|
رونالدو راهحل یا یک مشکل تازه؛
گزارش ویژه: با عامل اخراج سولسشر آشنا شوید!
بازگشت یکی از بزرگترین فوتبالیستهای تاریخ، یک فوق ستاره و یکی از نمادهای یونایتد به این تیم رو به رشد منطقی به نظر میرسید، پس چه چیز اشتباه پیش رفت؟
یکی از بهترین ابزارها برای نمایشنامهنویسهایی که به دنبال رسیدن به حالات درونی نقش اولهای خود هستند، روان درمانی یا صحنه مشاوره است. برای مثال تونی سوپرانو را در نظر بگیرید («من احمقی رقتانگیز هستم. این را از روز اول گفتهام.»)، جلسات درمانی ترک اعتیاد جسی پینکمن در برکینگ بد را به یاد بیاورد یا به تلاش مضحک روی برای درمان خانوادگی در سریال ساکسشن فکر کنید. صحنهای شبیه به این در شرایط فعلی منچستریونایتد در یکی از قسمتهای مستند «همه یا هیچ» آمازون پرایم چطور خواهد بود؟
گفته میشود اولین قدم برای بهبود – سازمانی یا فردی – شناخت و آگاهی پیدا کردن از مشکل است، بنابراین شاید بتوان این موضوع را در فصل چهارم اوله گونار سولسشر بررسی کرد؟ شکافها، نقاط ضعف و تخلف جمعی ناامیدکننده از کجا رخ داد؟ چطور تیمی که نایب قهرمان فصل گذشته لیگ برتر شد و سپس یکی از بهترین و پرافتخارترین مدافعان میانی، یکی از آیندهدارترین وینگرهای جوان و یکی از بزرگترین مهاجمان تاریخ فوتبال را جذب کرد، اینطور از داخل از هم پاشید؟ از منظر فوتبالی، چه کسی مقصر این شرایط است؟
البته که گزینه اصلی برای پاسخ به این سوال اوله گونار سولسشر است، هرچند قبول این موضوع که روند فاجعهبار اخیر یونایتد – چهار امتیاز از شش بازی گذشته لیگ و خروج از کورس قهرمانی پیش از هالووین به همراه چهار نمایش ضعیف در لیگ قهرمانان – عواقب مربیگری و/یا تاکتیکهای ضعیف بوده مساوی با پذیرفتن این موضوع است که او تیم را تا جایی که در توانش بوده پیش برده و در مقایسه با توماس توخل، پپ گواردیولا و یورگن کلوپ که هدایت رقبای داخلی یونایتد را برعهده دارند، حداقل دو رده از سطحی که باید پایینتر است.
زمانی که خریدهای خوب این تابستان نمایشهای ضعیف و آشفته را به نمایش گذاشتند، سولسشر بیش از پیش به شخصیتی تنها و ترحم برانگیز تبدیل شد که برق چشمهایش در کنار زمین از بین رفته بود و بیشتر به چشم مربی معمولی دیده میشد که خیلی زود ترفیع گرفته و حالا از پس مدیریت تیم و جلب رضایت مدیران برنمیآید.
انتخاب او به عنوان سرمربی از بسیاری جهات تصمیم جالبی بود. او به عنوان زننده معروفترین گل این باشگاه اساسا مردی از دوران فرگی به حساب میآید و حضور او، بازگشت به دی ان ای افسانهای هجومی این باشگاه پس از بازی مالکانه بیهوده لوییس فن خال و ذهنیت بیمار تاکتیکی و روانی تحت هدایت ژوزه مورینیو بود، شخصیتی فروتن و دوست داشتنی که میتوانست پادزهری بر سم جاری شده در رگهای باشگاه به واسطه خودپسندی مربی پرتغالی باشد.
او در ابتدا عملکرد خوبی را به عنوان مربی موقت از خود به نمایش گذاشت، از 12 بازی اولش در لیگ 32 امتیاز کسب کرد و در مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان نیز از سد پاری سن ژرمن گذشت تا حس خوب نوستالژی در باشگاه ایجاد شده و قراردادی سه ساله با او به امضا برسد. شاید این اقدام صرفا تصمیمی عجولانه و هیجانزده از سوی باشگاه بود و حرکت عقلانی این بود که آنها تا پایان فصل صبر میکردند. یونایتد در نهایت از 9 بازی اخر تنها هشت امتیاز کسب کرد تا به رده ششم سقوط کند.
