دوشان ولاهوویچ، ستاره یوونتوس، علاقه زیادی به پوشیدن پیراهن رئال مادرید دارد. ولاهوویچ زمستان سال گذشته با قراردادی گرانقیمت و حواشی بسیار زیاد از فیورنتینا راهی یوونتوس شد.  این بازیکن به محض حضور در جمع بازیکنان این تیم موفق شد عملکرد درخشانی را به نمایش بگذارد و گل‌های حساسی را هم برای این تیم به ثمر رساند تا بسیاری به تحسین او مشغول شوند.  با این حال شرایط مطابق خواسته او پیش نرفته و افت شخصی خودش در این فصل و همچنین شرایط یوونتوس باعث شده که بسیاری از رسانه‌های ایتالیایی به تمایل این مهاجم به ترک تورین، خصوصا پس از کسر 15 امتیاز از این تیم به دلیل تخلف مالی خبر دهند. پیش از این نیز گفته شده بود که ولاهوویچ شرایط جدایی از یووه را برررسی می‌کند اما حالا یکی از خبرنگاران نزدیک به باشگاه رئال مادرید مدعی شده که او علاقه بسیار زیادی به پوشیدن پیراهن این تیم دارد و حتی خودش را به آنها پیشنهاد کرده است.  گفته می‌شود که این بازیکن به مدیر برنامه‌هایش اعلام کرده که رویایش بازی در سانتیاگو برنابئو برای رئال است و از او خواسته که هرطور شده ترتیب پیوستن او به این باشگاه را بدهد.  این در حالی است که روز گذشته چند رسانه اسپانیایی هم از علاقه رئال به جذب یک مهاجم جدید برای فصل آینده خبر داده بودند تا بتواند کم کم جای کریم بنزما را در ترکیب این تیم بگیرد.

 

برایتون در این فصل برای قرمزهای آنفیلد هفتمین قدرت برتر لیگ بود.

وقتی قرار است حرف‌های زیادی توسط خالق یک اثر گفته شود، حجم نوشته‌ها زیاد خواهد شد و این حجم از نوشته‌ها برای انتشار در قاب ویدئویی، فیلم‌نامه‌ای فراتر از یک فیلم را می‌طلبد. کارگردان‌ها معمولا برای به انجام رساندن چنین پروژه‌هایی از همان ابتدا به سراغ تدوین یک سه‌گانه سینمایی می‌روند. برایتون برای خط و نشان کشیدنش در دوران حاضر حرف‌های زیادی داشت که یک مسابقه، ظرف گنجاندن این حرف‌ها نبود. آن‌ها در این فصل رقابت‌ها موفق به خلق یک سه‌گانه شدند؛ سه‌گانه ناک اوت کردن تیم بزرگ یورگن کلوپ! این سه‌گانه حرف‌های زیادی را در خودش جای داده است؛ حرف‌هایی مانند اینکه «اگر برایتون را دستکم بگیرید تاوان سختی منتظر شماست» یا اینکه «به چشم یک قدرت و یک تیم جاه‌طلب به ما نگاه کنید» در فریم به فریم درخشش برایتون در مقابل لیورپول نهفته و آن‌ها پروژه جذاب و سینمایی خود را با کم‌ترین بودجه منتشر کردند که با اقبال مخاطبان فوتبال روبرو شد.

