بوی ماه مهر که می پیچد برگ تقویم به پاس تولد سهراب سپهری، که اگر بود اکنون شمع ۹۳ سالگی را فوت می کرد، عطر آب و درخت می گیرد؛ هنرمندی که به جهت توجه خاصش به طبیعت هم در شعر و هم در نقاشی، می تواند کاندیدای دریافت عنوان محیط زیستی ترین نقاش ( هنرمند) ایران باشد.

به گزارش امتیاز؛ سهراب سپهری در عرصه نقاشی در صدر پرطرفدارترین های بازار هنر ایران است و هر یک از متخصصین دلایلی برای چرایی این مهم برمی شمرند که همه آنها در یک مورد مشترک اند : « علاقه ایرانیان و نوستالژی که با خود می آفریند». نقاش شاعر یا شاعر نقاشی که صدای پای آب را شنید و نشانی خانه دوست را به درخت سپیدار وعده می دهد.

سپهری نقاش به راستی در میان هم عصران خود نقاش متفاوت نگری است، وجه تمایز فاحش او را می توان در زاویه نگاهش به درخت جستجو کرد؛ برای واکاوی چنین موضوعی می توان این روزها نرم و آهسته به موزه پاسارگاد در باغ نگارستان رفت و ۱۰ تابلوی درخشان سهراب را در طبقه فوقانی به تماشا و کشف و شهود ایستاد.

گنجینه موزه بانک پاسارگاد یکی از بزرگ ترین مجموعه های سهراب سپهری را در اختیار دارد که دربرگیرنده نمونه هایی شاخص از سری های مختلف این هنرمند بزرگ است و همواره بخشی از این آثار روی دیوار نمایشگاهی موزه پاسارگاد به تماشای مردم است.

نقاشی های سهراب چنان که در این ده اثر پیداست ترجمان نگاه اندیشگی و زیبایی شناختی او به زندگی و محیط پیرامون است که در شعرهایش نیاز آنها را واگویه می کند؛ نوعی از کمینه گرایی که ریشه در عرفان و خلاصه و خالص دیدن نشأت می گیرد و مخاطب را به اصل و اصالت هستی اشاره می دهد.

راز اینکه سهراب مانند دیگر هنرمندان نوگرای هم نسل خود، راهی غرب نشد و سفر به مشرق‌زمین را برگزید و در سفر به ژاپن ، در دریای ذن خود را غوطه ور ساخت، روح عرفان آلود اوست که در واژگان اشعارش هویداست؛ تا آن روزگاران نگاه کمال الملکی بر طبیعت نگاری رونق داشت اما سهراب با جسارتی مثال زدنی بخشی از درخت، فقط تنه درخت را برگزید و از زوایایی متعدد در آن به غور پرداخت.

همین اندیشه،دید و کنش سهراب را در تماشای سایر محیط پیرامون خود گسترش داد و به سبک روایی و تصویری رسید که حالا هر مخاطبی با دیدن آثار او آنها را باز می شناسد.

سهراب از این خلاصه کردن ها در نقاشی به ضرورت حذف زاوئد از زندگی تلنگر می زند، زیرا انگار اصل را دیدن، به آدمی آرامش می دهد تا کنه حیات را دریابد؛ همین جهان بینی سهراب سبب می شود درختان او با سایر همکارانش تفاوت تصویری و اندیشگی بنیادین داشته باشد. و حتی کارهای او با تم طبیعت بی جان به چند تاش رنگی همانند چند مصرع باشکوه آهنگین بسنده شود.

گفتنی ست موزه هنرهای تجسمی معاصر بانک پاسارگاد که مجوز رسمی از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اخذ کرده است این روزها در مجموعه زیبای باغ موزه نگارستان وابسته به دانشگاه تهران میزبان علاقمندان به هنر به ویژه دانشجویان و اساتید و پژوهشگرانی ست که قصد دارند نمونه هایی شاخص از هنر مدرن و معاصر ایران را زیر یک سقف تماشا، بررسی و تحقیق کنند.

