پرسپولیس با سه گل مقابل الهلال مغلوب شد و خب، شاید بازی اگر در شرایط دیگری برگزار می شد نتیجه متفاوتی رقم می خورد. در فوتبال فاکتورهایی برای کسب موفقیت وجود دارد و هر کدام ضرایبی دارد. به عنوان مثال اگر بازی دیشب در استادیوم آزادی یا حتی در استادیوم خالی مثلا در دوحه برگزار می شد، پرسپولیس در کوران برگزاری لیگ بود و الهلال نه و یا هر دو نبودند (مثل دو ماه پیش برابر استقلال) یا پرسپولیس ستاره های خود را از دست نمی داد و چند فاکتور مهم دیگر، نتیجه متفاوتی رقم می خورد.

در ادامه چند تفاوت بزرگ الهلال و پرسپولیس در این مقطع را بررسی می کنیم تا متوجه شویم چرا روی اسکوربرد عدد سه برابر نام الهلال و صفر مقابل اسم پرسپولیس ثبت شد.

1-شاید جالب باشد بدانید شرکت “امار”، بزرگ ترین شرکت ساخت و ساز خاورمیانه با رقمی بیشتر از کل بودجه فوتبال ایران در یک سال، اسپانسری الهلال را بر عهده گرفته است. اما دو باشگاه بزرگ و پرطرفدار فوتبال ایران برای پیدا کردن یک حامی مالی مناسب به هر دری می زنند.

حداقل در فوتبال اروپا ژست آن را می گیرند که خواهان مبارزه با تزریق بی حساب و کتاب پول به فوتبال و مقابله با غول هایی چون پاری سن ژرمن و منچسترسیتی هستند، اما خدا را شکر در آسیا حتی چنین بحثی هم مطرح نمی شود و این یعنی نبرد نابرابر و البته غیرقانونی.

2- پرسپولیس نسبت به چند ماه قبل سه ستاره اصلی و ستون فقرات خود از فرق سر تا نوک پا شامل احمد نوراللهی، محمد حسین کنعانی و شهریار مغانلو را از دست داده و نسبت به یک سال قبل با رفتن بیرانوند، علیپور، شجاع، بشار و .... تقریبا دچار زلزله ای ده ریشتری شده است. به ترکیب الهلال حتی نسبت به تقابل دو سال قبل با استقلال اما نگاه کنید؛ ستاره ها ماندند و چند بازیکن تاثیرگذار و به اصطلاح “بازی دربیار” نیز به ترکیب اضافه شدند.

3- پرسپولیس بدون هیئت مدیره، اسپانسر، مدیر عامل دائم و داشته هایی ابتدایی به مصاف رقیب قدرتمند خود رفت. ما که عادت کرده ایم، اما شاید اگر از بیرون و مثلا به عنوان یک عربستانی و هوادار الهلال به ماجرا نگاه کنید مبهوت و شگفت زده شوید. رقیب دیشب تیم مورد علاقه شما حتی ساده ترین اصول یک باشگاه را نداشته و به دنبال حذف شماست.

4- الهلال به وضوح نسبت به بازی دو ماه قبل برابر استقلال تیم بهتری شده بود و دلیلش هم احتمالا قرار گرفتن در شرایط مسابقه بود. در تمام دنیا لیگ های فوتبال آغاز شده و حتی کم کم به مقاطع حساس رسیده، اما ما تازه قرار است کلنگ این لیگ دست و پا شکسته را همین هفته با سلام و صلوات زمین بزنیم.

5- حتی در مسیر سفر به عربستان هم مشکل داریم. تصویر خجالت آور و رقت انگیز کادر فنی و بازیکنان پرسپولیس، خوابیده روی چمن فرودگاه به خودی خود گویای همه چیز است. 72 ساعت به بازی با الهلال مانده و به جای تطبیق یافتن با آب و هوا و محل برگزاری مسابقه، مجبور به استوری گذاشتن و شرح ماجرایی هستیم که تمام اعضای مدیریتی، سرپرست و مدیر امور بین الملل اگر به خیل هواداران متعصب شان بر نمی خورد، می توانند بابت آن حتی استعفا هم بدهند.

6- خیلی راحت شانس پذیرایی از کره جنوبی با حضور هواداران را از دست می دهیم و در جهنم ریاض با تماشای خیل طرفداران پرشور الهلال به مصاف این تیم می رویم. نمی گوییم استادیوم مملو از تماشاگر آزادی، اما قطعا اگر دیدار دیشب مثلا در استادیومی خالی در دوحه برگزار می شد نتیجه متفاوتی رقم می خورد. عرضه میزبانی گرفتن نداریم و در شرایط نابرابر مگر چند بار می شود معجزه کرد.