قسمت اول؛ جاه‌طلبی

ورزشگاه آنفیلد مثل همیشه منتظر درخشش تیمش در مقابل رقیبی بود که در بهترین حالت میانه جدول را در روز پایانی فصل برای ایستادن انتخاب می‌کرد. لیورپولی‌ها بر خلاف تصورشان در خانه با 2 گل لئوناردو تروسارد غافلگیر شدند اما نویسنده فیلم‌نامه گره‌های جذاب دیگری در آستینش داشت و هنوز غافلگیری کامل را برای بیننده رو نکرده بود. شاگردان یورگن کلوپ در بازگشتی قاطعانه نتیجه 2 بر صفر را با برتری 3 بر 2 عوض کردند تا همه چیز به حالت تنظیمات کارخانه بازگردد اما جاه‌طلبی برایتون ادامه داشت. لیورپول به مدتی حدود 20 دقیقه اوضاع را کنترل می‌کرد و سکونشینان آنفیلد منتظر گل چهارم و با شکوه‌تر شدن بازگشت تیمشان بودند که اینگونه نشد و درست برخلاف جریانی که منتظرش بودیم، لئوناردو تروسارد گل سوم تیمش را در دقیقه 83 بازی به ثمر رساند. گرد بهت و سکوت روی سکوهای پر خروش آنفیلد نشست و به جای آن، عده کم‌تر آبی‌پوش پشت دروازه نبض سر و صداهای ورزشگاه را به دست گرفتند. تروسارد گل سوم خودش و تیمش را به ثمر رساند تا هم به قافله بازیکنان معدودی بپیوندند که موفق شده‌اند در آنفیلد هت‌تریک کنند و هم قسمت اول سه‌گانه تیمش را با یک پایان‌بندی خوب جمع و جور کند. 3 گل در نیمه اول، 3 گل در نیمه دوم، 3 گل برای لیورپول، 3 گل برای برایتون و 3 گل از لئوناردو تروسارد تکراری معنی‌دار برای این مسابقه بود و به نوعی ذهن مخاطبان این مصاف را برای خلق سه‌گانه آماده‌تر می‌کرد. برایتون قسمت اول این سینمایی جذاب را با جاه‌طلبی خودش به اتمام رساند.

قسمت دوم؛ تحقیر

هفته بیستم لیگ برتر انگلیس یک مسابقه خاص را در برنامه‌اش قرار داده بود؛ برایتون مقابل لیورپول. ورزشگاه آمکس میزبان این بازی خاص بود و طبق سابقه‌ای که از لیورپولی‌ها در ذهن داریم، منتظر بودیم آن‌ها انتقام تلخ شدن کام هواداران قرمزپوش در آنفیلد، این بار در ورزشگاه خانگی حریف گرفته شود و این عده کم‌تر قرمزپوشان پشت دروازه باشند که سر و صدا راه می‌اندازند. با این حال اوضاع برای اتفاق افتادن پیش‌فرض‌های بازی، مناسب پیش نرفت و در عوض یک فاجعه برای تیم کلوپ و یک دستاورد بزرگ برای برایتون رقم خورد. نیمه اول بازی فقط 3 کارت زرد به همراه داشت؛ اما هنوز نسبت خود را با عدد 3 و سه‌گانه حفظ می‌کرد. در عوض نیمه دوم باز هم شاهد 3 گل بودیم که هر 3 به نام بازیکنان تیم میزبان ثبت شد و دروازه لیورپول پذیرای 3 گل و یک شکست تاریخی در آمکس شد. در حقیقت لیورپول پس از چشیدن طعم جاه‌طلبی برایتون در آنفیلد در دومین مصاف طعم تلخ تحقیر شدن در خانه حریف را هم تجربه کرد. قسمت دوم این سینمایی هم به کام برایتون بود و قهرمان داستان در اوج به سر می‌برد. تماشای این 2 قسمت تمام هواداران این نمایش جذاب را برای سومین مصاف هیجان‌زده کرده بود و همه منتظر بودند تقلای کلوپ و شاگردانش برای جبران اتفاقات ناگوار را ببیند.

قسمت سوم؛ برتری محض

قرمزها باز هم به آمکس آمدند تا نبرد نهایی در مقابل گربه سیاه این فصل خود را انجام دهند. آن‌ها کار را با موفقیت شروع کردند. هاروی الیوت در دقیقه 30 مسابقه روی کار محمد صلاح دروازه تیم میزبان را باز کرد و تیمش را پیش انداخت. با این حال طولی نکشید که برایتون موفق به مساوی کردن بازی شد. بازی در نیمه دوم با همین نتیجه در جریان بود و به سمت یک تساوی پیش می‌رفت تا اینکه پرده نهایی فیلم‌نامه روبه‌روی دوربین قرار گرفت و کائورو میتوما در آخرین دقایق بازی، بازگشت تیمش را با به ثمر رساندن گل دوم اعلام کرد. باز هم 3 گل و باز هم تکرار عدد 3 در سومین مسابقه این فصل برایتون و لیورپول که در نهایت با برتری محض برایتونی‌ها همراه شد.