در دور جدید اجراهای پردیس تئاتر شهرزاد؛ شش اثر نمایشی تازه از کارگردانان مختلف در این مجموعه روی صحنه رفت.

به گزارش امتیاز، این روزها میزبان شش نمایش«خاک سفید»، «انجمن نویسندگان مرده»، «سهیل»،«عمو قاتل»، «تضاد» و نمایش«کله پوک ها»ست.

سالن ارکیده

 بنابراین گزارش؛سالن ارکیده پردیس تئاتر شهرزاد  از ۱۸ مهرماه،میزبان نمایش«خاک سفید» به کارگردانی محمدرضا هلال زاده شده است که با توجه به استقبال تماشاگران برای دومین بار در این مجموعه روی صحنه می رود.در دور جدید اجراها «مهدی صباغی»نیز حضور دارد.

این سالن ساعت۱۷ نیز میزبان نمایش»انجمن نویسندگان مرده»به کارگردانی مجتبی جعفری پور است.

این نمایش بر اساس نمایشنامه یک ماجرای خیلی خیلی خیلی سیاه نوشته مارتین مک دونا است.حامد ‌شیخی،علی ‌پیله ‌ور ،مجتبی‌جعفری‌پور، مصطفی خسروجردی ،امیرحسین ‌انصاری، ساغر بهنام ،تداعی ‌سعیدی ‌فر،علی ‌اسدیان، شاهکار هدایت ،ملیکا ‌زاهدی،سارا ‌محبی،سایناز ‌نگاهی ‌مقدم،صادق ‌کاوانلویی،نازیلا ‌عظیمی،نوید ‌نوبخت، هانیه توانایی ،رویا شیخی  ،مبینا ‌محمدی، سارا عسگری، ملودی خلیل زاده، هستی زمان وزیری بازیگران این اثر نمایشی هستند.

سایر عوامل این نمایش عبارتند از: تهیه‌کننده: ساغر بهنام، مجری طرح: فاطمه عبدالرحیمی،دستیار کارگردان: نیلوفر احسانی، طراح پوستر و بروشور: فاطمه عبدالرحیمی،عکاس و مدیر روابط عمومی: فاطمه مجدنیا،طراح حرکت :سارینا شاد،طراح گریم: مبینا محمدی،مجریان گریم : مبینا محمدی، فاطمه نجف آبادی،ساخت تیزر : گروه هنری ژاو،طراح و ساخت دکور: نوید نوبخت،دستیار دوم کارگردان: محمد واحد پرست،مدیر صحنه: محمد منافی

سالن گلایل

سالن گلایل نیز هر روز میزبان دو نمایش»سهیل»و»عمو قاتل»است.

نمایش «عمو قاتل»بر اساس نمایشنامه « عموقاتل و برادران» نوشته شیرین نظری است که حامد شیخی کارگردانی آن را به عهده دارد وهرشب ساعت ۲۰ روی صحنه می رود.

حامد شیخی ، علی پیله‌ور، تداعی سعیدی فر، ساغر بهنام، مجتبی جعفری پور ، علی اسدیان ، ملیکا زاهدی ، سارا محبی در این اثر نمایشی ایفای نقش می کنند.

سایر عوامل این نمایش نیز عبارتند از: تهیه‌کننده: مسعود منصوری،مجری طرح:فاطمه عبدالرحیمی،دستیار کارگردان: مسعود منصوری، مجتبی جعفری پور،مدیر تولید: محمد منافی،طراح پوستر و بروشور: فاطمه عبدالرحیمی،مدیر روابط عمومی: فاطمه مجدنیا،طراح نور: رضا تحقیقی،مدیر فنی: قاسم غضنفری،عکاس و تصویربردار: فاطمه مجدنیا،طراح گریم: مبینا محمدی،طرح و ساخت دکور: نوید نوبخت،مدیر صحنه: امیرحسین انصاری

در ماه نخست پاییز نمایش»سهیل»به نویسندگی و کارگردانی مرتضی فروزان فر نیز هر روز ساعت۱۷:۳۰ میزبان تماشاگران در سالن گلایل پردیس تئاتر شهرزاد است.