7- این لئوناردو ژاردیم همین سه چهار سال پیش خِر پپ گواردیولا و مکس آلگری را می گرفت و ما می خواهیم این سرمربی با خیل ستاره هایش را حذف کنیم. بله، اتفاق همیشه در فوتبال رخ می دهد، اما حقیقتا انصاف نیست الهلال که فصل قبل هم قربانی شیوع ویرس کرونا شد، با این تیم آماده از هر لحاظ اینقدر زود با لیگ قهرمانان وداع کند.

8- ترکیب الهلال مملو از بازیکنان تاثیرگذاری بود که حتی در روز بد هم می توانند سرنوشت یک مسابقه را رقم بزنند. اما حتی در لیگ ایران مهاجمی وجود ندارد که به اردوی تیم ملی خودمان هم دعوت شود. لیگ قهرمانان کارزار تک موقعیت هاست و مثلا یک مهاجم کلاس یک فوتبال شاید این یکی دو فرصت نصفه و نیمه دیشب پرسپولیس را از دست نمی داد.

9- اما نکته مهم؛ پرسپولیس بر خلاف سال های قبل از نظر جسمانی در شرایط خوبی قرار نداشت. هافبک دفاعی های ایستا و عدم داشتن راه حل مناسب برای فرار از پرس شدید روی وینگرهای تیم به خصوص مهدی ترابی، معدود راه حل های پرسپولیس برای گلزنی را هم از این تیم گرفت.

10- البته تعویض های پرسپولیس به عنوان مهم ترین ابزار تغییر نتیجه هم کمکی به این تیم نکرد. موارد بالا همگی درست، اما در نهایت نتیجه این دیدار در زمین چمن ورزشگاه امیر فیصل بن فهد شهر ریاض رقم خورد و در واقع یحیی گل محمدی در جنگ تاکتیکی برابر سرمربی باتجربه حریف مغلوب شد. نمونه اش تعویض اشتباه احسان پهلوان که احتمالا حتی یک حرکت مثبت هم در 45 دقیقه نداشت.

اما همه چیز هم اینقدر تیره و تار نیست. گفتیم بحث اقتصادی در فوتبال خیلی مهم است و حالا هم نقض نمی کنیم، اما این نافی اهمیت بحث “نیروی انسانی” در فوتبال نیست. خب از این حیث قطعا از عربستان بالاتریم و می توان با تکیه بر همین خصوصیت مثبت باز هم در آسیا حرفی برای گفتن داشت.

در سال های اخیر با استخدام سرمربیانی چون کارلوس کی روش و برانکو، با همین فوتبال در هم شکسته چند بار به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسیده و مثلا راحت تر از عربستان و قطر راهی جام جهانی شده ایم. پس احتمال بهترین راه حل مهم برداشتن موانع غیرمنطقی در ورود سرمربیان باکیفیت به فوتبال ایران و تلاش برای استفاده مستمر از آنهاست.

همچنین رعایت اصول اولیه مدیریتی مانند همین پرواز مناسب به ریاض و بسته نشدن پنجره های نقل و انتقالاتی می تواند به تکرار نتایج سال های اخیر کمک بکند. فراموش نکنیم با همین شرایط نیز در دو دهه اخیر بهتر از خیلی از قدرت های آسیا بوده ایم و دیشب نیز مغلوب شرایط ویژه این دیدار شدیم.

در همین چند سال اخیر پرسپولیس بارها السد و الدحیل، دو نماینده متمول قطر را با ژاوی و گابی و بغداد بونجاح شکست داده و بردن الهلال هم برای استقلال چندان دشوار نبوده است. علیرغم تفاوت های فاحش، کره جنوبی در 10 سال اخیر حرفی برابر تیم ملی ایران نداشته است.

بله، دو قطب فوتبال ایران در حدود دو ماه مغلوب الهلال شدند و این آزاردهنده است، اما در همین دیدار دیشب نیز شاید با تدارکات بهتر، داشتن مهره های تاثیرگذار و البته استفاده از تک موقعیت ها امکان کسب پیروزی وجود داشت. همه چیز بیرون از زمین تعیین نمی شود. با همین شرایط و تدارکات ضعیف هم در سال های اخیر به پیروزی های بزرگی دست یافته ایم و پرسپولیس اگر نمی خواهد در مسیر بهانه جویی قرار بگیرد، باید قبول کند بخشی قابل توجهی از این شکست هم در زمین رقم خورد.