این تیم در لیگ با یک برد و یک تساوی کلوپ و تیمش را ناکام گذاشت و در جام حذفی هم با غلبه بر لیورپول این حریف بزرگ را از گردونه رقابت‌ها کنار زد تا سه‌گانه خودش را در مقابل یکی از 6 قدرت برتر لیگ انگلیس به بهترین شکل ممکن و در اوج به اتمام برساند. این سه‌گانه حرف‌های زیادی داشت؛ حرف‌هایی مانند این که «اگر برایتون را دستکم بگیرید تاوان سختی منتظر شماست» یا اینکه «به چشم یک قدرت و یک تیم جاه‌طلب به ما نگاه کنید» در فریم به فریم درخشش برایتون در مقابل لیورپول نهفته بود و آن‌ها پروژه جذاب و سینمایی خود را با کم‌ترین بودجه به نمایش درآوردند که با اقبال مخاطبان فوتبال روبه‌رو شد. این سه‌گانه شامل انواع و اقسام ظرفیت‌های جذابیت یک فیلم سینمایی بود که در آغاز با رنگ و روی قرمز لیورپولی روی پرده رفت و در ادامه قهرمان داستان یک شخصیت غیرمنتظره بود که به تصاویر پایانی قسمت سوم رنگی آبی و برایتونی بخشیده بود. تیم ورزشگاه آمکس در این فصل هفتمین قدرت برتر لیگ انگلیس برای لیورپول بود.

 

رقابت رئال مادرید و بارسلونا در این فصل داغ‌تر از گذشته شد.

باز هم یک ال‌کلاسیکو را در پیش داریم و این رقابت در این فصل ابعاد تازه‌ای گرفته است. به نظر می‌رسد جنگ رئال و بارسا فراتر از رقابت‌های این تیم‌ها برای کسب عناوین باشد. جنگجویان 2 تیم برای سومین و چهارمین بار در این فصل به مصاف یکدیگر خواهند رفت و ناگفته نماند که پنجمین ال‌کلاسیکوی فصل مانند بازی برگشت 2 تیم در لالیگا خواهد بود. رئال مادرید و بارسلونا را هر کجا رها کنیم سر از ال‌کلاسیکو و نبرد با یکدیگر در می‌آورند. هنوز آتش برد 3 بر یک رئال در لالیگا خاموش نشده بود که انتقام بارسلونا با نتیجه‌ای مشابه در سوپرجام اسپانیا حرارت رقابت را بیشتر کرد و هنوز این حرارت گرم و است جام حذفی مجددا آنها را به مصاف یکدیگر می‌فرستد. البته هواداران 2 تیم ترجیح می‌دادند فینال جام حذفی را برای رویارویی انتخاب کنند اما شاید فوتبال اسپانیا و جام حذفی این کشور هم برای نوشیدن جرعه اضافی از این نوشیدنی داغ عجله دارد. این را هم باید اضافه کرد که این قرعه فقط یک ال‌کلاسیکو ندارد بلکه جام حذفی در این مرحله حساس به صورت رفت و برگشت برگزار خواهد شد و عاشقان فوتبال در کافه فوتبال اسپانیا میهمان 2 ال‌کلاسیکوی اضافه خواهند بود. البته که آنها باز هم از این نبرد سیر نمی‌شوند اما 5 مسابقه رئال و بارسا برای یک فصل چندان هم کم نیست و عطش تماشای رقابت 2 تیم را تا اندازه‌ای آرام خواهد کرد. آنها به مصاف هم می‌روند تا علاوه بر لالیگا در یک رقابت مهم دیگر هم سد راه هم در مسیر قهرمانی باشند. لیگ فعلا در چنته آبی و اناری‌هاست و سوپرجام هم به کام آنها تمام شد. از این رو رئال مادرید برای فتح جام حذفی انگیزه زیادی خواهد داشت تا هم بتواند باخت سوپرجام را جبران کند و هم اعتماد به نفس بارسلونا را در لیگ از این تیم بگیرد و رقابت را در لالیگا هم داغ‌تر و نزدیک‌تر کند.پیش از ظهور رونالدو و مسی، ال‌کلاسیکو را داشتیم. در روزهایی که بارسلونا به قدرت و اعتبار امروزش نبود هم این رقابت حساسیت کنونی را داشت. اکنون و پس از عبور از عصر رونالدو و مسی هم همه ستاره‌ها و خاطراتشان رفته‌اند و آنچه باقی مانده هیجان و شور و حرارت ال‌کلاسیکو است. جنگ قدیمی آبی و اناری‌ها و قوهای سپید گاهی تند و گاهی آرام به سمت 300 تایی شدن قدم بر می‌دارد. 