در خلاصه این اثر نمایشی آمده است:«انسان ها زمانی هوشیارتر میشوند که زخمی شوند».

بازیگران این اثر نمایشی عبارتند از:مرتضی فروزان فر،سهیل سلمانی،فاطمه نصرتی،سعید عسگرزاده،رضا جلایری،بهرنگ‌ زهره وند،بهاره همایونفر،سحر باقرآبادی،بهار احمدی،ابوالفضل خسروجردی،سارا بهرامی،بردیا باقری،فاطمه اکبری،ریحانه قانع،فرناز طیبی،مهدیس سعیدی،رسول بابایی،نسیم حقیقت،مبینا شادمانی،سمیرا محبوب،بیتا رفیع زاده،مریم خیری،مهناز جلالی،یوسف مقدم،زهرا محسنی،شکوفه مختاری،امیرحسین ابوطالبی،فرهاد مرادی نژاد،تیام مولوی،رها مقدم،امیرکیان امین،باران عینی.

سایر عوامل این اثر نمایشی عبارتند از:دستیار کارگردان: فائزه شاهی، منشی صحنه: لاله عباسی، طراح نور: میلاد ابراهیمی، طراح گریم: ابوالفضل خسروجردی، نسترن گلی‌زاده، مجری گریم: نسترن گلیزاده، ابوالفضل (ژوپین) نریمانی، طراح لباس: شهزاد مشایخی، دستیار لباس: طاهره رحیم‌لو، سارا سرشار، موسیقی: مرتضی فروزان فر،مدیر صحنه:امیرحسین حاجیلو ،فرزانه میرشکاریان،مائده شاهی،دستیاران صحنه:امیرحسین ابوطالبی _فرهاد مراد نژاد_علیرضا علیمردانی،طراح پوستر:فرشته علیجانی،عکاس:محمدحسین ناصری،گرافیک:محمد سوری

سالن صنوبر

سالن صنوبر نیز هر روز ساعت ۱۷ میزبان نمایش»کله پوک ها»به کارگردانی بیژن شیرمرز است.در این اثر نمایشی مهدی اوشی،مهسا شیرزادی،پرهام رمضانی،امیدحبیبی،غزل شیرمرز، سجاد شاه قلی،امید بیگلری،امیرحسین بلوچی ،معصومه احدی، مصطفی صادقی، ساره پاینده، ستاره کاظمی، نیلوفر اریانا ایفای نقش می کنند.

سایر عوامل این نمایش عبارتند از:

طراح لباس:ساناز ایلانلو،طراح صحنه:محمد زمانیان،طراح نور:ایمان پورحسن،عکاس:میلاد محمدی،دستیار کارگردان:امیر طلایی،تهیه کننده:آمنه بشیری و امید حبیبی،تولید و تدارکات:احسان قنبری

طراح گریم:هانیه سلیمانیان

سالن صنوبر هر روز ساعت۱۸:۳۰ نیز میزبان نمایش»تضاد»است.

نمایش تضاد به نویسندگی و کارگردانی محمدحسین علیزاده است و در خلاصه داستان آن آمده است:عکاسی ناشناس از پدر و مادر، رئیس عکس می‌گیرد؛ شب که رئیس به خانه برمی‌گردد، پدر و مادرش ناپدید می‌شوند!

پویا فیاضی، سحر مصباح، هدیه بختیاری و محمدحسین علیزاده بازیگران این اثر نمایشی هستند.