سال بعد باز هم 66 امتیاز کسب شد اما این بار همین تعداد امتیاز برای قرار گرفتن در رده سوم جدول کافی بود و آنها در دو نیمه نهایی رقابتهای داخلی نیز حضور داشتند. این روند رو به رشد تا فصل قبل ادامه داشت که آنها 74 امتیاز کسب کرده و نایب قهرمان شدند، هرچند حذف از مرحله گروهی لیگ قهرمانان و شکست در فینال لیگ اروپا ناامیدکننده بود. اوله کنترل کار را در دست گرفته بود و شرایط خوب پیش میرفت. پس چه اتفاقی رخ داد؟ چه تغییری ایجاد شد؟
بار دیگر واضحترین جواب به این سوال حضور کریستیانو رونالدوست – ظاهرا با دخالت دقیقه 90 سر الکس که مانع از پیوستن او به همسایههای پر سروصدا شد – که نه تنها هویت این تیم را عوض کرد، بلکه شاید شرایط رختکن را نیز تغییر داده و باعث کاهش قدرت کاپیتان و سرمربی شد. شاید حتی رونالدو هم از این موضوع خبر نداشت که بیشتر از این که راه حل باشد، خودش به مشکل تبدیل میشود.
بازگشت یکی از بزرگترین فوتبالیستهای تاریخ، یک فوق ستاره و یکی از نمادهای یونایتد به این تیم رو به رشد منطقی به نظر میرسید، پس چه چیز اشتباه پیش رفت؟ پیراهن نوستالژیک او بار دیگر به فروش رفت (پس از این که یکی دیگر از مهاجمان با سخاوت از شماره پیراهنش گذشت) و هواداران از خوشحالی این بازگشت تجمع کردند. حس تماشاگران از بازگشت منجی موعود حول محور اولین بازی او شکل گرفت و گزارش جذاب پیتر دروری برای ورود او به ورزشگاه و گلهای جذابش برابر نیوکاسل این موضوع را به تصویر کشید. مفسران از الگوی مثبتی صحبت میکردند که این بازیکن برای بازیکنان جوان حاضر در تیم ترسیم میکرد. مطمئنا بازیکنان برای یاد گرفتن چند مهارت گلزنی در زمین تمرین کرینگتون دور او جمع شدند اما احتمالا سرمربی تیم در آخر مجبور شد به این موضوع اشاره کند که میزان دوندگی هر بازیکن رابطه معکوس با گلهایی که به ثمر میرساند دارد.
بله، کریستیانو گلهایی به ثمر رسانده است، گلهای استثنایی که بعضی از آنها بسیار مهم و حیاتی بودند. او گل اول را در لیگ قهرمانان برابر یانگ بویز به ثمر رساند، پیش از آن که همه چیز خراب شود و با 10 نفره شدن یونایتد، بازیکنان مجبور به دفاع از همان داشته شوند و او نیز به هدایت تیم از روی نیمکت منطقه فنی روی بیاورد، اتفاقی که ممکن بود تحت هدایت فرگوسن یا مورینیو رخ دهد. گل بعدی او گل پیروزیبخش دقیقه 95 برابر ویارئال در خانه بود، بازی که یونایتد در آن حرفی برای گفتن نداشت. سپس نوبت به گل پیروزیبخش دقیقه 81 برابر آتالانتا در خانه رسید که یونایتد را از شکست 0-2 در نیمه اول نجات داد (کامبکهای جذابی در فرگی تایم که باعث شد بسیاری از مفسران این سوال را مطرح کنند که اگر آنها برابر تیمی تراز اول قرار بگیرند چه خواهد شد و اتفاقی که رخ داد شکست 0-5 برابر لیورپول بود). در نهایت دبل یک امتیازی در برگامو بود که با والی جذاب او در وقت اضافه به دست آمد و شاید باعث نجات این فصل یونایتد شود.