 

پرسپولیس در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا نتیجه بازی را در ریاض با سه گل به الهلال واگذار کرد و شاگردان یحیی گل‌محمدی عملکرد ضعیفی ارائه کردند تا در جریان بازی هم کارشناسان فوتبال شانسی برای بازگشت این تیم و جبران نتیجه قائل نباشند.

در ادامه توضیحات فرزاد آشوبی، هافبک دفاعی سابق سرخپوشان که سابقه بازی در استقلال را هم دارد، می‌خوانید.

*پرسپولیس با سه گل در شرایطی نتیجه را واگذار کرد که الهلال در حضور تماشاگرانش بازی کرد و در کوران مسابقات داخلی لیگ هم هست. به طور کلی شکست پرسپولیس را چطور ارزیابی می‌کنید؟

فرزاد آشوبی- ما می‌توانیم به دو شکل این شکست را تحلیل کنیم. واقعیت این است که ما نمی‌توانیم، میزبانی را در اختیار داشته باشیم، اما نکته دوم هم این است که پرسپولیس نمی‌تواند مطابق برنامه‌‍ریزی کادر فنی به عربستان برود. و مورد دیگر اینکه لیگ ما برخلاف خیلی از کشورها هنوز شروع نشده و این ها عواملی است که هر کدام می‌تواند درصدی روی کیفیت یک فرد و یک گروه تاثیرگذار باشد.  اما ما در مورد پرسپولیس حرف می‌زنیم؛ تیمی که در سالتان اخیر مشکلات زیادی داشته و علی‌رغم سختی‌ها نتایج خوبی گرفته است و طبیعتا سطح انتظارات از این تیم بالاست. می توانیم درصدی از این شکست را در بعد فنی بررسی کنیم. بازی الهلال و استقلال نشان داد که این تیم چقدر خط حمله قدرتمندی دارد و چقدر مهم است که ارتباط خط میانی این تیم و به خصوص پریرا با مهاجمین قطع شود. به نظرم می‌شد راه کاری را طراحی کرد و می شد به سمتی رفت که فضا را از این بازیکن خلاق و بازیکنی که غیرقابل پیش بینی عمل می‌کند، گرفت. این اتفاق نیفتاد و البته این را هم باید پذیرفت، که بازیکنان پرسپولیس با چیزی که از آنها در ذهن داشتیم فاصله داشتند و نمی دانم چه مشکلی است.

*اینکه پرسپولیس درگیر مسابقات داخلی نبود، چقدر در عملکرد ضعیف بازیکنان و همینطور نمایش تیمی آنها موثر بود؟

فرزاد آشوبی- تاثیر دارد ولی من فکر نمی‌کنم به اندازه ای باشد که بتوان دلیل این افت عملکرد را فقط همین موضوع دانست. به خصوص اینکه پرسپولیس دو سه هفته پیش در دوشنبه مقابل استقلال تاجیکستان که تیم قابل احترامی هم بود، بازی کرد و در مقابل هواداران این تیم برنده بازی هم شد. فکر می‌کنم موارد دیگری وجود داشت باشد  و بهتر است کادر فنی و بازیکنان در این مورد حرف بزنند، ولی چیزی که واضح بود آن اشتیاق و هارمونی‌ برای رسیدن به برتری در پرسپولیس دیده نمی‌شد.  در این چند سال اخیر هیچ وقت پرسپولیس را اینطور ندیده بودیم. به هر حال این بخشی از فوتبال است و باید از این شکست‌ها عبور کرد و از اشتباهات و کمبودها درس گرفت تا شرایط بهتری در آینده فراهم شود.

*پرسپولیس در شرایطی این بازی را واگذار کرد که یحیی گل‌محمدی در پایان نیمه اول اقدام به تعویض رضا اسدی جانشین احمد نوراللهی کرد. چقدر عملکرد پرسپولیس در پست هافبک دفاعی را به نتیجه‌ای که کسب شد، ارتباط می‌دهید؟