سایر عوامل این نمایش عبارتند از:مدیر پروژه: امین شرق،هدیه بختیاری: طراح صحنه،حسن محمدی:طراح نور،سحر مصباح: طراح لباس،مهسا شیخ انصاری:طراح گرافیک،مرجان عفراوی، سحر تبرایی، امیرحسین کاظم پور، حسن عباسی: دستیاران کارگردان،فرزاد یعقوبی:دستیار طراح صحنهسعیده منتظری:دستیار طراح لباس کیوان ضیاءپور، مریم کرمی، شبنم عقیلی، نازنین عسگری: ساخت دکور

کیمیا ذاکری،مهتا سبحانیه:افکت

سارا حدادی: مشاور رسانه‌ای

علاقه‌مندان و تماشاگران می‌توانند برای آگاهی از تازه ترین رویدادها و خرید بلیط آثار نمایشی مجموعه تئاتر شهرزاد به سایت تیوال با آدرس  www.tiwall.com/shahrzad مراجعه کنند.

طی هفته‌های اخیر تعدادی از خوانندگان موسیقی پاپ کشورمان که از محبوبیت بالایی برخوردارند و تقریباً تمامی کنسرت‌های آنان با هر میزان از قیمت بلیت، به فروش می‌رسد، تصمیم گرفته‌اند که اجراهای زنده خود را فعلاً در کشورهای دیگر آغاز کنند و اگرچه میزان قیمت گذاری آنها در مقایسه با کنسرت خوانندگان لس آنجلسی به هیچ وجه قابل مقایسه نیست اما گویا با توجه به شرایط نسبتاً مطلوب این کشورها در زمینه کرونا، فعلاً تبدیل به محل مناسبی برای درآمدزایی هنرمندانی شده که طی دو سال اخیر به دلیل شرایط کرونایی، قوانین ستاد ملی مقابله با کرونا و البته ملاحظات دیگر قادر به برگزاری کنسرت در ایران نبوده‌اند.

آرون افشار و حمید هیراد از جمله خوانندگانی بودند که طی روزهای گذشته مجموعه کنسرت‌هایی را در کشور تاجیکستان اجرا کردند، کنسرت‌هایی که با توجه به فیلم‌های منتشرشده، اگرچه با استقبال خوب مخاطبان مواجه شده‌اند، اما نحوه برگزاری کنسرت‌ها به شکلی بود که به نظر می‌آمد اصلاً در حد و اندازه‌های استاندارد و مطلوبش قرار نداشته و این هنرمندان فعلاً ناچارند برای بقا در فرآیند اقتصادی موسیقی به ویژه موسیقی پاپ در این قالب به کارهای خود مشغول باشند. فرآیندی که قطعاً در آن اما و اگرهای زیادی وجود دارد، اما گویا فعلاً تبدیل به آب باریکه‌ای شده که چاره دیگری برای آن وجود ندارد، مگر اینکه ستاد کرونا برای موسیقی برنامه جدیدی داشته باشد که گویا فعلاً ندارد.

از میزان فروش بلیت کنسرت این دو خواننده شناخته شده هنوز اطلاعی در دست نیست اما با توجه به نوسانات ارزی این چند ساله و تفاوت‌هایی ارزی و ریالی که در این زمینه بین ایران و سایر کشورها وجود دارد به نظر می‌آید این کنسرت‌ها نیز توانسته تا حدی بهره‌وری های اقتصادی را به همراه داشته باشد. اما گویا کسی متوجه ماجرا نیست که اکنون این خواننده‌ها می‌توانستند با در نظر گرفتن شرایط نارنجی پایتخت و البته شهرهای دیگر میزبان مخاطبان خود در ایران باشند. شرایطی که در بدترین حالت ممکن هم می‌توانست موجب برگزاری کنسرت‌هایی در فضای باز با در نظر گرفتن محدودیت‌ها باشد اما هنوز چاره‌ای برای آن اندیشیده نشده است.

این در حالی است که پیش از این شنیده شده بود گمانه زنی‌هایی برای طراحی و برنامه‌ریزی کنسرت‌های موسیقی در فضای باز برج میلاد تهران انجام شده اما گویا ستاد ملی مقابله با کرونا که در حوزه‌های سینما و تئاتر کوتاه آمده و فعلاً برای اجرای برنامه این دو حوزه ملاحظه‌ای غیر از رعایت پروتکل‌ها و ظرفیت ۵۰ درصدی سالن‌ها ندارد، برای موسیقی برنامه‌ای ندارد.