او در لیگ برتر نیز دو گل برابر نیوکاسل را با گلی دیگر در پیروزی نزدیک برابر وستهام ادامه داد. از آن زمان، این بازیکن در شش بازی دشوار و ناامیدکننده تنها یک گل زده است. نشانههایی از رفتارهای گستاخانه با اعتراض در حرکتش به سمت تونل پس از تساوی خانگی برابر اورتون هم دیده شد، دیداری که او از ابتدا روی نیمکت قرار گرفت (که با اعتراض فرگوسن هم همراه بود که هنوز سایه ترسناکش بر اولدترافورد هست)، به علاوه تکل خشن روی کورتیس جونز و کوین دی بروین در دو شکست تحقیرآمیز برابر رقبای قدیمی در اولدترافورد که میتوانست کارت قرمز را برای او به همراه داشته باشد.
آیا این همان الگویی بود که مفسران نزدیک به یونایتد پس از بازگشت رونالدو از آن صحبت میکردند؟ یا شاید هم درباره کمبود دوندگی قابل توجه او خصوصا در فاز دفاعی حرف میزدند؟ آمار 5.14 پرسینگ در هر 90 دقیقه متعلق به رونالدوست و پایینترین آمار مربوط به مهاجمان حاضر در لیگ برتر به حساب میآید. این عدد در یک سوم هجومی به 2.36 میرسد که بار دیگر پایینترین آمار بین تمام مهاجمان است (برای مقایسه باید به این نکته اشاره کرد که آمار تیمو ورنر 11.9 است).
یونایتد فصل گذشته در رده پنجم بیشترین پرسینگ در یک سوم هجومی در 90 دقیقه قرار داشت. آنها این فصل از این نظر شانزدهم هستند و کمترین میزان تکل بین تمامی تیمها را نیز به خود اختصاص دادهاند. بنابراین آیا این کریستیانوست که یونایتد را جلو میبرد یا یونایتد است که کریستیانو را با خود میکشاند؟ شاید این از نظر بسیاری توهین به مقدسات باشد اما آیا آنها بدون او و با استفاده از ادینسون کاوانی فروتن که جایش در نوک خط حمله را به میسون گرینوود جوان میداد بهتر نبودند؟
ظاهرا رونالدوی منجی دلیل اصلی ضعف ساختاری عمیقی است که روند رو به رشد یونایتد را تحت تاثیر قرار داد. و این پیش از پرداختن به این موضوع است که حضور اغراقآمیز او که یکی از چهرههای شناخته شده صعنت رسانه است، چطور قدرت سولسشر را تحت تاثیر قرار داد، جدای از این که چه تاثیری روی بازیکنان قدرتمند حاضر در زمین مانند کاپیتان هری مگوایر (که عملکردی فوق العاده در تیم ملی انگلیس در یورو و یک ماه گذشته ارائه کرد) و رهبران خط میانی شامل مثلث نمانیا ماتیچ، اسکات مک تومینای و فرد داشته است. بعید به نظر میرسد که مک تومینای بتواند به این بازیکن پرتغالی بگوید «عقب بیا و وظیفه لعنتیات را انجام بده». اصلا چه حرفی میتوان به سی آر سون زد؟
مقصر مشترک در هردوی این مسائل دپارتمان جذب باشگاه در زمینه بازیکن (آیا اصلا سولسشر خواهان حضور رونالدو بود؟) و سرمربی است (آیا بازیکنان به سولسشر و کادرش ایمان داشتند؟). اد وودوارد که قرار است در پایان سال جاری میلادی از این باشگاه جدا شود شاید در بسیاری زمینهها توانمند باشد اما به نظر میرسد که نه تنها هیچ منطق آیندهنگرانهای در انتخاب مربیان پس از فرگوسن وجود نداشته، بلکه ظاهرا آنها بدون در نظر گرفتن تعادل تاکتیکی صرفا مشغول خرید بازیکنان تراز اول خلاق برای تیم بودند. شاید شکست در نتیجهگیری با تیمی شامل رونالدو، گرینوود، کاوانی، جیدون سانچو، مارکوس رشفورد، آنتونی مارسیال، برونو فرناندز، پل پوگبا، دونی فن ده بیک و جسی لینگارد ضعف مربیگری سولسشر به نظر برسد اما آیا یک سرمربی جدید میتواند فورا باعث پیشرفت یونایتد شود؟ آیا سرمربی جدید فردی قدرتمند مانند آنتونیو کونته، سرمربی جدید تاتنهام، است که از نیمکتنشین کردن ستارهها هراسی ندارد یا مردی زیرک و حرفهای مانند توخل؟
توخل فصل گذشته تقریبا یک شبه سیستمش را به 3-4-3 تغییر داد و به قهرمانی لیگ قهرمانان رسید، هرچند او نیز چند بازیکن بزرگ داشت که فوتبالیستهای بهتری بودند و توانستند نقش هافبک دفاعی را به خوبی ایفا کنند: جورجینیو، متئو کواچیچ و انگولو کانته. سولسشر نیز در هفتههای اخیر به استفاده از دفاع سه نفره روی آورد – حضور هفت مدافع یا بازیکنان با ذهنیت دفاعی در زمین طبیعتا جای کمتری برای استفاده از ستارههای خلاق باقی میگذاشت – و همین باعث پیروزی برابر تاتنهام و شکست نه چندان تحقیرآمیز برابر منچسترسیتی در لیگ شد. مصدومیت رافائل واران در نیمه اول بازی برابر آتالانتا در اروپا منجر به بازگشت به سیستم 1-3-2-4 شد که هیچ انسجام تاکتیکی و باوری به برنامه بازی در آن وجود نداشت.