فرزاد آشوبی- البته که احمد نوراللهی به خصوص در دو سال اخیر نشان داده بازیکن بی جانشینی در پرسپولیس است و همینطور محمدحسین کنعانی‌زادگان. معتقدم بخش بزرگی از استحکام تیمی و کیفیت گروهی پرسپولیس طی دو سال اخیر، علی رغم نمایش خوب سایر بازیکنان، به کیفیت این دو بازیکن مرتبط بوده و آنها نقش ویژه و خاصی در موفقیت‌های تیم داشته‌اند. به هر حال این بازیکنان جدا شدند و باید بازیکنانی در راستای تقویت تیم جذب می‌شدند، اما در خط دفاعی که تغییری ندیدیم و بازیکنان جدید استفاده نشدند. در خط میانی هم رضا اسدی بازیکنی بود که خیلی در مورد او صحبت شد و گفتند خرید فوق العاده‌ای است. معتقدم بازیکن خوبی است، ولی برای اینکه عملکردش را قضاوت کنیم، باید به او زمان داد. به هر حال درک کردن فضا در پرسپولیس زمان‌نبر است و حداقل برای برخی‌ها اینطور خواهد بود. در خط حمله هم علی‌رغم اینکه پرسپولیس نفرات خوبی دارد، تازه می‌فهمیم تاکید یحیی برای خرید یک مهاجم سطح بالا برای چه بود و چقدر می‌توانست بازدهی داشته باشد. اما یک نکته عجیب در این بازی وجود داشت و امیدوارم دلایل قانع کننده‌ای برای آن وجود دشته بشد؛ آن هم اینکه عملکرد تیم بسیار پایین بود و فقط شاید دو سه بازیکن را بتوان نام برد که در حد و اندازه‌‎های خودشان بودند. فکر می‌کنم موردی وجود داشته که در روند تیم تاثیرگذار بوده است.

*به نظر شما از نظر فنی پرسپولیس چطور می‌توانست مقابل الهلال نمایش بهتری داشته باشد؟

آشوبی- من معتقدم پرسپولیس باید الهلال را از جو می‌بست و فضاها را می‌گرفت و به این تیم اجازه نزدیک شدن به خط دورازه را نمی‌داد. گومیس سرعت بالایی ندارد و مهاجم باکس است و فکر می‌کنم بالا بازی کردن پرسپولیس و تحت فشار قرار دادن دفاع‌های الهلال، می‌توانست راهکار بهتری باشد. به هر حال این را هم باید در نظر بگیریم که بخش بزرگی از بازیکنان با عملکرد خوب خودشان فاصله داشتند و در این شرایط نمی‌توان انتظار ویژه‌ای داشت. احساس می کنم یک موردی وجود داشته باشد. البته باید این را هم بگویم که شاید تاثیر همان عواملی که در بالا بحث شد، نظیر بازی در خانه الهلال، بی‌نظمی در پرواز، بازی نکردن پرسپولیس در لیگ، و .... مواردی باشند که به مسائل فنی ارتباطی ندارند و سبب افت محسوس عملکرد پرسپولیس شد‌ه‌اند. به هر حال این بخشی از جذابیت فوتبال است و تیم های بزرگ هم گاهی دچار چنین وضعیتی می شوند که قبول کردنش سخت است. بازی‌ای بود که می توانست نتیجه دیگری در آن رقم بخورد. چیزی که رقم خورد با خواسته ما یکی نبود. البته باید از نمایش خوب الهلال هم بگوییم که فکر می‌کنم نسبت به بازی استقلال رشد بیشتری پیدا کرده بود. در یک رقابت حرفه‌‎ای کوچک ترین تفاوت‎ها می تواند دلیل برتری یک گروه باشد و حزئیات است که تفاوت را رقم می‌زند و نکته‌های کوچک می‌توانند در بازی اثرگذر باشند.

*با این نمایش به نظرتان پرسپولیس در لیگ هم با چالش روبرو می‌شود؟

آشوبی- این یک مسابقه بود و این را نمی‌توان معیار یک فصل دانست. ولی واقعیت این است که پرسپولیس امسال شرایط دشوارتری برای قهرمانی خواهد داشت، چرا که هم سپاهان، استقلال و گل‌گهر شرایط خوبی دارند و تعویق لیگ سبب شد استقلال هم شرایط بهتری پیدا کند. به نظرم پرسپولیس در فصل پیش رو شرایط سخت تری خواهد داشت، ولی معتقدم هنوز بیشترین شانس را برای قهرمانی دارد.  حقیقتا اگر خواسته های آقای گل محمدی و کادر فنی برآورده شود، شرایط بهتر هم می‌شود. به هر حال با پنجره بسته روبرو هستند  و تقویت پرسپولیس می تواند کمک کننده باشد؛ ولی همین پرسپولیس هم کیفیت قهرمانی دارد.