علیرضا قربانی دیگر خواننده پرطرفدار کشورمان نیز چندی پیش کنسرتی را در کشور آذربایجان با همراهی عالیم قاسم اف خواننده شهیر این کشور و اجرای زنده دیگری را در قونیه برگزار کرد که این دو کنسرت نیز با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شدند.

اجراهایی که هنوز درباره میزان فروش آنها نیز اطلاعی در دست نیست اما طبیعتاً با توجه به جایگاه فنی این دو خواننده در عرصه موسیقی طبیعتاً آنچه پیش روی مخاطبان قرار گرفته می‌تواند با فروش خوبی به لحاظ عرضه بلیت مواجه شده باشد. این در حالی است که طی روزهای اخیر خبرهایی مبنی بر برگزاری کنسرت‌های دیگر با حضور گروه «آرش و مسیح» و رضا صادقی در خارج از کشور شنیده می‌شود که فضای برگزاری کنسرت‌ها در ایران را پیچیده‌تر کرده است. گو اینکه به نظر می‌آید ستاد ملی مقابله با کرونا هنوز تصمیمی برای اجراهای زنده در ایران نگرفته و حوزه موسیقی همچنان قرار است در سکوت به فعالیت در استودیوها و بعضاً کلاس‌های آموزشی خلاصه شود.

اکنون رضا بهرام دیگر خواننده موسیقی پاپ کشورمان نیز که طی یکی دو سال اخیر تبدیل به یکی محبوب‌ترین، مشهورترین و پولسازترین خواننده‌های کشورمان شده و محمد حسین توتونچیان تهیه کننده و مدیر برنامه‌هایش هنوز تصمیمی برای در معرض رسانه قرار دادن خواننده‌اش ندارد، تصمیم گرفته کنسرت‌هایی را در اروپا برگزار کند. کنسرت‌هایی که تاکنون برگزاری آن در شهرهای استانبول ترکیه، آمستردام هلند و وین اتریش فعلاً قطعی شده و حتی سامانه فروش بلیت آن نیز در صفحه شخصی این خواننده به اشتراک گذاشته شده، کنسرت‌هایی که قیمت بلیت‌هایی از ۳۹ یورو (معادل تقریبی یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان) آغاز و تا ۱۵۰ یورو (معادل تقریبی چهار میلیون و ۷۰۰ هزار تومان) نیز ادامه پیدا می‌کند.

حمید محمدی، انیماتور حرفه‌ای تکنیک استاپ‌موشن است که نزدیک به ۱۸ سال در این حرفه فعالیت داشته است. اما بعد از سال‌ها احساس می‌کند که دیگر انیمیت برایش چالشی ندارد و تصمیم می‌گیرد که اولین انیمیشن کوتاه خود را بسازد. «گذشته» انیمیشن کوتاه هفت دقیقه‌ایست که حاصل ۵ سال زحمت محمدی است. انیمیشنی که حتی روایت آن هم برداشتی از شخصیت خود کارگردان است. این انیمیشن که ساخت آن به تازگی به اتمام رسیده است، در اولین حضور جشنواره‌ای خود در جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان به نمایش درآمد و در دومین حضور خود به جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران راه یافته است.

وی درباره فعالیت خود در حوزه انیمیشن توضیح داد: از سال ۱۳۷۶ در مرکز پویانمایی صبا استخدام شدم و تا سال ۱۳۷۹ به‌عنوان دستیار تصویربردار و فیلمبردار به صورت حرفه‌ای کار خود را ادامه دادم. در طول این ۲ سال با کارگردان‌هایی مانند مهدی خرمیان، حسین مرادی‌زاده کار کردم که باعث آشنایی من با انیمیت استاپ موشن شد. به انیمیت علاقه‌مند شدم و حتی صبح‌ها قبل از همه به استودیو می‌رفتم تا تست انیمیت بزنم و بعد کارگردان می‌آمد و ایرادهایم را می‌گرفت.