اصلیترین وظیفه سرمربی این است که هویتی را در تیم جا بیاندازد. این یعنی کمک به بازیکنان برای این که ساختار پویایی و محیطی تیم را درک کنند: این که با و بدون توپ در چه جایی، چه زمانی و چرا بدوند، موقعیتهای هجومی و گلهای بر اساس سیستم تیم را خلق کنند، مشتاق پرسینگ باشند و درک ذاتی از این داشته باشند که چه زمانی باید به دفاع برگردند. این مجموعه مهم و پیچیدهای از راهنماییهاست که اتفاقاتی را در زمین رقم میزند که از نظر ما خود به خود رخ داده است.
نشان زیادی از این موضوع در طول دوران حضور سولسشر روی نیمکت یونایتد خصوصا در اولدترافورد (با تنها 27 پیروزی از 55 بازی در لیگ برتر) دیده نمیشد، جایی که ناتوانی در جا انداختن سیستم بازی به این معناست که تیم نمیتواند خودش را به رقبای ضعیفی که دفاع درعمق و ضدحمله را در دستور کار قرار میدهند تحمیل کند. به خصوص در این فصل، یونایتد در هر دو فاز دفاعی و هجومی غیرمنسجم به نظر میرسید، عبور از خطوطش بسیار آسان بود و بیش از حد به درخشش فردی تکیه داشت. آنها در واقع جمعی از بازیکنان بودند که از خط دفاع برای حمله هجوم میبردند، وینگرها کورکورانه جلو میرفتند، هافبکها به دنبال نفوذکنندگانی بودند که وجود نداشتند و بازیکنان خلق کننده موقعیت فضاها را بسته بودند.
مشکلات زیادی از سرخوردگی از مالکان تا خریدهای اشتباه و شیوه مربیگری و برنامههای تاکتیکی وجود دارد و شاید حتی از نبود عزم راسخ در بین بازیکنان نیز بتوان نام برد. با توجه به دیدارهای پیش رو برابر واتفورد و چلسی و پس از آن بازی با آرسنال رو به رشد و کریستال پالاس درخشان، شرایط ممکن است برای هوادارانی که هنوز انتظارات اول فصل را دارند بدتر شود. راه حل چیست؟ چطور میتوان خون تازهای به رگهای یونایتد دمید؟
در میان مدت شاید بتوان به جانشینی سولسشر با مربی بزرگ ثابت شدهای اشاره کرد که واکنشهایش پس از بازی بیشتر از عبارات بیمعنی این مربی نروژی باشد که نشان میدهد تمام آن زمان یادگیری از سر الکس در هنگام نشستن روی نیمکت یونایتد به بیهودگی گذشته و صرفا فهمی سرسری از دی ان ای یونایتد بوده است. آنها همچنین باید برای خرید یک هافبک دفاعی درجه یک اقدام کنند، بازیکنی با درک دفاعی، دامنه پاسکاری بالا و ویژگیهای سازماندهی مانند دکلان رایس که بتواند شرایط تیم را تغییر دهد.
در کوتاه مدت و پیش از آن که این بحران به فروپاشی تبدیل شود، آنها باید سبک بازی را به کار بگیرند که نقاط قوت و ضعف فعلی تیم را لحاظ کند: مانند این که عقب کشیدن رونالدو غیرممکن است و او همیشه بازیکنی عالی است که در محوطه جریمه میماند و این موضوع باعث کاهش قدرت تیم در پرسینگ میشود، علاوه براین انتخاب هفت بازیکن با ذهنیت دفاعی باعث استفاده بیشتر از نقاط قوت تیم نمیشود.