امیر کریمی؛ روزی که الهلال، استقلال را برد و بعد در قرعه کشی حریف پرسپولیس شد گفتیم و گفتند که الهلال را با آن سیمای ناقص فراموش کنید، آنها برای این تک بازی ها با توپ پر می آیند و نتایج داخلی آنها هم دلیلی بر ضعف و قوت آنها نیست.

برای چنین بازی حتما باید راهکار و انتخاب های درست داشت تا بتوانیم ابن بزنگاه را با موفقیت پشت سر گذاشت، انتخاب طرح و استراتژی برای این بازی همان قدر مهم بود که البته اجرای هوشمندانه در زمین فوتبال مهم تر از آن و نکته ابهم برانگیز چینش پرسپولیس بود که اتفاقا در آن باید در هر صورت وحید امیری حتی با وجود خستگی بازی کند و مهدی ترابی هم در چنگال پرس سالم و صحیح الهلالی ها بی خاصیت ترین مهره بازی لقب بگیرد.

برای پرسپولیس دراین بازی شاید بتوان تنها یک نکته را مثبت دید و آن پذیرش اشتباه و مسئولیت پذیری از سمت سرمربی این تیم بعد از این نتیجه مایوس کننده بوده که باید منتظر بازگشت پرسپولیس ماند اما چند نکته برای این بازی پرسپولیس حائز اهمیت است.

نکته اول؛ استراتژی اشتباه یا شاید عدم اجرای هوشمندانه این استراتژی

پرسپولیس بدترین بازی چند سال اخیر خود را انجام داد، انتخاب استراتژی حفظ بازی در بیست ، سی دقیقه اول و احتمالا رفتن به نیمه بعدی شاید درست بود و شاید هم غلط. اما مشخص بود عقی نشستن و فضا گرفتن از اول بازی در زمین آنها احتمال شکستن دارد بخصوص در رکزی که همه بد بودند و وسط های پرسپولیس فاجعه. الهلال با سبک بازی عجیب و فشار بیش از حد اجرای این طرح از بازی را دچار نقصان کرده بود، دقت کنید حامد لک تمام توپ های کاشته کنار خط را به نیمه حریف زد یعنی احتمالا در این فشار توان بیلدآپ از پایین نیست و یا انتخاب کادر فنی این نیست، که این مورد با فشار عجیب غریب الهلالی ها به پاشنه آشیل پرسپولیس تبدیل شده بود اتفاقا نه در نیمه اول بلکه در طول بازی گردش توپ پرسپولیس از بین رفته بود و مالکیت آنها به پنج ضرب نمی رسید و البته این یعنی آنالیز مناسب الهلالی ها حتی در زمانی که پرسپولیس بازی رسمی نداشته و اطلاعات کمی از این تیم در اختیار آنها بوده. بارها گفته ایم که تیمی بتواند گردش توپ پرسپولیس را مختل کند این پرسپولیس شبیه عقرب بدون نیش خواهد بود.

نکته دوم؛ تکمیل روز بد کادر فنی با تعویض های اشتباه

ضعف مفرط اسدی چه در دفاع و چه در بازیسازی باعث شد بین دو نیمه کادر فنی دست به تعویص بزند.آمدن پهلوان در حقیقت دو معنی داشت اینکه یحیی می خواهد پهلوان تنوع بازی پرسپولیس را در فاز انتقال و حمله بالا ببرد اما مسئله اصلی عدم توان کنترل بازی توسط پرسپولیس بود یا راحتتر بگوییم غالب بودن الهلالی ها. اتفاقا پهلوان که پست تخصصی او به هیچ عنوان در وسط نیست شاید در بعصی از مسابقات با فشار کمتر جواب بدهد اما در این بازی قطعا توان مقابله با آن حجم از فشار را نداشت. آمدن شیری هم برای چند دقیقه نشان داد که فاصله نیمکت نشینان تا فیکس این تیم حداقل این فصل زمین تا آسمان است.

نکته سوم

نبودن در شرایط مسابقه خود می تواند کمر به شکستن یک تیم کند اما باید قبول کنیم پرسپولیس ظاهرا نیاز به یک روح جدید دارد. روحی از جنس انگیزه و برتری طلبی، پرداختن به گذشته و موفقیت های این تیم سمی است که باید هر چه زودتر از بدنه این تیم خارج شود چراکه تبدیل به غرور و درجا زدن می کند.

 پرسپولیس احتیاج به یک ایجاد جریان و تفکر برنده جدید دارد. هرچند عدم تطابق تقویم فوتبالی آسیا را هم می توان از معضلات این تیم در این فصل نام برد.