شاگردان اریک تن‌هاخ در دور پنجم جام حذفی، میزبان برنده دیدار دربی کانتی با وستهام خواهند بود. پیش از آنکه دیدارهای دور چهارم جام حذفی به پایان برسند، قرعه‌کشی دور پنجم این مسابقات به انجام رسید و برنامه به میدان رفتن 16 تیمی که در این مسابقات باقی خواهند ماند، مشخص شد. درحالی که تیم‌های لیورپول، چلسی و آرسنال حذف شده‌های زود هنگام این رقابت شناخته شدند و 2 تیم لندنی را منچسترسیتی از دور مسابقات کنار زد، سرانجام قرعه‌ای نسبتاً راحت پیش روی شاگردان گواردیولا قرار گرفت و آنها باید برای رسیدن به جمع 8 تیم برتر جام حذفی، میهمان بریستول سیتی باشند. همچنین برایتون که لیورپول را از دور مسابقات کنار زد در خانه استوک سیتی به میدان خواهد رفت.منچستریونایتد که ابتدا اورتون را در خانه شکست داد و سپس در دور چهارم هم مقابل چشمان هوادارانش با غلبه بر ردینگ به دور پنجم رسید در مرحله یک هشتم نهایی باز هم میزبان شده و در اولدترافورد از برنده دیدار دربی کانتی مقابل وستهام پذیرایی خواهد کرد. تاتنهام دیگر تیم باقی مانده از جمع ۶ بزرگ فوتبال جزیره در مسابقات است که باید پس از انجام دیدار تکراری رکسهام با شفیلد یونایتد، حریفش را شناخته و در خانه حریف به میدان برود.در این مسابقات، اگرچه هنوز سرنوشت دیدار وستهام مقابل دربی کانتی مشخص نشده، احتمال انجام بازی تکراری میان این دو تیم هم وجود دارد و تا پیش از انجام قرعه کشی دور پنجم، تنها تکلیف حضور 9 تیم از 16 تیم حاضر در مرحله یک هشتم نهایی به طور قطعی مشخص شده بود. دیدارهای تکراری از دور چهارم این مسابقات، از روز 31 ژانویه (سه‌شنبه 11 بهمن) آغاز خواهد شد و در روز هفتم فوریه (سه‌شنبه 18 بهمن) به پایان خواهد رسید. قرعه‌کشی دور پنجم به شرح ذیل بوده است:

ساوتهمپتون – لوتون تاون/گریمزبی تاون

لسترسیتی – بلکبرن/بیرمنگام

استوک سیتی – برایتون

رکسهم/شفیلد یونایتد – تاتنهام

فولام/ساندرلند – لیدزیونایتد

بریستول سیتی – منچسترسیتی

سکان هدایت والنسیا پس از 7 ماه و 21 روز، از جنارو گتوسو بازپس گرفته شد.جنارو گتوسو که همچون بسیاری از هم‌نسلانش پس از پایان دوران حرفه‌ای به عنوان بازیکن در قامت سرمربی موفق شده در دنیای فوتبال باقی بماند درحالی که به تازگی 45 ساله شده، هفتمین تجربه سرمربیگری خود در باشگاه‌های بزرگسالان را هم به اتمام رساند و کمتر از یک سال پس از انتخابش به‌عنوان سرمربی والنسیا از هدایت این تیم برکنار شد.گتوزو که ابتدای ژوئن 2022 به‌عنوان سومین سرمربی ایتالیایی تاریخ والنسیا پس از کلودیو رانیری و چزاره پراندلی انتخاب شده بود، نتوانست نظر مدیران این باشگاه برای به اتمام رساندن قرارداد 2 ساله‌اش را جلب کند و درحالی که تیم تحت هدایتش در میانه فصل، هم از دور یک چهارم نهایی جام حذفی حذف شده و هم نیمه‌نهایی سوپرجام چهارجانبه را در ضربات پنالتی به رئال مادرید واگذار کرده بود از هدایت این تیم برکنار شد تا در آستانه تقابل حساس پنجشنبه شب با رئال مادرید از چارچوب مسابقات لالیگا، خفاش‌ها بدون سرمربی باقی بمانند.