تصمیمات سختگیرانهای باید در قبال بازیکنانی گرفته شود که با این طرح سازگاری ندارند (که نیازمند همراهی دقیق تیم جذب بازیکن است) و این اتفاق باید همین حالا یا در بازه زمانی یک یا دوساله رخ دهد. برای مثال، آرون ون بیساکا با وجود تواناییاش به عنوان مدافع تک به تک، توانایی پا به توپ محدودی دارد؛ اگر حملهای خطرناک و ناگهانی روی دروازه تیم شکل بگیرد، او مایه دردسر است.
با توجه به این که سیستم 3-3-4 با حضور برونو و پوگبا به عنوان دو شماره هشت بدون حضور مهاجمان پرسکننده جواب نمیدهد، سرمربی دو گزینه در دسترس دارد. او میتواند به استفاده از دفاع سه نفره در سیستم 3-4-3 (یا 2-1-4-3 وابسته به حضور برونو به عنوان بازیکن شماره 10 یا مهاجم کناری) اصرار کند که اجازه حضور دو شماره شش با حضور پوگبا و یک بازیکن دیگر به شکلی را میدهد که به کارگیری آن در 1-3-2-4 ممکن نیست. با این حال، یونایتد برای انجام این کار باید خروجی وینگ-بک راست را بهبود ببخشد – پستی که ریس جیمز این فصل آمار 1.38 گل و پاس گل در هر 90 را از آن به ثبت رسانده تا پس از محمد صلاح دوم باشد – که به معنای استفاده از سانچو در این پست در کوتاه مدت و فراهم کردن پوشش دفاعی بیشتر با حضور مک تومینای در سمت راست خط میانی است. چنین کاری مشخصا مطابق میل سانچو نیست اما تنها شیوه محتمل برای تطبیق سه بازیکن خلاق و ماهر یونایتد است: رونالدو، پوگبا و برونو که بهترین بازیکن یونایتد پیش از رقیب هموطنش است.
در غیر این صورت، بهترین گزینه شاید استفاده از سیستم 1-4-1-4 با به کارگیری مک تومینای در عقب خط میانی، وینگرهایی که دوندگی زیادی دارند و مدافعان کناری را مانند سادیو مانه یا گابریل ژسوس پوشش میدهند و دو شماره 10 پشت رونالدوست که پرس درستی دارند و در زمان نیاز تا خط میانی عقب میکشند. هرچند به هیچ وجه امکان ندارد که این دو شماره 10 پوگبا و برونو باشند. در این صورت سرمربی باید تمامی دشواریها را به جان خریده، این بازیکن فرانسوی را کنار بگذارد – که به جز پنج پاس گل در دو بازی اول چندان درخشان ظاهر نشده – و بازیکنی را به کار بگیرد که در کنار برونو (نفر اول لیگ در اقدامات منجر به شوت و پاسهای کلیدی در لیگ) نفوذ کرده و بدود. بهترین گزینه برای این پست لینگارد یا فن ده بیک هستند.
هرچند در نهایت تصمیمها، درک نقش هر بخش در مجموع تیم، تمایل به سختگیری و کار فداکارانه اهمیت بیشتری از پستها دارند. اگر آنها نتوانند هرچه سریعتر شرایط را به کلی تغییر دهند، خیلی زود همگی به روان درمانی نیاز پیدا میکنند.
اخبار
منتظر بهترین منچستر هستیم
امری: سولسشر نیست؟ رونالدو و راشفورد که هستند
سرمربی ویارئال تاکید کرد که اخراج اوله گنار سولسشر باعث باانگیزه تر شدن منچستریونایتد خواهد شد.
از هفته پنجم دور گروهی لیگ قهرمانان، ویارئال در زمین خود میزبان منچستریونایتد است. ویارئال پس از 4 بازی با 7 امتیاز در رده دوم قرار دارد و یونایتد نیز با همین امتیاز و به دلیل برتری در بازی رودررو تیم نخست است. آتالانتا با 5 امتیاز این دو تیم را تعقیب می کند.