 

اعدالتی AFC فقط برای پرسپولیس بود

کنفدراسیون فوتبال آسیا با صعود دو تیم سعودی به نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا تغییر موضع داد.

این قانون AFC با صعود الهلال و النصر به نیمه نهایی به شکل عجیبی برگشته شد و قرار است سه شنبه نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا در غرب با حضور ۵۰ درصدی هواداران دو تیم برگزار شود.

این رفتار نابرابر AFC در طی یک هفته در قبال پرسپولیس نماینده ایران و سعودی ها سوال های زیادی را مطرح می کند. اگر قرار بود عدالت رعایت شود باید بازی شب گذشته با حضور ۵۰ درصدی هواداران الهلال و ۵۰ درصد سکوهای خالی پرسپولیس برگزار می شد.

 

آشنایی با شکل کلی فجر در آستانه آغاز لیگ؛

بازگشت سربازهای جوان به لیگ برتر

فجرسپاسی شیراز که چندین سال برای بازگشت به لیگ برتر تلاش می‌کرد، سرانجام دست به کار بزرگی زد و با علی اصغر کلانتری و چهره‌هایی نظیر مهرزاد معدنچی در کادر فنی، توانست مجوز صعود به بالاترین سطح فوتبال ایران را بالاخره پس از چند سال غیبت به دست بیاورد. اما این تیم که بخش عمده‌ای از آن را سربازها تشکیل می‌دهند و از ناشناخته‌ترین تیم های لیگ بیست و یکم شمار می‌رود، با چه ترکیبی قرار است، وارد مسابقات شود؛ این سوالی است که در ادامه این مطلب سعی کردیم به آن پاسخ بدهیم.

خط دروازه با گلر سابق پرسپولیس و سپیدرود

ایمان صادقی و آرش ملک دو دورازه‌بان تیم فوتبال فجرشهیدسپاسی به شمار می‌روند که به احتمال فراوان ایمان صادقی با توجه به تجربیاتی که از حضور در لیگ برتر دارد، نفر اصلی تیم در چارچوب دروازه خواهد بود.

خط دفاعی و بحران انتخاب دفاع راست

علی اصغر کلانتری در بخش دفاعی میانی 4 بازیکن در اختیار دارد و از میان عرفان معصومی، محمد زینالی، محمد قنبری و علی مولایی دو بازیکن برای حضور در ترکیب دفاع چهار نفره و پوشش قلب خط میانی انتخاب خواهند شد. کادر فنی فجرسپاسی در پست دفاع چپ خدری و سیروان قربانی را در اختیار دارد، ولی انتخاب بازیکنی که بتواند عملکرد خوبی در پست دفاع راست داشته باشد، یکی از مشکلات فعلی زردپوشان شیرازی است و باید دید کلانتری این فقدان را چطور رفع خواهد کرد؟ او فعلا چاره‌ای جز اینکه از بازیکنان دیگر در پست غیرتخصصی استفاده کند، ندارد و در ادامه باید به دنبال جذب بازیکنی مناسب در این پست باشد.

دست باز در پست هافبک دفاعی

در این پست به نظر می‌رسد شرایط با جذب احمدرضا زنده روح که برای گذراندن خدمت سربازی به شیراز کوچ کرده، بهتر از سایر نقاط باشد. او علاوه بر زنده روح که یکی از بهترین هافبک های فصل گذشته مسابقات بوده، حمید نعمتی، سپهر شاهین و علی نبی زاده را نیز در اختیار دارد و با توجه به اینکه دو بازیکن از این 4 بازیکن بازی خواهند کرد، دست کادر فنی فجرسپاسی در پست هافبک دفاعی بازتر از سایر قسمت‌های زمین است.

چشم‌انتظار اضافه شدن مهربان

در پست وینگر شهرام گودرزی، سعید زارع، رضا خانی و رضا آقابابایی در دسترس کادر فنی قرار دارند و کلانتری می‌تواند از این بازیکنان برای چینش آرایش تیم خود استفاده کند، اما جذب حسین مهربان بازیکن سابق شهرخودرو که توانایی بازی در هر دو منطقه چپ و راست هجومی زمین و همینطور مهاجم و پشت مهاجم را دارد، دلگرمی‌ای برای کادر فنی به شمار می رود. مهربان در بازی اول فجری ها حضور نخواهد داشت، ولی برای ادامه لیگ با حل شدن روند اداری برای سرباز شدن، مشکلی برای بازی ندارد. میلاد احمدی، اتابک زارعی و امیرحسین کریمی هم سه بازیکنی هستند که می‌توانند در ترکیب 1-3-2-4 به عنوان هافبک هجومی بازی کنند.

