به سرمایه‌گذاری در بازار ملک و املاک بگیرند. در نتیجه شد قیمت‌ها شاهد خلق شیوه‌های جدیدی برای فروش ویلا‌های شمال کشور هستیم. یکی از این روش‌ها، فروش ویلا به‌صورت اشتراکی است. در این روش ویلا به‌صورت دانگی عرضه می‌شود و افراد آن را با چند نفر از اقوام و آشنایان خریداری می‌کنند. پولش را دانگی می‌دهند و سند به‌نامشان می‌خورد. به‌این ترتیب همگی صاحب یک ویلا شده‌اند و می‌توانند نوبتی از آن استفاده کنند یا همگی به‌صورت خانوادگی روانه سفر شمال شوند. کسادی بازار، ولی بیشتر از این حرف‌هاست در نتیجه بعضی صاحبان ویلا‌های شمال این اواخر ملک خود را به بازار رهن کامل عرضه می‌کنند و برای یک سال ۱۵۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان می‌گیرند.

گر متوسط قیمت ویلا در رامسر را ۱۸ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان در نظر بگیریم، برای خرید یک ویلای ۱۰۰ متری در این شهر به بودجه‌ای معادل ۱.۸ میلیارد تومان نیاز داریم. این در حالی است که به‌طور منظم گزارش‌هایی درباره میل و اشتیاق روزافزون خرید خانه در نقاط خوش آب‌و‌هوای ترکیه منتشر می‌شود. فعالان بازار مسکن می‌گویند با پرداخت حدود ۱۵۰ میلیون تومان که الان تقریبا معادل ۵۰ هزار لیر است، به راحتی می‌توان یک خانه در محله‌های متوسط شهر ازمیر خریداری کرد. البته آن‌هایی که سودای دریافت اقامت با استفاده از قوانین وسوسه‌کننده مهاجرتی ترکیه را دارند باید حداقل ۲۵۰ هزار لیر معادل ۷۵۰ میلیون تومان پول خرج کنند. این در حالی است که در شمال کشور برای خرید خانه به‌طور متوسط باید متری ۱۲ میلیون تومان پول خرج کرد. یعنی قیمت یک خانه ۱۰۰ متری در شمال ایران، حدود ۱.۲ میلیارد تومان خواهد بود.

رییس اتحادیه تهیه و توزیع گوشت گوسفندی خاطر نشان کرد: زمانی‌که بحث صادرات دام رسانه‌ای شد بسیاری از دامداران فروش دام را متوقف کردند و بازار ملتهب شد بعد از برگزاری جلساتی با مسئولان وزارت جهاد کشاورزی، نگاه عمیق به بحث صادرات نشد و بازار آرام گرفت.

علی‌اصغر ملکی، با اشاره به ثبات قیمت گوشت گوسفندی در یک ماه اخیر، گفت: شقه بره ماده گوشت گوسفندی 110 هزار تومان به‌دست فروشنده می‌رسد و واحد صنفی با اعمال سود 10 درصدی گوشت بدون دنبه را در اختیار مشتری می‌گذارد.

ملکی ادامه داد: گوسفند شیشک با وزن 20 کیلوگرم از حول و حوش 115 تا 120 هزار تومان به‌دست مغازه‌دار می‌رسد و واحد صنفی با اعمال سود 10 الی 12 درصدی آن را عرضه می‌کند.

وی در پاسخ به این پرسش که برخی واحدهای صنفی گوشت گوسفندی را 160 هزار تومان می‌فروشند، افزود: این نرخ ران گوسفند است دیگر مشتری خواهان قلوه گاو نیست به‌همین دلیل قیمت آن بالاست. وقتی مشتری فقط ران گوسفند را بخواهد قلوه گاو در دست مغازه‌دار می‌ماند از این‌رو مغازه‌دار مجبور است ران را با قیمت بالا و قلوه گاو را با نرخ کمتر عرضه کند.

این فعال صنفی با بیان اینکه دام‌دار در سال جاری به‌دلیل خشکسالی صحرا نداشت و علوفه گران شد، افزود: باوجود این شرایط دام مورد نیاز کشور تا پایان سال تامین است. اما اگر بحث صادرات مطرح شود بدون تردید در تامین دام با مشکلاتی مواجه خواهیم شد.

 به گفته ملکی، در آبان سال جاری شاهد افزایش مصرف گوشت گوسفندی در خانوارهای ایرانی خواهیم بود چرا که هوا رو به سردی می‌رود و همچنین رستوران‌ها و هتل‌ها با بهبود وضعیت بیماری کرونا، در حال بازگشایی هستند بازگشایی این مراکز به‌معنی افزایش مصرف گوشت است.