منچستر در شرایطی به لاسرامیکا پای خواهد گذاشت که اوله گنار سولسشر سرمربی خود را برکنار کرده و مایکل کریک موقتا روی نیمکت خواهد نشست.اونای امری سرمربی ویارئال در نشست خبری این بازی گفت:« مسیر خودمان را جست و جو می کنیم و برابر منچستری قرار خواهیم گرفت که شانس اول برد است. تفاوت برد و باخت بسیار زیاد است و تاثیر بالایی روی رتبه بندی گروه خواهد داشت. بی تاب شروع بازی در ورزشگاه خودمان و مشاهده شور و هیجان هواداران هستیم. روز بزرگی خواهد شد.»شرایط ویارئال:« الان نمی دانم وضعیت مصدومان مان چگونه است و تا فردا مشخص می شود به بازی می رسند یا خیر. اطمینان دارم که بازیکنانی که راهی زمین می شوند، همه توان شان را خواهند گذاشت. روی هیچ بازیکن مصدومی ریسک نخواهم کرد.»منچستر پس از برکناری سولسشر:« بارها برابر سولسشر قرار گرفته ام و باید بگویم که انسان بزرگی است. فکر نمی کنم یونایتد دچار تغییرات زیادی شود و بازی در لیگ قهرمانان نیز همیشه باعث ایجاد انگیزه مضاعف می شود. یونایتد بسیار قدرتمند است و باید خودمان را مهیای رویارویی برابر رونالدو، راشفورد، برونو، دخیا، مک تامینای و ... کنیم. اینها داخل زمین خواهند بود و چندان مهم نیست سرمربی تیم اخراج شده باشد. معتقدم در چنین مواقعی، مسئولیت روی دوش بازیکنان قرار می گیرد و سعی می کنند بهتر از همیشه بازی کنند؛ پس منتظر بهترین منچستریونایتد فصل هستیم.»
واکسن زدهام و به همه گفتهام بزنند
سانه: ما بایرن مونیخیم و فقط برد میخواهیم
لروی سانه می گوید که هر دو دوز واکسن کرونا را زده و دوست دارد هم تیمی هایش نیز از قانون تبعیت کرده و جریمه نشوند. او تاکید کرد که فقط برای برد به مصاف دیناموکیف می روند.
بایرن مونیخ با کسب 4 برد و 12 امتیاز صعودش به دور یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان را قطعی کرده و این شانس را دارد تا در زمین دیناموکیف، عنوان اولی گروه را نیز قطعی کند.
در بازی رفت بایرن توانسته بود دینامو را با 5 گل شکست دهد. لروی سانه ستاره بایرن در نشست خبری این بازی گفت:« کاملا روی این بازی تمرکز داریم و هدف این است که پیروز شویم. برای مان نتایج دیگر بازی ها مهم نیست و کار خودمان را خواهیم کرد. در غیاب چند بازیکن خوب مان نیز هنوز تیمی بسیار قدرتمند هستیم. ما بایرن هستیم و از هر بازی برد می خواهیم.»سانه در مورد قانون واکسیناسیون اجباری در بایرن و جریمه شدن بازیکنانی مثل کیمیچ که مخالف این امر هستند، گفت:« من خودم هر دو دوز را زده ام و موافق واکسیناسیون هستم. البته که با دیگر هم تیمی هایم در این مورد حرف زده ایم. دوست دارم همه واکسن بزنند و بتواند تیم را یاری بدهند. تمامی بازیکنان مهم هستند و دوست دارم هیچکس جریمه نشود ولی خوب، به تصمیم کسانی که واکسن نزده اند، احترام می گذارم.»
سانه در مورد شرایط خودش نیز گفت:« تمام تلاشم این است که انرژی منفی را از خودم دور کرده و به انرژی مثبت تبدیل کنم. می خواهم به بهترین فرم خودم برگردم. از نظر بدنی شرایط خیلی خوبی دارم و به ریتم مناسبی هم رسیده ام. می خواهم از این فرم مناسب فیزیکی، بهترین بهره را ببرم.»
ساوتگیت تا ۲۰۲۴ با انگلیس تمدید کرد
گرت ساوتگیت قرارداد خود را تا سال 2024 با تیم ملی انگلیس تمدید کرد.