رقابت سه مهاجم برای ترکیب اصلی

در نهایت در بخش هجومی تیم فجرسپاسی شیراز نیز فرزاد دانا، سجاد عبدی و محمد کاظمی حضور دارند و باید دید کدامشان می‌توانند نظر کادر  فنی را برای حضور در ترکیب اصلی جذب کنند.

سربازان دوباره به لیگ برتر بازگشتند

تیم فوتبال فجرسپاسی در سال‌های گذشته با اتکا به بازیکنان سرباز خود سرپا مانده و امسال نیز تقریبا 90 درصد تیم را سربازانی از قسمت‌های مختلف کشور تشکیل داده‌اند.

کادر فنی فجر همچنان به دنبال تقویت تیم

تیم فوتبال فجرسپاسی شیراز طبق نظرات کادر فنی این تیم هنوز به دفاع راست، دفاع چپ، و یک وینگر تخصصی برای چپ زمین نیاز دارد و جستجو در بازار برای تقویت تیم ادامه دارد.

فجرسپاسی امیدوار به ویژگی منحصر به فرد خود

به هر حال اینکه بتوانیم فوتالیست‌های سرباز را در اختیار داشته باشی، نکته متمایز کننده فجرسپاسی نسبت به سایر تیم‌های لیگ برتری است و با همین ویژگی هم آنها موفق شدند احمدرضا زنده‌روح که مورد توجه چند مدعی لیگ برتر بود، از گل‌گهر به خدمت بگیرند. این ویژگی کادر فنی فجر را به آینده تیم امیدوار کرده است.

در انتظار اولین بازی

اولین دیدار فجرسپاسی شیراز روز سه شنبه در ورزشگاه ساری مقابل نساجی مازندران برگزار خواهد شد و پس از این مسابقه بیشتر می‌توان در مورد این تیم تازه وارد و کیفیتی که پس از بازگشت به لیگ برتر ارائه می‌دهد، صحبت کرد.

 

محمدرضا ولی‌زاده؛ نکته اول؛ شکست سنگین شب گذشته پرسپولیس از دو منظر قابل بررسی است، بخش اعظم آن در بُعد فنی است که بی‌تعارف هیچ حرفی برای گفتن نداشتیم و یحیی و شاگردانش در زمین یک «بازنده محض» بودند، قسمتی از این شکستِ تلخ هم به‌همان شرایطی باز‌می‌گردد که دیگر جزو آمال و آرزوهای‌مان است و جز حسرت چیزی برای فوتبال ایران ندارد.

نکته دوم؛ اما درخصوص بُعد فنی، پرسپولیس میانه میدان را به الهلال تقدیم کرد، آن‌هم به‌راحت‌ترین شکل ممکن! الهلال با دو هافبک وسط تخصصی سر حال، قلب میدان را تسخیر کرد و با شایستگی فاتح جهنم بن‌فیصل شد!

وقتی خط هافبک تیم ضعیف‌ترین عملکرد را داشته باشد با بهترین مهاجمان و مدافعان هم امیدی به کسب پیروزی نیست، گرچه پرسپولیس هیچ نقطه اتکایی در دیدار با حریف سعودی نداشت.

نکته سوم؛ به بیست و سوم شهریور ماه برگردیم؛ دیدار با استقلال تاجیکستان! پرسپولیس در مقابل تاجیک‌ها، گرچه توپ و میدان را در اختیار داشت، اما راهِ گل زدن را بلد نبود، آن‌قدر که برای به‌ گل رسیدن، نود و اندی دقیقه صبر کرد تا سانتر مهدی ترابی روی اتفاق به گُل تبدیل شود!

درست پس از گذشت یک ماه، در دیدار با الهلال بازهم پرسپولیس در امر خلق موقعیت ناتوانِ ناتوان ظاهر شد، گرچه برخلاف بازی در دوشنبه، الهلال نهایت استفاده را از روزِ فاجعه پرسپولیس برد!

پس یک نتیجه‌گیری ساده؛ پرسپولیس در ایجاد موقعیت یک ضعف بزرگ دارد که قطعا نگران‌کننده‌ترین نکته در شروع فصل بیست و یکم است.

نکته چهارم؛ فوتبال یک بازی گروهی است، برای موفقیت در فوتبال نیاز به یک برنامه مشخص و درست است، چه در زمین مسابقه و چه در بیرون از میدان!