محمدی بیان کرد: در آن دوران رسم نبود که کسی دیگر انیمیت انیمیشن کارگردان دیگری را انجام دهد. چون هم آن را کار تخصصی می‌دانستند و هم از دستمزدشان کم می‌شد. تا اینکه برای اولین بار آقای خرمیان با انیمیت کردن من در پروژه «برکه دوستی» موافقت کرد. از سال ۱۳۸۰ به این طرف به شکل تخصصی به انیمیت استاپ موشن پرداختم. گاهی با تکنیک‌های کات اوت زیر دوربین یا دیجیتال هم کار کرده‌ام و افتخار همکاری با کارگردانان بسیاری را داشته‌ام که هرکدام چیزی به من یاد دادند. تا سال ۱۳۹۵ که تصمیم گرفتم اولین انیمیشن استاپ موشن خودم را کارگردانی کنم.

این کارگردان انیمیشن توضیح داد: سال‌ها کار کردن به‌عنوان یک انیماتور و تجربه کار با کارگردان‌های مختلف مرا به این مرحله رسانده بود که دیگر هیچ کاری برایم چالشی نداشت و کار کردن یکنواخت شده بود. احساس می‌کردم نیاز به یک چالش بزرگ‌تر و حتی جدی‌تر دارم تا بتوانم از تمام تجربیاتم در آن استفاده کنم. در همه سال‌های کاری‌ام به ساخت فیلمی با روایت خودم فکر کرده بودم ولی تا سال ۱۳۹۱ احساس می‌کردم زمان آن نرسیده است. بیشتر وقت خود را روی فراگیری کارگردانی گذاشته بودم. تا اینکه شرایطی فراهم شد و تصمیم گرفتم اولین انیمیشن خود را با نگاهی به خودم بسازم، مواجه من با ترس‌ها و مشکلات بزرگ که توسط آقای حضرت‌پور نوشته شد.

وی درباره پروسه ساخت انیمیشن «گذشته» بیان کرد: ساخت انیمیشن «گذشته» به‌دلایل زیادی به کندی پیش رفت. اول اینکه تعداد لوکیشن‌های پروژه زیاد بود و دوم بحث مالی مطرح بود که به خاطر کم بودن بودجه مجبور بودم بخش بیشتری از کار را خودم انجام بدهم که کمتر مجبور به پرداخت دستمزد باشم. از طرفی هم، چون تمرکزم روی پروژه خودم بود دیگر نمی‌توانستم کار دیگری را قبول کنم، چرا که کار کاملاً متوقف می‌شد و من را از فضای کار خارج می‌کرد. به همین دلیل بود که ساخت انیمیشن کوتاه «گذشته» پنج سال طول کشید.

محمدی در پایان گفت: فیلم‌ها و انیمیشن‌های کوتاه از این دست، صرفاً برای نمایش و حضور در جشنواره‌ها ساخته می‌شوند و جشنواره‌ها بستر مناسبی برای نمایش و دیده شدن این گونه از فیلم‌ها هستند. در حال حاضر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی که تهیه‌کننده انیمیشن کوتاه «گذشته» است پخش بین‌المللی کار را برعهده دارد. در کنار تیم آن‌ها، خودم هم برنامه‌هایی دارم که امیدوارم اجرایی شود. 

ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با سپری کردن بیش از ۴ دهه پا به قرنی تازه گذاشت؛ در این عمر سپری شده ۴۳ ساله، آثار مختلفی با موضوعاتی متنوع از دفاع مقدسی، دینی، کمدی، اجتماعی و… تولید و در سالن‌های تئاتر به صحنه رفتند. برخی از این آثار بسیار جریان ساز بودند و برخی آثار خاطره‌انگیز و پرمخاطب.

شاید خالی از لطف نباشد مروری داشته باشیم بر آثاری که طی دهه‌های ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰ تولید و اجرا شدند، روندی که این آثار برای تمرین و تولید طی کردند، گروهی که در تولید و اجرای اثر حضور داشتند و دیدن تصاویر این اجراها اعم از عکس یا فیلم.