بعد از حضور در تیمهای پایه تیم ملی انگلیس، گرت ساوتگیت در سال 2016 رسما هدایت تیم بزرگسالان سه شیرها را برعهده گرفت. او در حالی به عنوان سرمربی انگلیس انتخاب شد که آنها در آن زمان وضعیت خیلی خوبی را تجربه نمی کردند. اما ساوتگیت توانست خیلی زود قابلیتهای خود را در انگلیس به نمایش بگذارد و ثابت کند که حضور او در راس کادر فنی این تیم در عین شایستگی بوده است. انگلیس با هدایت این سرمربی تا نیمه نهایی رقابت های جام جهانی 2018 پیش رفت اما نهایتاً کار را به کرواسی واگذار کرد تا از صعود به فینال باز بماند. اما اوج کار گرت ساوتگیت با تیم ملی انگلیس به رقابتهای یورو بازمیگشت؛ جایی که آنها با ارائه نمایش حساب شده و خوب به فینال رقابت ها راه یافتند تا در بازی پایانی با ایتالیا روبرو شوند. با این حال انگلیس در مسابقه فینال با بدشانسی و در ضربات پنالتی از ایتالیا شکست خورد تا باز هم دست آن ها از کسب جام کوتاه بماند. با توجه به عملکرد عالی ساوتگیت در تیم ملی انگلیس، اتحادیه فوتبال این کشور علاقه زیادی به تمدید قرارداد با او نشان داد و نهایتاً این موضوع دقایقی پیش رنگ و بوی رسمی به خود گرفته و این سرمربی 51 سال رسما قرارداد خود را تا سال 2024 تمدید کرد.
همین اخیرا بود که تیم ملی انگلیس موفق شد صعود مستقیم خود را به رقابتهای جام جهانی قطعی کند و حالا گرت ساوتگیت به دنبال موفقیت با سه شیرها در این رقابتها است؛ همچنین قطعاً این تمدید قرارداد انگیزههای او را برای موفقیت دوچندان خواهد کرد.
اخبار
تجدید دیدار احساسی رونالدینیو و اتوئو در قطر
دو ستاره سابق بارسلونا دیروز در دوحه قطر یکدیگر را ملاقات کردند، اتفاقی که بسیاری از دوست داران بارسا را منقلب کرد.
روز گذشته مراسم رونمایی از ساعت شمارش معکوس جام جهانی 2022 با حضور ستاره های سابق فوتبال برگزار شد. مراسمی که با حضور جیانی اینفانتینو رئیس فیفا، شیخ جووان آل ثانی وزیر ورزش قطر و جمعی از بازیکنان سابق ملی پوش در دوحه قطر به انجام رسید و فرصت مناسبی برای تجدید دیدار این بازیکنان بود.
رونالدینیو و سامی اتوئو دو ستاره سابق بارسلونا نیز میهمان این مراسم بودند و در حاشیه آن با یکدیگر دیدار کردند. هر دو برای ثانیه هایی یکدیگر را در آغوش گرفتند و فضایی احساسی را رقم زدند. رونالدینیو و اتوئو سال 2006 با بارسلونا فاتح لیگ قهرمانان شدند و دو قهرمانی لالیگا را نیز کنار هم جشن گرفتند.
خشم هافبک رئال از کارلتو، گرم نکرد و نشست!
ایسکو هافبک ناراضی رئال مادرید که در پایان فصل از این باشگاه جدا خواهد شد، در بازی برابر گرانادا از تصمیم کارلو آنچلوتی عصبانی شد.
رئال مادرید در ورزشگاه لوس کارمنس گرانادا به برتری 1-4 دست یافت و این برد می توانست حتی پرگل تر نیز باشد. رئال تیم برتر میدان بود و پیروزی راحتی کسب کرد تا به تنهایی صدرنشین لالیگا شود.
در بازی دیروز کارلو آنچلوتی در خط میانی از کاسیمیرو، لوکا مودریچ و تونی کروس، مهره های قابل اطمینانش استفاده کرد ولی در یک ربع پایانی ترجیح داد با انجام تعویض هایی، به خط میانی و حمله خود جان تازه ای بدهد و به همین دلیل، ادواردو کاماوینگا، رودریگو و لوکا یوویچ راهی زمین شدند.
ایسکو نیز نیمه دوم کنار زمین مشغول گرم کردن بود و دقیقه 79 زمانی که یوویچ و کاماوینگا برای ورود به زمین فراخوانده شدند، تصور می کرد او نیز به میدان خواهد رفت اما پس از اینکه متوجه شد جزو تعویضی ها نیست، با حالت عصبانیت به جای گرم کردن ترجیح داد بنشیند و بازی را نظاره کند.