وی با بیان اینکه منافع دامدار در صادرات است، افزود: پاییز فصل صادرات دام نیست. صادرات دام باید در ماه‌های اردیبهشت و خرداد صورت می‌گرفت یعنی در ماه‌هایی که ما انباشت دام داشتیم. فعالان بخش خصوصی ضرورت بحث توقف صادرات دام را به مسئولان انعکاس دادند که خوشبختانه آنها با ما در این زمینه همکاری کردند. ملکی با اشاره به سیاست دولت در شکستن قیمت‌ها، گفت: دولت جدید در پی کنترل تورم و شکستن قیمتهاست برای کنترل قیمت‌ها پیشنهاد می‌کنیم در ماه‌هایی که مازاد دام داریم دولت آنها را خریداری و ذخیره‌سازی کند تا توانایی تامین بازار در روزهای بحرانی را داشته باشد.وی در پاسخ به این پرسش که وزارت جهاد کشاورزی در جزییات صادرات دام زنده به غیرمولد بودن دام اشاره کرده است آیا صادرات این دام نیز در بازار داخلی خلل ایجاد می‌کند، افزود: باید بگویم که این سخن در حد یک مصوبه باقی می‌ماند چراکه کشورهای حوزه خلیج فارس(بیشترین خریدار دام ایرانی) خریدار دام پرواری ایران نیستند آنها خریدار بره ماده مولد هستند چرا که گوشت آن لذیذ است.

به گفته این فعال صنفی، کشورهای حوزه خلیج فارس دام مولد را راسی خریداری می‌کنند.

ملکی با اشاره به کم بودن حجم واردات، گفت: گوشت بزریلی در سال جاری وارد کشور شد اما بالا رفتن نرخ ارز قیمت این محصول را بالا برد از این‌رو بهتر است با مدیریت داشته‌های خود از آنها استفاده کنیم. رییس اتحادیه تهیه و توزیع گوشت گوسفندی با اشاره به کاهشی شدن قاچاق گوسفند، خاطر نشان کرد: در دوسال گذشته مرزبانی کشور با اقدامات به‌موقع روند قاچاق دام زنده را کاهش دادند و دیگر نیازی به واردات نداشتیم.

 

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و ارمنستان اظهار داشت: قبلا از مرز ارمنستان برای رسیدن به ایروان بین 8 تا 9 ساعت طول می‌کشید اما این زمان با این بازگشایی‌ها، حفر تونل‌ها و ... به حدود 4 ساعت می‌رسد، بنابراین بارهای ترانزیتی که از تهران به سمت ایروان می‌روند با کاهش زمان رفت و آمد قابل توجهی مواجه می‌شوند. علاوه بر این جاده‌هایی از ارمنستان به به سمت گرجستان در دست کار است و پلی از ارمنستان به گرجستان نیز در حال تاسیس است که این پروژه توسط یک شرکت ایرانی انجام می‌شود که می‌تواند تاثیر بسزایی در سرعت ترانزیت خواهد داشت.

هرویک یاری‌جانیان در مورد بازگشایی راه‌ها میان ارمنستان و آذربایجان و همچنین این ادعا که با این تصمیم نخجوان به آذربایجان متصل خواهد شد، گفت: همه صحبت‌ها در این مورد بسیار بلندمدت است و اینطور نیست که فردا جاده‌ها را باز کنند و نخجوان به آذربایجان وصل شود بلکه با پیش‌شرط‌هایی قرار است جاده‌ها بازگشایی شوند. اگر همه امور طبق روال حقوق بین‌الملل، ملت‌ها و دولت‌ها انجام شود امکان اینکه جاده‌ها باز شود و بتوانند از جاده‌های یکدیگر استفاده کنند وجود دارد. همانطور که اگر دولت ترکیه بخواهد به افغانستان دسترسی داشته باشد باید از ترانزیت ما بهره ببرد، آذربایجان هم می‌تواند از جاده‌های سرزمین ارمنستان استفاده کند.

وی افزود: با توجه به اینکه ایران و ارمنستان از شرکای استراتژیک یکدیگر هستند و علاوه بر همسایگی از نظر استراتژیک با هم کار می‌‌‌‌‌‌کنند، هیچکدام از این عوامل نمی‌تواند در تجارت دو کشور تاثیر داشته باشد. همانطور که امروز با وجود تحریم‌ها علیه ایران، دولت ارمنستان همچنان با جمهوری اسلامی ایران کار می‌کند و ارتباط بسیار نزدیکی از نظر تجاری، جهانگردی، سیاسی و اقتصادی با هم دارند.