اخراج گتوسو در شرایطی اتفاق افتاده که به نظر، درگیری با رسانه‌ها و هواداران در خارج از کمپ تمرینی تیم، عامل اصلی تعجیل در تصمیم‌گیری بوده و با وجود ایستادن در رتبه چهاردهم فصل جاری لالیگا، اخراجش را با توجه به ضعف فنی سرعت بخشیده است. والنسیا با یک بازی کمتر نسبت به رقبا و در حالی که پنجشنبه شب دیدار معوقه مقابل رئال مادرید را برگزار خواهد کرد تا منطقه سقوط جدول تنها یک امتیاز فاصله دارد و این فاصله تا منطقه کسب سهمیه لیگ قهرمانان به بیش از 10 امتیاز می‌رسد. گتوسو پس از حذف تیمش مقابل اتلتیک بیلبائو در جام حذفی فوتبال اسپانیا، کاملاً مستاصل مقابل رسانه‌ها حاضر شده و ضعف فنی و شیوه مربیگری خود را عامل اصلی افت والنسیا به حساب آورده بود. او در حالی که مشغول صحبت با هواداران بود به دوربین خبرنگاران حمله‌ور شد و درگیری فیزیکی پیدا کرد. در همین رابطه، گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اخراجش دست به دست می‌شد تا سرانجام دوشنبه شب، او رسماً از هدایت والنسیا برکنار شد تا دوران حضورش به عنوان سرمربی در فوتبال اسپانیا، به 8 ماه نرسد.

 ️ مجتبی احسانی

از روزی که ژاوی کار مربیگری را در کشور قطر آغاز کرد مشخص بود که بالاخره راهی بارسلونا خواهد شد و این وصال بر هیچکس پوشیده نبود. سبکی که ژاوی ابتدا با السد و حالا در بارسلونا ارائه می کند تقریبا تقلیدی از پپ گواردیولا است.اگر پپ گواردیولا به عنوان جانشین یوهان کرویف کبیر در بارسلونا شناخته می‌شد، هستند کسانی که امیدوارند ژاوی جانشین پپ باشد.اعتقاد ژاوی به فوتبال هجومی با این باور همراه است که هرچه تیمی بیش‌تر صاحب توپ باشد به پیروزی نزدیک‌تر است اما او به سایر نگرش‌ها هم احترام می‌گذارد و این را نشان داده که درک می‌کند تیمش در طول بازی‌ها نیاز دارد که خود را تطبیق بدهد. این موارد و این افکار نشان می دهد که او از نظر سبکی بسیار نزدیک به سرمربی سابق خود است.در فوتبالی که تیم ژاوی ارائه می کند اگر تیم‌های حریف به دنبال پرس کردن با دو مهاجم باشند تیم ژاوی آرایش خود را حفظ می‌کند، اگر با یک مهاجم بازی کنند آرایش آنها تغییر می کند تا با دو هافبک دفاعی بازی کنند که به این معنی است آنها دائما مقابل حریفی که فشار وارد می‌کند یک بازیکن بیش‌تر دارند. در شکلِ اولِ بازیسازی، دو مدافع میانی آنها به کناره‌ها متمایل می‌شوند تا مدافع کناری بالاتر از هافبک‌های میانی حریف قرار بگیرد. در این شرایط اگر برای دروازه‌بان آنها این امکان وجود نداشته باشد که به دو مدافع کناری پاس بدهد دو هافبک تیم، بوسکتس و پدری گزینه پاس هستند زیرا آنها می‌توانند با زمان و فضای بیش‌تری صاحب توپ شوند. به ویژه پدری که بسیار تاثیرگذار است و مسئولیت توازن حمله و دفاع در تیم بارسا بیش از همه برعهده اوست. او اولین بازیکنی است که مدافع به او پاس می‌دهد و غالبا ضرباهنگ کلی بازی بارسا را او تعیین می‌کند.مانند بارسلونای گواردیولا، تیم ژاوی هم به شکل تیمی دفاع و حمله می‌کند، بازی منطقه‌ای آنها نیازمند این است که بعد از دست دادن توپ خیلی سریع سازماندهی دوباره پیدا کنند و برای به دست آوردن توپ بار دیگر تلاش کنند. اگر آنها نزدیک به دروازه حریف باشند از جلو پرس می‌کنند و اگر موفق نشوند، فاز دوم آغاز می‌شود. پرس از جلو شامل تلاش بازیکنان هجومی برای اعمال فشار مستقیم و قرار گرفتن بازیکنان بین بازیکنان حریف برای قطع کردن پاس‌ها بین مدافع میانی یا بازیسازی مدافعان کناری است.