از این رو در گروه هنر تصمیم بر این شد که از آغاز سال ۱۴۰۰ با جمع‌آوری اطلاعات مختلف اجراهای ۴ دهه گذشته، مروری‌بر تولیدات تئاتر ایران در این بازه زمانی داشته باشیم.

سراغ نمایش «خطر مجسمه عبید جدی است» نوشته زنده یاد عزت الله مهرآوران و کارگردانی مریم کاظمی رفته‌ایم.

مریم کاظمی در سال ۸۹ نمایش «خطر مجسمه عبید جدی است» اثر زنده‌یاد عزت‌الله مهرآوران را روی صحنه برد. مهرآوران از جمله هنرمندان شناخته شده عرصه تئاتر بود که در زمینه‌های نمایشنامه نویسی، بازیگر و کارگردانی فعالیت می‌کرد. وی یکی از چهره‌های دوست داشتنی هنرهای نمایشی بود که متأسفانه جامعه هنری ایران به دلیل کرونا از حضور این هنرمند با سابقه محروم شد.

نمایش «خطر مجسمه عبید جدی است» که با حضور مریم کاظمی و کوروش اسدالهی به عنوان بازیگر به صحنه رفت داستان خانم مجمسه‌سازی است که برای مراسم افتتاحیه یک موزه مجسمه عبید زاکانی را می‌سازد و ساواک او را بر اثر سوءتفاهمی دستگیر می‌کند، مجسمه‌ساز در ملاقات با بازجو متوجه گذشته مشترک با او می‌شود.

کاظمی درباره روندی که باعث شد نمایشنامه «خطر مجسمه عبید جدی است» اثر زنده یاد مهرآوران را روی صحنه ببرد به روند آشنایی خود با این هنرمند فقید تئاتر، سینما و تلویزیون ایران اشاره کرد و گفت: این روزها مدام تک تک خاطراتی که از بدو آشنایی با آقای عزت‌الله مهرآوران، کارهای مشترکمان و صحبت‌هایی که با هم می‌کردیم، داشتم در ذهنم مرور می‌شود. آشنایی من با مهرآوران به سال ۶۷ و سال‌های کار در اداره تئاتر سابق در خیابان پارس که الان مخروبه شده بر می‌گردد. بعدها در نمایش «سفارتخانه» به کارگردانی آقای فردوس کاویانی و ترجمه داریوش مؤدبیان با هم همکاری کردیم و آشنایی و دوستی نزدیکی بینمان به وجود آمد. در آن زمان هژیر مهرآوران فرزند آقای مهرآوران یک پسر بچه کوچک ۲ یا ۳ ساله بود.

وی ادامه داد: بعد از آن با هم کار مشترک داشتیم و وقتی می‌خواستیم در سال ۸۴ و به مناسبت هفته بزرگداشت فردوسی در کنار نمایشگاهی به همین مناسبت برگزار شده بود اثری کوتاه را اجرا کنم به یاد آقای مهرآوران افتادم و ایشان نمایشنامه‌ای را درباره فردوسی برای من تنظیم و ارائه کرد. زنده یاد مهرآوران یک شاهنامه خوان بود و اشراف خوبی در زمینه شاهنامه و آثار شعرای ایران داشت. آقای مهرآوران نمایشنامه‌ای ۱۱۰ صفحه‌ای را در قالب یک اثر نمایشی ۲۵ دقیقه‌ای کوتاه کرد و با همکاری هم آن را اجرا کردیم و آقای مهرآوران هم نقش فردوسی را در نمایش ایفا کرد. ما نمایش را در گالری نیاوران اجرا کردیم که مورد استقبال قرار گرفت و بعد از آن تصمیم گرفتیم هر چه بیشتر با هم همکاری کنیم.