تقاوت پرسپولیس و الهلال یا هر تیمِ ایرانی دیگری هم دقیقا همین موضوع است، در زمین بازی، الهلال با ارائه یک فوتبال مدرن، هم خوب پرس کرد، هم اجازه بازی‌سازی به هافبک‌های پرسپولیس را نداد، هم مالک توپ و میدان بود، هم در دفاع بی‌نقص بود و هم در حمله وحستناک، پرسپولیس بُزدل بود و راست و چپش هم اتوبان شد، هیچ نشانی از ستاره‌هایی چون ترابی و امیری و... در زمین نبود و تعویض‌های کادرفنی فاجعه ریاض را تکمیل کرد و قص‌علی‌هذا! اما در خارج از میدان هم آن‌ها یک گوهرِ ناب به‌نام دیپلماسی‌ورزشی دارند که از همان آرزوهای‌ ماست! فکر کنم برای مرثیه‌سرایی در این یک‌مورد همین جمله کافی باشد.

نکته پنجم؛ شب گذشته «عدالت فوتبالی» اجرا شد، دقیقا مانند دیدار الهلال با استقلال، پرسپولیسِ یحیی هم مانندِ استقلالِ فرهاد، در حد و اندازه غولِ سعودی نبود، آن هم نه فقط در بُعد فنی که قطعا هیچ حرفی برای گفتن وجود نداشت، اما بهتر است قبول کنیم که، عیار باشگاه‌های ایرانی در مقوله حرفه‌ای‌ «بودن» و یا حتی «شدن»، سالیانِ مدیدی است که به مدد، سوءمدیریت متولیان ورزش و فوتبال کشور، به‌زیر خط فقر رسیده است.

نکته ششم؛ درخصوص عملکردِ تک تک بازیکنان پرسپولیس، همان واژه «فاجعه» کفایت می‌کند، از آن شب‌هایی بود که هیچ‌جوره نمی‌شد این نوعِ بازی را درک کرد!

اما به‌هر‌حال وقت آن رسیده که حداقل یحیی گل‌محمدی درخصوص نقل و انتقالات پرابهام فصل اخیر پاسخگو ابهامات باشد!

از اسدی تا پاکدل و بقیه دوستان، یقینا اینجا جای بازیکن متوسط نیست، کافی است ترکیبِ پنج‌ساله اخیر تیم را نگاه کنید تا متوجه این موضوع مهم شوید.

نکته هفتم؛ هیچ دقت کردید عربستان کجای فوتبال آسیا قرار گرفته است!؟

تیم‌ملی‌شان با ۱۲ امتیاز از ۴ بازی در صدرِ گروه مرگ مرحله انتخابی جام‌جهانی قطر قرار دارد و دو تیم الهلال و النصر هم در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا فینالِ غرب را تمام عربستانی کرده‌اند!

حالا اگر هنوز هم به بردهای «آب دوغ خیاری» تیمِ ملی مدل اسکوچیچ و رنکِ یک آسیا دلخوش هستید که هیچ، اما واقع‌بینانه دیگر فوتبال آسیا یک حاکم جدید دارد، آن هم کشوری که اعتبارش را با هزینه از فوتبال آسیا پس گرفته است، نه غیرت و تعصب خشک و خالی!

نکته هشتم؛ آمال و آرزوها‌ی‌مان را هم بهتر است تا حدی که مجبور به اشک ریختن نشویم شرح دهیم؛ استادیوم اختصاصی با حضور تمام و کمال هواداران بی‌کرونا و پیکِ اِنم، نعمتِ VAR، برند پوشی‌هایی باکلاس جهانی، ستاره‌های باکیفیت خارجی، مدیران دلسوزِ کارآمد و کاربلد و بازیکنانِ داخلی حرفه‌ای و کم‌نوسان و هزار حسرت دیگر که همان‌طور که گفتیم آن‌ها حالا دارند و ما سال‌هاست که نداریم! راستش اشک‌مان از این همه تفاوت و تحقیر درآمد!

نکته نهم؛ از «دیپلماسی‌ورزشی» هم بگوییم؛ البته همین‌قدر که مسئولان ورزش و فوتبال ما حتی از سرموقع فرستادن تیم هم عاجز هستند و مسئولان آن‌ها، میزبانی مرحله حذفی و فینال را می‌گیرند و با بهترین امکانات برایِ ما خط و نشان می‌کشند!

نکته دهم؛ این نمایش نه «تا سر حِد جان» بود و نه این باخت «حماسی» شد!

لااقل همین یکبار را قبول کنید که باختیم، بد هم باختیم با یک «ناشایستگی مطلق». والسلام.