طبق ادعای کادنا سر، داویده آنچلوتی پسر کارلتو این مساله را به اطلاع وی می رساند و سرمربی ایتالیایی برای اینکه از یک مشکل بزرگتر جلوگیری کند، ایسکو را نیز به جای مودریچ روانه میدان کرد.
لازم به ذکر است که از قرارداد ایسکو تنها چند ماه باقی مانده و او از ژانویه می تواند با باشگاه های مدنظرش وارد مذاکره شود.
پیشنهاد بالای بایرن برای جذب پسر طلایی بارسا
نشریه آاس ادعا کرد که بایرن مونیخ با پیشنهادی 80 میلیون یورویی قصد جذب پدری گونزالس را دارد.پدری گونزالس ستاره جوان بارسا که به زودی قدم در 19 سالگی خواهد گذاشت و امروز نیز جایزه پسر طلایی 2021 را از آن خود کرد، سخت مورد توجه بایرن مونیخ قرار دارد. علاقه ای که از دو سال پیش شروع شد ولی پدری ترجیح داد از لاس پالماس راهی بارسلونا شود.پدری که در 56 بازی برای بارسا در فصل گذشته 4 گل زد و خیلی زود هم به پیراهن تیم ملی اسپانیا رسید، ماه گذشته قراردادش را تا 2026 تمدید کرد و بند فسخ 1 میلیارد یورویی هم دارد. بارسلونا در اعلام تمدید قرارداد او گفت که پدری حالا حالاها برای ما بازی خواهد کرد ولی بایرن با توجه به مشکلات اقتصادی شدید بارسا امیدوار است که همین زمستان یا تابستان آتی بتواند پدری را به خدمت بگیرد.آاس نوشته است که این پیشنهاد به تایید اطرافیان پدری نیز رسیده و گفته اند که دستمزد بایرن 4 برابر دستمزدی است که در حال حاضر بارسلونا به پدری پرداخت می کند.
اکنون باید دید واکنش خوان لاپورتا رئیس بارسلونا به این پیشنهاد چه خواهد بود.
یک نام عجیب در لیست گزینه های جانشینی سولسشر
از استیو بروس به عنوان یکی از گزینههای سرمربیگری موقت منچستر یونایتد نام برده میشود.نهایتا چند نتیجه ضعیف و کابوس وار کار دست اوله گنار سولسشر داد و سرمربی نروژی یک روز بعد از شکست 4-1 منچستریونایتد برابر واتفورد پایین جدولی از هدایت شیاطین سرخ برکنار شد؛ موضوعی که باعث شده گمانه زنی ها در مورد آینده نیمکت یونایتد را به اوج خود برسد.در حال حاضر گفته شده که مایکل کریک به شکل موقت هدایت منچستریونایتد را بر عهده خواهد داشت اما مشخص نیست که این موضوع تا چه زمانی ادامه خواهد داشت. با این حال این طور به نظر می آید که سران یونایتد دو ایده در سر دارند. یا اینکه یک مربی صاحب نام را به اولدترافورد بیاورند که در این مقطع کار بسیار دشواری به نظر میرسد. گزینه دوم نیز حضور یک مربی موقت تا پایان فصل روی نیمکت این تیم محسوب میشود که در حال حاضر این محتملتر به نظر می رسد.در واقع گزارشها حاکی از آن است که مائوریسیو پوچتینو اصلیترین گزینه هدایت منچستریونایتد محسوب میشود اما حضور سرمربی آرژانتینی احتمالاً در پایان فصل میسر خواهد بود؛ در همین راستا رسانههای انگلیسی گزارش دادهاند که یونایتد فعلاً به دنبال یک مربی موقت است و حالا یک نام عجیب در میان گزینه های آنها مشاهده می شود. استیو بروس که چندی پیش از هدایت نیوکاسل برکنار شد به گزینه هدایت موقت یونایتد تبدیل شده و اصلا بعید نیست تا پایان فصل هدایت شیاطین سرخ را بر عهده بگیرد.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/9638/29507/101580
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/9638/29507/101581
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/9638/29507/101582
|
عناوین این صفحه
- گزارش ویژه: با عامل اخراج سولسشر آشنا شوید!
- اخبار
- اخبار