گل جیوانی سیمئونه یا همان ال چولیتو در برابر آ اس رم صدمین گل تاریخ خانواده سیمئونه در سری آ بود. دیگو سیمئونه پیش از این 30 گل در این رقابت ها به ثمر رسانده بود و پسرش حالا 70 باز موفق به باز کردن دروازه حریفان شده است.

تفاوت ال چولو با فرزندان

هر اندازه دیه‌گو سیمئونه در دوران فوتبالش در امر گلزنی تبحر خاصی نداشت، دو فرزند فوتبالیست او تبدیل به گلزنان قهاری شده اند.

دیگو سیمئونه سرمربی اتلتیکو مادرید دوران فوتبال پرباری داشت و در مربیگری نیز اکنون صاحب سبک و مشهور است. ستاره ای که زمانی پیراهن اتلتیکو، اینتر، سویا و لاتزیو را برتن داشت بارها با پیراهن تیم ملی آرژانتین نیز به میدان رفت.

سیمئونه به بازیکنی همه کاره در زمین معروف بود. پست اصلی او هافبک بود ولی بر اساس نیاز تیم او تقریبا در همه پست ها به میدان رفت. سیمئونه پیش تر در این مورد  گفته بود که در همه پست ها غیر از دروازه بانی بازی کرده است: «زمانی دانیل پاسارلا به من گفت که بهترین پست برای تو بازی در کناره های زمین است. من دوست داشتم در خط میانی بازی کنم ولی بارها با توصیه او در کناره های زمین و حتی به عنوان بال بازی کردم و همه چیز هم خوب پیش رفت.»

سیمئونه اما هرگز به عنوان یک گلزن مطرح نشد. البته که او در دوران فوتبالش موفق به گلزنی هم شد ولی ال چولو را به عنوان یک گلزن قهار نمی شناسیم.

دقیقا بر خلاف دو فرزند فوتبالیست او یعنی جیووانی و جولیانو که هر دو از بهترین گلزنان تیم هایشان هستند. به نظر می رسد که ژن نهفته گلزنی دیه گو به فرزندانش منتقل شده است.

جیووانی

متولد بهار 1996 در مادرید یعنی زمانی که دیه گو برای اتلتیکو بازی می کرد. او در ریورپلاته فوتبالش را شروع کرد و در فیورنتینا بود که به شهرت رسید. او پس از چند فصل بازی برای بنفش ها راهی کالیاری شد ولی در این تیم نتوانست ارزش هایش را اثبات کند، با این حال انتقال قرضی به ورونا در تابستان سال گذشته ورق را برای او برگرداند. او در آن فصل یکی از برترین گلزنان لیگ بود و همین سبب شد ناپلی ها به سراغ او بیایند و فرزند ارشد دیگو سیمئونه را به عنوان مهاجم خود برگزینند.

جولیانو 

فرزند سوم سیمئونه متولد 2002 در رم است. زمانی که پدرش برای لاتزیو بازی می کرد. جانلوکا هم فوتبالش را از ریور شروع کرد و چهار سال پیش به تیم جوانان اتلتیکو ملحق شد. او در رده جوانان گل های زیادی را به ثمر رسانده و نشان داده که از شم گلزنی بالایی برخوردار است.

جولیانو علاوه بر شم گلزنی بالا، قدرت جنگندگی پدرش را نیز به ارث برده است. 

در سال های اخیر همواره خبر ها و شایعاتی مربوط به پیوستن فرزندان دیگو سیمئونه به اتلتیکو و کار کردن زیر نظر پدراشان به گوش می رسید که دیگو همیشه آن ها را تکذیب می کرد. او چندی پیش در واکنش به پرسشی در مورد پیوستن جیوانی به اتلتیکو گفته بود سرمربی پسرتان بودن سخت است هم برای پدر و هم برای پسر.

پسران دیگو سیمئونه نشان داده اند که از نظر فوتبالی تفاوت های زیادی با پدرشان دارند و علاوه بر شم بالای گلزنی، از آرامش بیشتری نیز در زمین بهره می برند.