کاظمی با بیان اینکه با آقای مهرآوران مترصد این بودیم که شرایط همکاری مجدد برای مان پیش بیاید، یادآور شد: این امکان سال ۸۹ فراهم شد. روزی در اواخر پاییز ۸۹ آقای مهرآوران با من تماس گرفت و گفت روی نمایشنامه‌ای با عنوان «خطر مجسمه عبید جدی است» کار می‌کند و از من خواست تا یک روز در تمرین نمایش حضور پیدا کنم و من این کار را کردم. آقای مهرآوران به همراه ژاله شعاری نمایش را برای جشنواره تئاتر فجر همان سال آماده می‌کرد. در تمرین به من گفت به دلیل کاری که برایش پیش آمده امکان کارگردانی نمایش را ندارد و از من خواست که این کار را انجام دهم. من هم بدون اینکه در جریان متن قرار گرفته باشم و یا آن را از قبل خوانده باشم، به دلیل اینکه بسیار علاقه مند به همکاری با آقای مهرآوران بودم، پذیرفتم.

این بازیگر و کارگردان تئاتر درباره روند همکاری با زنده مهرآوران در نمایش «خطر مجسمه عبید جدی است»، توضیح داد: با همفکری یکدیگر تصمیم گرفتیم تا تغییراتی در متن ایجاد کنیم که توسط ایشان انجام شد. تمرین‌ها را انجام دادیم ولی ایشان به دلیل اینکه در سریال «خواب سفید» آقای نعمت الله حضور داشت نتوانست به صورت مستمر در تمرین‌ها حضور پیدا کند. فرصت کمی تا جشنواره داشتیم و به همین دلیل با نظارت آقای مهرآوران تغییراتی در متن و همچنین بازیگران نمایش ایجاد کردیم تا بتوانیم به سرعت و تمرین‌های فشرده نمایش را به جشنواره برسانیم.

وی افزود: نمایش «خطر مجسمه عبید جدی است» بازبینی و پذیرفته شد و در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در سال ۸۹ به صحنه رفت و بلافاصله بعد از جشنواره و با توجه به هماهنگی و برنامه‌ریزی‌های انجام شده توسط آقای مهرآوران نمایش در قالب اجرای عمومی اجرا شد. تعدادی از اجراها در روزهای پایانی سال ۸۹ و باقی اجراها را بعد از تعطیلات نوروزی سال ۹۰ ادامه دادیم.

کاظمی با اشاره به اینکه زنده‌یاد عزت‌الله مهرآوران چند بار نمایش «خطر مجسمه عبید جدی است» را دید، گفت: پوستر آن نمایش توسط هژیر مهرآوران طراحی شد و این همکاری ادامه پیدا کرد و بعدها هژیر مهرآوران پوستر نمایش «خسیس» را هم طراحی کرد.

این هنرمند عرصه تئاتر یادآور شد: رابطه عاطفی خوبی بین من و خانواده مهرآوران شکل گرفت و خاطراتی فراموش نشده برای من به جای گذاشتند. عزت مهرآوران از آن دسته آدم‌هایی است که در اعماق قلب من جای دارد. وی پر از عشق و مهر بود.

این کارگردان تئاتر در بخش پایانی سخنان خود درباره تفاوت‌هایی که روند تولید تئاتر در آن ایام با حال حاضر دارد، تأکید کرد: یکی از شرایط خوبی که آن زمان در فضای تئاتر به وجود آمده بود موضوع قرارداد تیپ و تنظیم قراردادهای کلی برای نمایش‌ها و کلیه هزینه‌ها بود که باعث می‌شد گروه‌ها بدانند چقدر دستمزد خواهند گرفت و بدون دغدغه گیشه آثارشان را روی صحنه ببرند. شاید سهم من از این دوران طلایی همین نمایش «خطر مجسمه عبید جدی است» بود که نمایش‌ها با قراردادهای کامل با انجمن هنرهای نمایشی اجرا می‌شدند. شورای ساخت تشکیل شد و ما توانستیم از برآوردهای مان دفاع کنیم و قراردادی منعقد شد که طی آن دستمزد هر کدم از عوامل مشخص بود. ما توانستیم این نمایش را بدون دغدغه گیشه و با آرامش خیال روی صحنه ببریم و مبلغ قرارداد نهایتاً تا ۳ ماه بعد از اجرا تسویه شد.