یاری‌جانیان با اشاره به سرعت بخشیدن این راه‌ها به تجارت ایران تصریح کرد: بازگشایی راه‌ها به تجارت بین دو کشور کمک نیز خواهد کرد و دو کشور می‌توانند تجارت خود را به صورت چالاک‌تر و چابک‌تر انجام دهند. سرمایه‌گذاری‌های مشترک زیادی از طرف ایران و ارمنستان در حال انجام است و بعید است که چنین اتفاقات ابتدایی بر ارتباطات تجاری دو کشور سایه بیافکند.

وی اضافه کرد: هر میزان که ایران به بازارهای بین‌المللی دسترسی بیشتری داشته باشد و بتواند از جاده‌های ایمن‌تری استفاده کند قطعا تجارت چالاک‌تر خواهد بود. امروز جاده‌های جایگزین ما برای رسیدن با بازار روسیه محدود است اما با این اراده‌ای که بین ارمنستان و ایران وجود دارد، افزایش و ایمن‌تر کردن راه‌ها قطعا مسیر بهتری در اختیار ما می‌گذارد. رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و ارمنستان گفت: قبلا از مرز ارمنستان برای رسیدن به ایروان بین 8 تا 9 ساعت طول می‌کشید اما این زمان با این بازگشایی‌ها، حفر تونل‌ها و ... به حدود 4 ساعت می‌رسد، بنابراین بارهای ترانزیتی که از تهران به سمت ایروان می‌روند با کاهش زمان رفت و آمد قابل توجهی مواجه می‌شوند. علاوه بر این جاده‌هایی از ارمنستان به به سمت گرجستان در دست کار است و پلی از ارمنستان به گرجستان  نیز در حال تاسیس است که این پروژه توسط یک شرکت ایرانی انجام می‌شود که می‌تواند تاثیر بسزایی در سرعت ترانزیت خواهد داشت.وی افزود: بنابراین ما می‌توانیم از طریق این جاده‌ها با سرعت بیشتری به بازارهای روسیه و گرجستان و همچنین دریای سیاه و اروپا دسترسی پیدا کنیم. بسیاری از کامیون‌ها هم رغبتی برای ترانزیت کالا از این مسیرها نداشتند که با این اتفاقات رغبت بیشتری هم ایجاد خواهد شد. جلوی اینکه دیگر کشورهای همسایه هم بخواهند سواستفاده کرده و با نگه داشتن کامیون‌های ما ترافیک تصنعی ایجاد کنند هم گرفته می‌شود. ما نیاز به جاده‌های خوب و روابط اقتصادی مناسب با همسایگان داریم و باید بتوانیم از این جاده‌ها بهره مناسب را ببریم. وی در مورد اینکه گفته می‌شود کریدوری در اختیار آذربایجان قرار خواهد گرفت بیان کرد: در یکی از بندهای معاهده بین ارمنستان و آذربایجان ابهام وجود دارد، ولی اینطور نیست که آذربایجان بتواند مرز ایران با ارمنستان را بگیرد. در روابط بین‌المللی هم این تعریف نشده که کشوری بتواند در یک کشور دیگر کریدوری را برای خود بگیرد، ارمنستان نیز چنین کاری را نمی‌کند چراکه مرز این کشور با آذربایجان و ترکیه بسته‌ است و مسلما خود را در حالت جزیره‌ای قرار نمی‌دهد. به نظر می‌رسد که این حرف‌ها برای سران آن کشورها مصرف داخلی دارد بنابراین این اتفاق ممکن نیست که آذربایجان با کریدوری به نخجوان متصل شود. معنای این کریدور آن است که ارمنستان کنترل بخشی از کشور خود را در اختیار آذربایجان بگذارد، چنین چیزی امکان‌پذیر نیست.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و ارمنستان در پاسخ به سوالی در مورد سفر ایرانیان به ارمنستان برای واکسیناسیون گفت:‌ طبق قوانین وزارت بهداشت، کسانی که دز اول واکسن کرونای خود را در خارج از کشور انجام دادند باید دز دوم خود را هم در همان کشور دریافت کنند، بنابراین کسانی که دز اول خود را در ارمنستان تزریق کردند برای دریافت دز دوم واکسن خود به ارمنستان سفر و به شرط اقامت 5 روزه، دز دوم واکسن خود را بدون مشکل و رایگان دریافت می‌کنند. برای دز اول به ندرت سفر می‌شود چراکه در کشور واکسن به میزان فراوان وجود دارد. آمار ایرانیانی که در این کشور واکسیناسیون رایگان انجام داده‌اند هنوز منتشر نشده چراکه ارمنستان تا زمانی که دز دوم تزریق نشود آماری را منتشر نمی‌کند، یعنی کسانی جزو امار قرار می‌گیرند که دز دوم واکسن خود را دریافت کرده باشند.