 ️ محسن بهره دار 

کارلو آنچلوتی اکنون هدایت تیم رئال مادرید در لالیگا را بر عهده دارد. آنچلوتی به عنوان یکی از برترین و موفق‌ترین سرمربیان تمامی ادوار فوتبال به شمار می‌رود.کارلتو دومین دوره ای است که به عنوان سرمربی در رئال مادرید فعالیت می کند و باید منتظر ماند که آیا دوران سرمربیگری کارلتو با کهکشانی ها به پایان می رسد و یا او دوست دارد بعد از سرمربیگری در باشگاه ها به سرمربیگری در تیم‌های ملی هم خود را بیازماید.آنچلوتی در دوران فوتبالش ۲۳ جام کسب کرده است. به جز ۵ لیگ او ۴ چمپیونزلیگ، ۴ سوپرجام اروپا، ۲ جام جهانی باشگاه ها، ۲ سوپرجام آلمان، یک کوپا، یک سوپرجام اسپانیا، یک جام حذفی انگلیس، یک جام حذفی ایتالیا، یک سوپرجام ایتالیا و یک سوپرجام انگلیس را برده است. با نگاهی به جام هایی که آنچلوتی در حدود ۳۰ سالی که سرمربیگری تیم های مختلف را بر عهده داشته است او  فقط ۵ لیگ را در ۵ کشور مختلف برده است ۱۸ جام دیگر مربوط به جام هایی غیر از لیگ بوده است. با همین دلیل ساده می توانیم اذعان کنیم که کارلتو متخصص بردن بازیهای حذفی و جام هایش تا متخصص بردن لیگ ها می باشد. در نهایت اینکه با نگاهی به بازیهای یکی دو هفته گذشته و لیگ قهرمانان اروپا در سال گذشته که رئال در اکثر بازیها در نیمه اول عقب می افتاد و سپس با کامبک زدن در نیمه های دوم و وقت های تلف شده به پیروزی می رسید به خوبی به ما این نکته را ثابت می‌کند که کارلتو تخصص  بیشتری در بازی‌های حذفی تا لیگ ها را دارد و تعداد جام های او هم خود بزرگترین سند برای اثبات ادعای این ادعای خود می باشند.کارلتو با همه بزرگی خود فقط ۵ لیگ را برده که آن هم در حالی که سرمربیگری بزرگترین تیم‌های اروپایی در کشور خود بوده اند. کارلتو در حالی در جام حذفی بعد از عقب افتادن از بیلبائو و اتلتیکو مادرید عقب افتاده بود که در در دقایق پایانی به بازی برگشتند و در لیگ اما نتوانست از بس سوسیه داد در ورزشگاه خانگی برآید که نشان داد او در بازی‌های لیگ زیاد جسور و خودخواه نمی باشد و شاید همین جسارت باعث شده که او خیلی در لیگ موفق نبوده‌است.  آنچلوتی را می‌توان یک مربی کلاسیک توصیف کرد. او نه مثل گواردیولا یک نابغه وسواسی به تاکتیک‌های حول مالکیت توپ است و نه یک مربی وسواسی به کنترل حریف بدون توپ. او مربی‌ای است قابل مقایسه با فرگوسن و کاپلو و لیپی؛ یک مربی کلاسیک که براساس شرایط تیمش، می‌تواند راه حل‌ فنی متفاوتی پیدا ‌کند. بنظر کارلتو در بازی‌های حذفی و بزرگ اسیر حساسیت و جو بازی نمی شود و با خونسردی ذاتی که در خود دارد با حوصله و آرامش از ضعف و به هم ریختگی حریف استفاده می کند و ضربه نهایی را در یک لحظه حساس به تیم رقیب وارد می کند.ارام بودن بزرگترین خصلت کارلتو در بازی‌های بزرگ و در زمان های مهم می باشد.بنابراین با قرعه‌کشی مرحله نیمه نهایی کوپا دلری و خوردن رئال به بارسا و ژانویه سختی که در انتظار کارلتو بود، برای او سخت تر شد و باید منتظر ماند که آیا بارسلونا در دو بازی رفت و برگشت کار را برای رئال مادرید و کارلتو سخت تر خواهد کرد و او بعد از فاصله ۵ امتیازی در لیگ از کوپا دلری هم کنار می رود و یا او در بازی‌های حذفی به مانند قبل موفق خواهد بود.به هر حال باید منتظر ماند که آیا کارلتو این طلسم را در لالیگا و رئال خواهد شکست و آیا برای دومین سال پیاپی لالیگا را خواهد برد یا فاصله او با بارسلونا بیش از پیش خواهد شد.